ကြယ်တွေကြွေသောည

ဇာတ္သိမ္းပိုင္း

က်ယ္၀န္းေသာ Kitchen ထဲမွာ တဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေနေသာ alluminium kitchen worktop ေပၚတြင္ ညစာအတြက္ ျပင္ဆင္ေနေသာ ဟင္းလ်ာမ်ား အသီးအရြက္မ်ား ပန္းကန္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည္။

အျဖဴေရာင္ ေက်ာက္ျပားကပ္ထားေသာ မီးဖိုခန္းနံရံေထာင့္မွ အဲယားကြန္းေလေအးသည္ မီးဖိုခန္းမွ ပူေလာင္မွုမ်ားကို အတင္းအံတုေနရသည္။

နံရံကပ္နာရီကိုၾကည့္ျပီးမွ ေနရွင္းခ မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္။

"Chef.. ကၽြန္ေတာ္ သြားေတာ့မယ္.."

ဒီေန႔ သူ အလုပ္ခ်ိန္တစ္၀က္ျပီးသည္ႏွင့္ အျပင္ထြက္ခြင့္ေတာင္းထားခဲ့သည္။ Chef ခြင့္ျပဳသည္ႏွင့္ ဦးထုပ္ျဖဴႏွင့္ ခါးစည္းဖံုးကို ဆြဲျဖဳတ္ျပီး kitchen ထဲမွ အေျပးတပိုင္းထြက္လာခဲ့သည္။ ယူနီေဖာင္းပင္ လဲရန္အခ်ိန္မရွိေတာ့။

ဒီည သတိုး၏ သီခ်င္းျပိဳင္ပြဲရွိသည္။

ပိတ္ဆို႔ေနေသာ ကားမ်ားေၾကာင့္ ျပိဳင္ပြဲေနရာသို႔ေရာက္မွ သက္ျပင္းခ်ရသည္။

လူ ၁၆၀၀ ခန္႔ဆံ့ေသာ ျပဇာတ္ရံုတစ္ခုတြင္ ျပဳလုပ္မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လာၾကည့္သူမ်ား၊ သီဆိုသူမ်ား၏ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ရုပ္ျမင္သံၾကားဌာနမ်ားမွ လာေရာက္ရိုက္ကူးသူမ်ားႏွင့္ ရွုပ္ရွက္ခတ္ေနသည္။

ေနရွင္းခ လူမ်ားၾကားတိုးေ၀ွ႔ကာ ဇာတ္စင္ေနာက္သို႔ေလ်ွာက္လာခဲ့သည္။

ဇာတ္စင္ေနာက္သည္ သူထင္ထားသည္ထက္ ပို၍ ရွဳပ္ရွက္ခတ္ေနသည္။ ေတာက္ေျပာင္လွပစြာ ၀တ္စားထားသူမ်ား၊ အ၀တ္အစားသစ္မ်ားကို ခ်ိတ္မ်ားျဖင့္ပင့္မထမ္းကာ ခပ္ျမန္ျမန္ေလ်ွာက္သြားသူမ်ား၊ cameramen မ်ား အင္တာဗ်ဴးသူမ်ားႏွင့္ တိုးလို႔ပင္မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္။

"ရွင္းခ.. ဒီဖက္မွာ.."

ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ သတိုးအသံေၾကာင့္ သူ သတိုးရွိရာ ေလ်ွာက္သြားခဲ့သည္။

အေနာက္တိုင္း၀တ္စံုကို ခန္႔ညားစြာ၀တ္ထားေသာ သတိုးသည္ ေငးၾကည့္မိသြားေအာင္ ေခ်ာလြန္းေနသည္။ ေပါင္လည္ထိရွည္ေသာ အနက္ေရာင္ ကုတ္အက်ီီက သတိုး၏ အခ်ိဳးက်ေသာ ကိုယ္ခႏၶာႏွင့္ လိုက္ဖက္လြန္းသည္။ အျဖဴေရာင္ ရွပ္အက်ီၤလည္ပင္းမွာ အနက္ေရာင္ ဖဲျပားတစ္ခုရွိေနသည္။