ျပတင္းေပါက္မွ တိုး၀င္လာေသာ ေနျခည္တန္းမ်ားၾကားတြင္ ေျမာပါေနေသာ ဖုန္မွုန္႔ငယ္မ်ားသည္ လွိုင္းစီးေနၾကသလို တုန္ခါေရြ႕လ်ားေနၾကသည္။ အပင္ရိပ္မ်ားေၾကာင့္ စိမ့္ေနေသာ အေအးဓါတ္သည္ ေန႔လည္ခင္း၏ အပူဒါဏ္ကို ကာကြယ္ေပးေနသည္။
"အဖြား... ျငိမ္ျငိမ္ေနေနာ္..."
သတိုး ရယ္က်ဲကဲႏွ်င့္ သူ႔ေရွ႕မွာ ထိုင္ေနေသာ အဖြားကို လွမ္းေျပာကာ ေက်ာက္ျပင္ေပၚမွ သနပ္ခါးအႏွစ္မ်ားကို လက္ညွိုးျဖင့္ ဖိတို႔ယူလိုက္သည္။
"ေရခ်ိဳးျပီးျပီဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္အဖြားက သနပ္ခါးေလးနဲ႔မွလွတာ.. မဟုတ္ဘူးလား အဖြား.."
အဖြား၏ ပါးေရတြန္႔ေသာ မ်က္ႏွာမွာ အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳတစ္ခု ထင္လာသည္။ သတိုးသနပ္ခါးလိမ္းေပးေနသည္ကို ကေလးတစ္ေယာက္လို ျငိမ္ခံေနေသာ အဖြား၏ အျပံဳးသည္ ေမႊးၾကိဳင္ေသာ သနပ္ခါးနံ႔ႏွင့္အျပိဳင္ လွခ်င္တိုင္းလွေနသည္။
ေစ့ရံုသာပိတ္ထားေသာ အခန္းတံခါးကိုတြန္းကာ ေနရွင္းခ လွမ္း၀င္လာသည္။ မွန္တင္ခံုေရွ႕မွာ အဖြားကို သနပ္ခါးလိမ္းေပးေနေသာ သတိုးကိုေတြ႔ေတာ့ မျပံဳးဘဲမေနႏိုင္။
"အဖြား အလွေတြျပင္ေနတယ္ေဟ့...ခဏေနရင္ပဲ မိုးခ်ဳပ္ေတာ့မယ္..."
"မင္းမသိပါဘူး ရွင္းခရာ... ငါ႔အဖြားက မ်က္ႏွာမွာ သနပ္ခါးမရွိရင္ မေနတတ္ဘူး.. ဟုတ္တယ္ေနာ္... ဖြား.."
"မင္းအဖြားမဟုတ္ပါဘူး.. ငါ႔အဖြားပါ..."
အဖြားေရွ႕ မွန္တင္ခံုေဘးမွာ ေနရွင္းခ လာရပ္သည္။ သတိုးႏွင့္အဖြားတို႔က ထိုင္ေနသည္မို႔ ေနရွင္းခ၏ ျမင့္မားေသာအရပ္က အရမ္းကို သိသာေနသည္။
"မျပီးေသးဘူးလားကြယ္.."
"ေနပါဦး အဖြားကလည္း... ေခါင္းျဖီးရဦးမယ္..."
တကယ္ေတာ့ အဖြားေခါင္းတြင္ ျဖီးသင္စရာ ဆံပင္ဟူ၍ သိပ္မရွိေတာ့။
ပါးလပ္ေနျပီျဖစ္ေသာ ျဖဴေဖြးေနသည့္ ဆံမ်ွင္တစ္ခ်ိဳ႕သာရွိေတာ့သည္။ ထိုဆံပင္မ်ွင္မ်ားကိုပင္ ျဖည္းညွင္းစြာ ျဖီးကာ အဖြားထံုးေနက် လက္သန္းေလာက္သာရွိသည့္ ဘီးဆံထံုးငယ္ကို သတိုးကၽြမ္းက်င္စြာ ထံုးေပးေနသည္။
YOU ARE READING
ကြယ်တွေကြွေသောည
Romance(Unicode & Zawgyi) ကြယ်ကြွေချိန်ဆိုတာ တကယ်တော့ ခဏလေးပါ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီအချိန်မှာ အရမ်းကိုပူပြင်းလောင်ကျွမ်းခဲ့တာလေ။ နေရှင်းခ.. ငါတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ဆုံစည်းမှုတိုင်းဟာ ကြယ်ကြွေချိန်တွေလိုပဲဖြစ်ခဲ့တယ်။ ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ခဏေလးပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအ...
