His Third Downfall (MSS#2) [Completed]

His First Downfall

Epilogue
(Part One)

Azrhya Miel

"Well done! Bukas ulit ang practice. Same time, same place!" My cousin, Warren Jude dismissed us.

Pasimple kong sinundan ng tingin ang paglapit ni Bella kay Warren at binigyan siya ng panyo. Ngumiti ito ng matamis rito. Iyong panyo ko Bella, nasaan?

Iniling ko ang aking ulo para mawala ang iniisip. Naglakad ako papalapit sa bench kung nasaan ang mga gamit ko. Kinuha ko ang biniling Royal ni Bella para sa akin at uminom, pinipilit ang sariling huwag silang tingnan. Mas lalo lamang akong nairita nang mabitin ako sa iniinom. What the fuck!

Ginulo ko ang buhok sa inis.

"Gusto mo bilhan kita ng panibago?"

Kunot ang noong dinungaw ko si Carley. She's smiling and her face is red.

Umigting ang aking panga at umiling. "Huwag na." malamig kong sinabi.

Kinuha ko ang bag at isinabit sa aking balikat. Hindi na ako nagpaalam at nauna ng lumabas ng gymnasium.

Matapos maligo ay binagsak ko ang katawan sa kama. Pinikit ko ang mga mata. I opened them when I heard a knock on the door. I cursed under my breath and stood up.

Iritado kong binuksan ang pintuan. Namumutlang mukha ng isa naming katulong ang nakita ko. "S-sir Jack, p-pinapatawag po kayo n-ni Ma'am Mixelle." yumuko ito pagkatapos ng sinabi.

Pumikit ako ng mariin. "Right,"

Ano na namang sasabihin niya?

Umatras iyong katulong noong lumabas ako. Dumeretso ako sa opisina ni Mama.

"What is this again, Ma?" I asked exhaustively. Pagod ako dahil sa paulit ulit na pag eensayo ng basketball at ang nais ko nalang gawin ngayon ay ang magpahinga.

Naramdaman ko ang pagtalim ng titig niya sa akin. But I couldn't care less. I'm so fucking tired.

"Fix your tone, Jacksonn. You're talking to your mother," Her words are obviously threatening. Gusto kong iikot ang mga mata sa harap niya.

"Pipilitin niyo na naman ba ako?" Pagod na pagod na ang boses ko. I know where this conversation is heading. She's going to control my damned life again. Every single fucking time.

"Jacksonn..." I know that damn voice.

Idinerekta ko ang malamig na tingin sa kanya, sinlamig ng aircon ng kanyang opisina ngayon. But she remained stuck on her feet. "My answer will always be no, Ma. Bakit hindi nalang si Kuya ang gawin niyong kapalit kay Papa? Bakit ako? I don't want to take over our business. Saang parte ba doon ang hindi niyo maintindihan?"

My mother pointed her finger at me. "Hindi kita pinalaking ganyan, Xyrel Jacksonn! You don't have the right to talk to your mother like that!" sigaw niya. The veins in her neck is now showing and her face is red sign that she's purely in rage.

My jaw clenched. I closed my eyes for a moment. "I am so tired of dramas and bullshit, mother!" iyon ang huli kong sinabi bago tumalikod at lumabas ng kanyang opisina. I heard her shouted my name again. I stopped for a second the moment I closed the damn door thinking of what I've done. I know I shouldn't shout at her like that. But I couldn't sustain my feelings anymore. Paulit ulit nalang. Nakakasawa na.

Bakit ba nila ipinagpipilitan na ako ang pumalit kay Papa? Business is not my field. And it's just doesn't suits me. Bakit hindi nalang nila ako suportahan sa bagay na gusto ko?

"Hey, bro. What's up?" Pababa ako ng hagdan nang makasalubong ko si Kuya. May kinakain na naman siyang teddy bears. The hell is wrong with this guy? He's obsess with that sweet.