"သားေရ...."
"လာျပီ... ေမေမ..."
ေလွကားထစ္မ်ားကို တစ္ထစ္ေက်ာ္ဆင္းရင္း ေနရွင္းခ ဧည့္ခန္းရွိရာသို႔ ဆင္းလာခဲ့သည္။
ေနရွင္းခ၏အခန္းသည္ ႏွစ္ထပ္အိမ္ၾကီး၏အေပၚထပ္ရွိ အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္းအနက္မွ ေလွကားနားကပ္ေနေသာ အိပ္ခန္းျဖစ္သည္။
သူ႔အခန္းႏွင့္ကပ္ရပ္အိပ္ခန္းကေတာ့ တစ္ခါတစ္ရံ ညအိပ္ညေနလာေသာ ဧည့္သည္မ်ားအတြက္ သီးသန္႔ျဖစ္ျပီး မ်ားေသာအားျဖင့္ မည္သူမ်ွရွိမေန။ ထိုအိပ္ခန္းႏွစ္ခုၾကားမွ ေရခ်ိဳးခန္းအိမ္သာတြဲရက္ရွိကာ အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္းစလံုးမွ ၀င္ေရာက္ႏိုင္သည္။
ေနရွင္းခမိခင္ႏွင့္အဖြားကေတာ့ ေလွကားမတက္ခ်င္ဆိုကာ ေအာက္ထပ္ရွိအိပ္ခန္းႏွစ္ခုတြင္ တစ္ေယာက္တစ္ခန္းစီယူထားၾကသည္။
ဧည့္ခန္းအလယ္တြင္ ကၽြန္းပါေကးႏွင့္လိုက္ဖက္ေအာင္၊ သစ္လံုးအလံုးမပ်က္ေအာင္ ပံုေဖာ္ဖြဲ႔ထားေသာ ကၽြန္းသားစားပြဲပုေလး ရွိေနသည္။
အျဖဴေရာင္သစ္ခြပန္းမ်ား လွပစြာ ပြင့္ဖူးေနေသာ ပန္းအိုးငယ္တစ္ခုကို စားပြဲပုေပၚတြင္ ကဗ်ာဆန္စြာခ်ထားသည္။ စိမ္းလြင္ေသာ သစ္ခြရြက္သံုးရြက္မွာ ပန္းခက္ေအာက္ေျခတြင္ ေရပန္းတစ္ခုပမာ ျဖာက်ေနသည္။
စားပြဲပုေနာက္တြင္ သံုးေယာက္ထိုင္ အျဖဴေရာင္ ဆိုဖာသားေရထိုင္ခံုရွိေနျပီး ထိုဆိုဖာထက္နံရံတြင္ လက္ရာေျမာက္စြာ ေရးဆြဲထားေသာ ေတာအုပ္ေနာက္ခံ သစ္ဆြဲေနေသာ ဆင္ၾကီးႏွင့္ ဆင္ထိန္းတို႔၏ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ ရွိေနသည္။
"လာ သား... ဘယ္သူေတြလာလည္လဲ ၾကည့္စမ္းပါဦး...."
စားပြဲငယ္၏ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္မူ တစ္ေယာက္ထိုင္ သားေရဆိုဖာခံုႏွစ္ခံုရွိေနကာ တစ္ခံုတြင္ ေနရွင္းခ၏ မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚေမခ်ိဳ ထိုင္ေနသည္။ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ ဆိုဖာေပၚတြင္မူ ေဒၚေမခ်ိဳႏွင့္ ရြယ္တူျဖစ္ဟန္တူေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးႏွင့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။
ေျဖာင့္စင္းေသာ အနက္ေရာင္ဆံပင္မ်ားႏွင့္ေကာင္ေလးသည္ ပိန္လြန္းလွသည္ကို ေနရွင္းခ ခ်က္ခ်င္းလိုလို သတိထားမိလိုက္သည္။ ျဖဴေဖြးေသာအသားအေရာင္ေၾကာင့္ ေရာဂါသည္တစ္ေယာက္လို ႏုဖတ္ေနသည္။ ဒါေပမယ့္ မ်က္ႏွာကို ေနရွင္းခ မျမင္ႏိုင္ေအာင္ မိခင္ျဖစ္ဟန္တူေသာ အေဒၚၾကီး၏ပခံုးေနာက္ တိုးဖြက္ထားသည္။
VOCÊ ESTÁ LENDO
ကြယ်တွေကြွေသောည
Romance(Unicode & Zawgyi) ကြယ်ကြွေချိန်ဆိုတာ တကယ်တော့ ခဏလေးပါ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီအချိန်မှာ အရမ်းကိုပူပြင်းလောင်ကျွမ်းခဲ့တာလေ။ နေရှင်းခ.. ငါတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ဆုံစည်းမှုတိုင်းဟာ ကြယ်ကြွေချိန်တွေလိုပဲဖြစ်ခဲ့တယ်။ ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ခဏေလးပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအ...