ONE N.H.

Part 80

Super bedankt voor alle lieve reacties!! :) het was super om weer zo veel van jullie te horen!! Xx veel leesplezier :)

Lizzy Point Of View ✼

Recht op zittend en met mijn hoofd naar voren gebogen, word ik wakker. Op mijn wangen liggen mijn opgedroogde tranen en Jaydan beweegt tegen mijn borst. Ik wrijf over zijn wangetje en druk een kus tegen zijn hoofd. Ik dacht dat mijn tranen op waren, maar dat zijn ze duidelijk niet.

Beneden hoor ik niks meer, en dat komt niet doordat dat te ver weg is om wat te horen. Het is gewoon helemaal stil. De jongens en mijn moeder zullen dan wel weg gaan.

Als de zachte voetstappen van Niall de trap op komen, merk ik pas dat hij de deken tot aan mijn middel opgetrokken is. Niall is dus nog lang geweest en dat stelt me heel erg gerust.

Voorzichtig opent hij de deur, waardoor ik naar hem kijk. "Je bent wakker," zegt hij zacht terwijl hij de deur sluit. Ik kijk nog een keer goed naar het kindje in mijn armen, ook al zou ik Niall nu aandacht moeten geven. "Alles goed met je?"

Ik schud mijn hoofd en stort dan in. Ruzie met mijn moeder.. nooit gedacht dat het zo ver zou komen, nu nog.

"Kom, liefje," fluistert hij als hij naast me komt zitten en me tegen hem aan trekt. "Rustig maar.."

Hij kust mijn haren zacht en wrijft over mijn rug. "Ik wil geen ruzie," fluister ik door mijn tranen heen.

"Ik weet het, babykitten. Je hebt duidelijk laten weten dat je niet wil dat je vader bij Jaydan komt en dan snap ik dat je wil dat je moeder dat begrijpt, maar ze kan er niks aandoen." Ik kijk vragend naar hem. "Ze zit ook een beetje aan hem vast."

"Ze had het contact moeten verbreken en dat heeft ze niet gedaan," zeg ik en ik kijk naar Jaydan, waarbij ik mijn vinger over zijn wangetje laat gaan.

"Dat is zo, maar toen wij in het nieuws kwamen, was je moeder de makkelijkste persoon om te benaderen. Ze heeft echt geprobeerd om niet op hem in te gaan, maar het lukte haar gewoon niet," zegt Niall en ik knik voorzichtig, voordat ik me tegen hem aan laat hangen. "Het is terecht dat je kwaad bent. Ik wil die vent ook niet bij Jaydan hebben."

Ik kijk naar Niall en sluit dan met een zucht mijn ogen. "Hij moet veilig zijn, dat is hij niet bij mijn vader."

Niall knikt en geeft me een zacht kusje. "Denk er niet al te veel aan en ga weer slapen, morgen komt iedereen weer omdat ze nog cadeau's voor ons hadden," glimlacht Niall. Ik ben alleen maar boven geweest toen iedereen hier was, wat ik asociaal vind.

"Ik schaam me, tegenover de jongens," zeg ik zacht.

"Hoeft niet," zegt hij. Ik sta op en leg Jaydan voorzichtig in het bedje wat in onze kamer staat.

"Doe ik wel," mompel ik terwijl ik naar de badkamer loop. Wanneer ik mezelf in de spiegel zie, schrik ik wel. Ik zie er niet uit door het huilen en al helemaal niet omdat ik daarstraks mijn make-up er niet heb af gehaald. Vlug doe ik dat alsnog en dan komt Niall naast me staan, Jaydan in zijn armen.

Meteen valt mijn oog op hem, waardoor ik mijn tranen moet in houden. Mijn verloofde staat hier, met ons kindje.

"Ik ben een wrak," zucht ik als ik mijn hoofd in mijn handen leg. Mijn moeder had me al vertelt dat je veel meer huilt zodra je moeder ben geworden. Dit kan toch niet zo veel zijn?

"Hey," grinnikt Niall als hij naar me toe loopt. "Kom nou eens hier," zegt hij en hij trekt me naar hem toe, zijn arm stevig om me heen. Ik verberg mijn hoofd in zijn nekholte en snik zachtjes.

