ONE N.H.

Part 62

Een klein hoofdstukje!! Het duurt niet lang voordat het volgende hoofdstuk komt :) xx

Lizzy Point Of View ✼

"Dus nu... Ben ik werkloos?" vraag ik zacht als ik mijn benen om Niall's middel klem. Hij legt zijn hand achter zijn hoofd en knikt.

"Ik ben bang van wel, ja." Het voelt eng om aan te denken. Geen baan meer hebben... "Niet voor lang, we komen nog wel bij elkaar," zegt hij en ik knik even, voordat ik mijn hoofd tegen zijn borst leg. Hij kust mijn haren en gezicht en kijkt dan naar me.

"Wat vandaag doen?" vraag ik zacht. Dit is de eerste dag na ons laatste concert, en ik verveel me nu eigenlijk al.

"Geen idee," mompelt Niall met zijn ogen lichtjes gesloten. Ik zucht en laat mijn hoofd hangen. "Boodschappen doen?"

"Hebben we gister gedaan nadat we thuis kwamen, remember?" zeg ik en Niall knikt nadenkend. Niet veel later, gaat er een telefoon af. Ik kijk om me heen en zie dan zijn telefoon op het nachtkastje oplichten, met Louis' naam erop.

"Pak jij?" mompelt Niall als hij zich onder me vandaan rolt. Ik knik even en pak zijn telefoon dan, waarna ik opneem.

"Hey Lou," zeg ik zacht terwijl ik de dekens om mijn lichaam klem.

"Hey Liz, heb ik jullie wakker gebeld? Waar is Niall?" zegt hij snel achter elkaar, waaraan ik herken dat hij niet geïnteresseerd is in de eerste vraag.

"Uhm nee, we waren al wakker," zeg ik dan toch maar. "Niall ligt naast me, maar hij is lui, hoezo?"

"Vertel maar dat ik hem toch wil spreken," zegt hij zacht. Normaal is hij altijd lacherig enzo, maar nu niet. Ik snap het niet helemaal en kan zijn emoties niet plaatsen.

"Oh, oké Lou.. Ik spreek je nog." Ik geef de telefoon aan Niall en hij veegt slaperig door zijn ogen, voordat hij de telefoon aanpakt.

Aandachtig luister ik naar Niall en kijk ik naar hem. Misschien kan ik wat aan zijn gezicht aflezen.

"Wow, uhm.. Wat?" vraagt Niall zacht en hij klemt zijn hand in zijn haar. "Waarom? Waar gaat dit over?" Niall kijkt even naar mij en sluit zijn ogen dan. "Is het goed als Lizzy ook meekomt?"

Hij luistert even en knikt dan, waarna ik opsta en me alvast omkleed. Er moet wat zijn, anders zou het nooit zo zijn gebeurd. Louis had het aan mij vertelt als hij met Niall wilde afspreken of zo iets.

"Tot zo," zegt Niall nog snel, waarna hij ophangt en naar mij toe loopt.

"Wat was er?" vraag ik.

"Weet ik niet. We zullen het zien," zegt Niall en ik knik. Vlug kleed ik me verder aan, doe ik mijn make-up en loop ik naar beneden. Niall is er al en heeft een paar boterhammen voor me gemaakt, waardoor ik een kus tegen zijn wang aan druk en snel door eet. Om Niall bij te houden moet ik veel doen.

Als we helemaal klaar zijn met alles, pakt Niall mijn hand en neemt hij me mee naar de auto. Er staat wat paparazzi rond het huis, alleen vallen die niet op. Het is dat ik weet dat ze er zijn, anders had ik ze niet opgemerkt.

Zacht wrijft Niall over mijn bovenbeen als hij autorijdt en dat is wanneer ik weer vlinders voel. Het is super.

Binnen 5 minuten zijn we bij Louis thuis. Harry's auto staat er, net als die van Liam en.. Eleanor?

"Waarom die auto van Eleanor?" vraag ik aan Niall. Ik voel nu al dat dat me kwaad maakt, ze zou Louis niet lastig moeten vallen. Alleen daardoor vind ik haar irritant, ook al is ze soms best aardig.

"Weet ik niet, maar waarom die haat, Liz?" zegt Niall zacht als hij zijn auto parkeert en me dan aankijkt.

"Ze probeert samen met Modest! Louis en Harry uit elkaar te houden, daarom mag ik haar niet."

"Ze heeft je al een keer eerder uit gelegd dat ze dat zelf ook niet wil, maar ze een contract heeft. Ze kan er niks aan doen, liefje." Hij pakt mijn kin vast en geeft me een kus, waardoor ik mijn ogen sluit en mijn handen stevig in elkaar klem. "Laten we gaan kijken wat Louis te vertellen heeft, dat zal waarschijnlijk ook veel interessanter zijn als waarom Eleanor hier is."

Hij stapt uit, waardoor ik hetzelfde doe. Voorzichtig pak ik zijn hand en loop ik achter hem aan naar de voordeur, die Louis meteen open zwaait.

"Kom binnen, wat te drinken?" vraagt hij als hij onze blik ontwijkt, een hand door zijn haar haalt en dan naar de keuken loopt.

"Thee zou fijn zijn," mompelt Niall, verbaast over hoe Louis hem niet wil aankijken. Er is iets goed fout.

Niall en ik lopen door, terwijl ik me stevig vast hou aan zijn hand en bovenarm. Het is hier niet vrolijk zoals het zou moeten zijn, eerder stil en gespannen.

Harry en Liam staan op en geven ons een knuffel. Ik heb ze pas nog gezien en deze knuffel voelt daarom raar. We gingen er vanuit dat we elkaar een paar maanden niet meer zouden zien en hadden al goed afscheid genomen, maar dit verandert alles.

De knuffel tussen Niall en Harry duurt lang en al snel merk ik waarom als ze terug trekken, Harry huilt. Ik frons mijn wenkbrauwen en trek hem dan tegen me aan.

"Hij is zichzelf niet, Liz," mompelt hij in mijn schouder. Ik zucht even en sluit mijn ogen.

"Weet jij wat er is?" Hij schudt zijn hoofd.

"Nee, daarom is het zo stom. Ik kan er niks tegen doen als hij niet vertelt wat er is." Niemand verstaat ons, alleen wij verstaan elkaar. We praten zacht, want we willen ook niet dat iemand anders het verstaat.

"Het komt goed. Zometeen weet je het." Hij knikt en kijkt me aan. Ik veeg zijn tranen weg en druk dan een klein kusje op zijn wang, om hem gerust te stellen. Hij glimlacht nog zwak, haalt zijn neus op en gaat op de bank zitten.

Vlug ga ik naast Niall zitten en geef ik hem een kus tegen zijn lippen. Hij wrijft even over mijn onderrug, terwijl ik kijk hoe Harry naar zijn ringen blijft staren.

"Uhm," verbreekt Louis de ongemakkelijke stilte. Hij kijkt naar de punten van zijn zwarte vans en dan om zich heen, zijn haar goed strijkend over zijn voorhoofd. Mijn ogen vallen op Eleanor, die naast Louis zit. Harry zit tegenover Louis, Liam tegenover Eleanor. En dan Niall en ik, die zitten in de hoek als een soort van scheidsrechters. Zo ziet het eruit.

"Ik uhm," fluistert Louis. "Ik.."