"Ready ... one .. two .. three...."
"Merry Christmas to you all...!!!!"
က်ယ္ေလာင္ေသာ ခရစ္စမတ္ႏွုတ္ခြန္းဆက္သံသည္ တိတ္ဆိတ္ေသာညမွာ နက္ရွိုင္းစြာေပၚထြက္လာ သည္။ တိုက္ခန္းေလွကားတစ္ေလ်ွာက္လံုး သတိုးတို႔ဘုရားေက်ာင္းမွ လူငယ္မ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည္။ လူငယ္ေပါင္း အေယာက္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ရွိသည္။
မိနစ္အနည္းငယ္မ်ွ ထပ္မံေစာင့္ဆိုင္းေသာ္လည္း ပိတ္ေစ့ထားေသာ တိုက္ခန္းတံခါးမွာ ပြင့္မလာ။ တစ္ခါတစ္ရံေရာက္ဖူးေပမယ့္ ခပ္ဆင္ဆင္ျဖစ္ေသာ တိုက္ခန္းတံခါးေပါက္မ်ားေၾကာင့္ သတိုး ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ေနမိသည္။
သူ႔ေဘးမွ အမႊာႏွစ္ေကာင္ကို မ်က္ေမွာင္ကုတ္ကာ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
"ေဇာ္မိုးေဇာ္.. ဒါမင္းတို႔အိမ္ဟုတ္ရဲ႕လား...."
ေဇာ္မိုးႏွင့္ မိုးေဇာ္.. အမႊာႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ သတိုးေမးခြန္းကို မၾကားသလို သီခ်င္းစာရြက္ကိုသာ ငုံ႔ၾကည့္ေနၾကသည္။ သတိုး သိပ္စိတ္မရွည္ခ်င္ေတာ့။ တစ္ညလံုးတစ္အိမ္၀င္တစ္အိမ္ထြက္ သီခ်င္းဆိုရသည့္ၾကားတြင္ သူက ဂစ္တာတီးရသူျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ေလးလံေသာ ဂစ္တာကို လြယ္ထားရေသးသည္။
"ေဟ့ေကာင္ေတြ..."
ညည့္နက္ေနျပီမို႔ သတိုးအသံကိုထိန္းကာ က်ိတ္ေအာ္လိုက္ရသည္။
"မိုးေဇာ္.. မင္းကိုေျပာေနတာ.."
"ငါ႔ကိုေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး.. မင္းကိုေမးေနတာ..."
"မင္းကိုပါ.. နာမည္ေခၚတာမၾကားဘူးလား.."
"ငါ႔နာမည္ ေဇာ္မိုး.. မင္းကိုေခၚတာ.."
သတိုးလက္ထဲမွ သီခ်င္းစာရြက္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္စလံုးေခါင္းကို ရိုက္ပစ္လိုက္သည္။ ျဖစ္ႏိုင္လ်ွင္ သူ႔လက္ထဲရွိေနသည္မွာ ေပါ႔ပါးေသာစာရြက္မဟုတ္ဘဲ ခပ္ေလးေလး ေက်ာက္တံုးျဖစ္ေစခ်င္သည္။
"အမႊာႏွစ္ေယာက္ရာ.. ေနာက္မေနနဲ႔..."
တျခားလူငယ္ေတြကပါ ၀င္ေျပာမွ ေဇာ္မိုးတို႔ႏွစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာပိုးသတ္ကာ သတိုးကိုလွမ္းၾကည့္သည္။
"မင္းက ငါတို႔နာမည္မွန္ေအာင္ ေခၚပါလား..."
"မင္းတို႔ဘာသာေတာင္ မွန္ေအာင္မသိတာ.. ဒါ မင္းတို႔အိမ္ဆိုတာ ေသခ်ာရဲ႕လား.."
YOU ARE READING
ကြယ်တွေကြွေသောည
Romance(Unicode & Zawgyi) ကြယ်ကြွေချိန်ဆိုတာ တကယ်တော့ ခဏလေးပါ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီအချိန်မှာ အရမ်းကိုပူပြင်းလောင်ကျွမ်းခဲ့တာလေ။ နေရှင်းခ.. ငါတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ဆုံစည်းမှုတိုင်းဟာ ကြယ်ကြွေချိန်တွေလိုပဲဖြစ်ခဲ့တယ်။ ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ခဏေလးပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအ...
