ONE N.H.

Part 26

Lizzy Point Of View ✼

"Ik kom zo," vertel ik de jongens. Ze gaan eerst een douche nemen, dus dan heb ik tijd om me even om te kleden in mijn pyjama.

Ik open mijn kamer, waar ik samen met Lottie, Lou en Lux op slaap. Ik heb in onze kamer wel een aparte slaapkamer waar ik samen met Lottie lig.

Vlug haal ik mijn make-up eraf en maak ik me klaar om te kunnen slapen, zodat ik als ik terug kom van de jongens alleen maar in mijn bed hoef te gaan liggen.

Eigenlijk slaap ik altijd in het shirt wat ik van Niall heb gekregen, met het hart met zijn naam erin. Dat lijkt me alleen een beetje te tricky om daarin naar hun kamer te gaan, dus ik trek er een vest over aan en een sportbroekje onder. Wat een groot contrast.

Na een paar minuutjes, klop ik op de deur bij de jongens en trekt Niall die open.

"Ah, gelukkig. Dan kunnen we even alleen praten," zegt hij en ik knik.

"Ben je nog boos?" vraag ik als ik de hotelkamer binnen stap.

"Ik kan niet lang boos op je blijven, dus nee. Maar alsnog wil ik wel met je praten over Luke." Ik knik even en plof op de bank neer. Er zit zo'n grote afstand tussen ons in.

"Begin maar, want ik weet niet waar ik moet beginnen. Ik vind hem niet leuk en dat zou je moeten weten," zeg ik zacht en ik leg mijn hoofd in mijn hand.

"Het voelde gewoon niet fijn dat je hem boven mij koos," zucht hij zacht.

"Ik koos hem niet boven jou. Hij was zo brutaal om ons gesprek af te kappen. Jij komt bij mij altijd op de eerste plaats, Niall." Alleen woorden zijn niet genoeg. Ik wil hem kussen, zoenen, met hem naar bed. Het mag allemaal niet.

"Maar je doet de laatste tijd ook zo afstandig, praat bijna niet met me," zegt hij zacht.

"Dit is al riskant. Ik wil je nu al zo graag kussen en weet ik veel wat, dat ik liever bij je weg blijf om dat te voorkomen," zeg ik zacht.

"Het voelt niet fijn," zegt hij en ik schud mijn hoofd.

"Dat vind ik ook niet, maar we kunnen niet anders." De deur achter me wordt geopend, waarna Harry de kamer instapt.

"Sorry.. Stoor ik?" vraagt hij als hij zijn krullen los schudt. Ik schud mijn hoofd voorzichtig en Harry komt tussen ons in zitten. Dat is ook de enige plek die er is, zo ver zitten Niall en ik van elkaar af.

"Niet meer boos?" vraagt Harry aan Niall, die zijn hoofd schudt.

"Op Luke, misschien," zegt Niall. Ik trek mijn knieën tegen mijn borst aan en kijk dan naar Louis die de andere badkamer uitkomt.

"Ah! Naakt, naakt!" roept hij, waardoor ik snel wegkijk. Harry lacht en ik kijk naar hem.

"Was hij echt naakt?" vraag ik, waarna hij zijn hoofd schudt.

"Ow," grinnik ik. Ik kijk naar Niall, die naar zijn knieën staart. Ik vind het zo kut en hij lijkt zo in zijn gedachten te zijn verdronken, dat ik van zijn gezicht moet wegkijken om niet te huilen. Zou hij er nog zo erg mee zitten?

Na 5 minuutjes zitten alle jongens in de woonkamer. Het is super warm in de hotelkamer.

"Jezus, hoe warm staat jullie verwarming?" vraag ik verbaast. Iedereen kijk naar mij.

"Het ligt aan jou, hoor," zegt Louis bij de hand.

"Doe aardig," zucht Niall en hij geeft Louis een duw.

"Hey!" zegt Louis verbaast. Niall rolt zijn ogen en staart voor zich uit.

"Moet je niet zeggen dat ze een dikke kont heeft en weg moet gaan, net als de vorige keer?" vraagt Niall.

"Jongens, stop," zeg ik voordat Louis kon reageren.