"Ik hou van je," mompel ik en ik kijk in zijn ogen. Zijn lippen raken die van mij intens, net als zijn hand liefdevol me stevig vasthoudt.

"Ik hou ook van jou," zegt hij als hij me weer aankijkt. "Het komt allemaal goed. We beschermen Jaydan, I promise."

Ik knik voorzichtig. Samen lopen we naar de slaapkamer van Jaydan, die lichtblauw is, met vliegtuigen aan het plafond. We zijn zelf super trots op zijn kamer, omdat we die samen met de jongens hebben ontworpen en geschilderd.

Voorzichtig kleden we Jaydan om, waarna we hem een kus geven, nog een liedje zingen en hem dan in zijn bedje leggen. Ik kijk naar ons kleine jongetje en zet het nachtlampje aan. Zo zacht mogelijk verlaten Niall en ik de kamer, de babyfoon zetten we in onze slaapkamer op ons nachtkastje.

Ik neem Niall in mijn armen en zucht tegen zijn borst. "Proud of you, my litte babykitten," fluistert hij zacht en hij drukt zijn lippen tegen mijn voorhoofd. Ik ga op mijn tenen staan en geef hem een lange kus.

"We worden de beste ouders op aarde," zeg ik en ik wrijf over zijn rug.

"For sure," glimlacht hij trots. Ik zucht even en trek mijn shirt uit, waardoor Niall's handen meteen op mijn blote huid te voelen zijn. Ik glimlach en trek zijn shirt bij hem uit, om het daarna bij mij aan te trekken. Nu is het mijn beurt om zijn lichaam aan te raken.

Zijn glimlach groeit en ik geef hem een zacht kusje, voordat ik naar de badkamer loop en mijn tanden poets. Niall doet hetzelfde.

Na een paar minuutjes liggen we naast elkaar in bed. Ik zucht even en draai me op mijn zij, waarna ik het nachtlampje uitzet en mijn ogen sluit. Het voelt raar, want ik ben totaal niet moe. Ik wil nog niet slapen, dat heb ik heel de dag al gedaan.

"Hm.. sweetheart," zegt Niall als hij tegen me aankruipt, zijn armen om mijn buik. Ik word warm van binnen, omdat we niet meer zo vaak zo fijn tegen elkaar aan kruipen. Normaal slapen we meer apart als met elkaar.

In het donker kijk ik naar hem. Ik kan hem heel lichtjes zien door het nachtlampje wat op zijn nachtkastje nog een beetje aanstaat.

"Sorry dat ik je daarstraks helemaal alleen beneden liet," zeg ik zacht en ik raak zijn neus aan. Hij kruipt tegen me aan en geeft me een kus.

"Zeg dat alsjeblieft niet, ik begrijp je en ik had zelf hetzelfde gedaan." Ik kijk naar hem en voel zijn duim over mijn wang wrijven. "Trek het niet aan."

Mijn ogen kijken in die van hem en ik geniet van zijn kleur. Hij is zo mooi, en opeens besef ik me dat weer. Hij kan naar me kijken en me laten smelten.

"Morgen wordt... gezellig. Ik beloof het," fluistert hij en ik knik.

"Ik denk het ook. Ik zal blij zijn als ik met iedereen kan praten over de afgelopen dagen, want dat heb ik wel nodig," zucht ik en hij gaat op zijn rug liggen, zijn armen voor me open zodat ik tegen hem aan kan kruipen.

"Kom maar op, vertel!" Hij glimlacht trots en ik schud mijn hoofd, maar kruip als nog stevig tegen hem aan.

"Je was er zelf bij, dat is niet leuk," grinnik ik. "Ik wil verhalen kunnen vertellen, aan meiden."

Hij schudt zijn hoofd en kijkt naar me, zijn hand om mijn hoofd. "Tss.."

"Sorry Niall, maar jij bent geen meisje," zeg ik als ik op zijn neus tik.

"Gelukkig niet nee, als ik zie hoe veel pijn je had." Hij zucht en fronst. Ik leg mijn hoofd tegen zijn borst en geniet van zijn vingers.

"Het is goed gekomen, maak je geen zorgen." Ik zucht ook en wrijf met mijn hand over zijn buik. "Slaaplekker," fluister ik als ik hem een kus geef en dan weer tegen hem aankruip.

"Slaaplekker, lieverd."