"Pf.." mompelt Louis. Ik heb totaal geen zin dat er een ruzie ontstaat tussen deze 2 vrienden, door mij.

Ik trek mijn sweater uit, maar kom erachter dat ik dat ene shirt eronder heb. Nu kijkt iedereen me aan en kan ik niet echt meer terug. Voorzichtig rits ik het los en zie ik Niall trots glimlachen.

Louis lacht en ik voel mijn wangen opwarmen. "Sinds wanneer heb je dat?" lacht hij.

"Sinds Niall die heeft gegeven," antwoord ik en ik rol mijn ogen. Iedereen kijkt naar Niall, die zijn schouders ophaalt.

"Ik snap niet hoe Simon jullie uit elkaar kan houden," zucht Liam, terwijl Niall en ik elkaar blijven aankijken. Een glimlach staat op zijn lippen, terwijl er bij mij hetzelfde ontstaat.

"Dat we elkaar niet aanraken, betekent niet dat we niet van elkaar houden," zegt Niall en ik glimlach blozend naar hem.

"Hm.." mompel ik. Die ruzies ontstaan uit irritaties, doordat ik doe alsof we niet meer bij elkaar zijn. Ik hou super veel van hem, ook al probeer ik dat weg te stoppen. Het lukt me niet.

"De liefde overwint," zegt Harry, die zijn arm om Louis heen legt. Ik ben verschrikkelijk jaloers op ze, maar tegelijk ook blij. Het komt misschien ook wel goed tussen mij en Niall.

"Ik hoop het," zucht Niall fluisterend. Ik zucht ook even en kijk dan op mijn telefoon.

"Al half 2?! Ik moet gaan!" roep ik als ik opspring. Het is al super laat.

"Bye Lizzy," zeggen Louis, Harry en Liam. Niall staat op en loopt naar me toe. Ik kijk hem verbaast aan, maar hij leidt me alleen maar naar de deur.

"Slaaplekker," fluistert hij als hij me in een knuffel trekt. Ik laat mijn hoofd tegen zijn borst aan leunen en ruik even aan zijn nek. Morgen zie ik hem weer, bij het interview.. Het komt allemaal goed..

"Welterusten," fluister ik hem ook in. Hij wisselt de sweater in mijn handen voor de sweater die hij nu aanheeft en glimlacht dan. Allebei die sweaters waren toch van hem.

"Bedankt," zeg ik zacht als ik het aantrek. Het ruikt heerlijk naar hem.

✼~✼~✼~✼

Niall Point Of View ✼

Harry staat op als ik de woonkamer binnen kom en loopt naar me toe. Ik heb Lizzy's sweater meteen aangetrokken. Ze ziet er zo moe en uitgeput uit, dat ze een goede nachtrust verdient. Een sweater van mij werkt daar denk ik wel mee.

"Het komt goed," fluistert hij als hij me knuffelt. Ik zucht en verberg mijn hoofd in zijn nekholte. Ik heb het heel erg moeilijk met haar alleen te laten slapen en haar niet kunnen aanraken, overal. "Misschien als je laat zien aan Simon dat jullie het kunnen, naar hem luisteren en minder met elkaar omgaan, dat hij jullie dan net als Louis en mij gewoon samen laat zijn in het geheim," zegt hij en ik knik even.

"Ik wil mezelf zijn, Harry. Ik hoef geen masker op te zetten voor mijn fans en de rest van de wereld. Ík hou van Lizzy, zij houdt van mij en daar is niks mis mee," zeg ik met tranen in mijn ogen als ik hem aankijk.

"Het is tegen jullie contract."

"Weet ik. Het is fout, maar het is gebeurd en ik kan mezelf daar niet van tegenhouden. Ik moet voelen dat ze van me houdt, anders ben ik mezelf niet meer. Het is mijn taak om voor haar te zorgen en van haar te houden. Als dat niet kan.." Ik zucht en schud mijn hoofd. "Laat maar. Ik wil er niet eens aan denken," zeg ik als ik me omdraai en naar mijn kamer loop.

Dan maar weer mezelf in slaap huilen.. Er zit toch niet veel anders op.