ညေနစာ စားခ်ိန္မို႔ kitchen တစ္ခုလံုး ေျဗာင္းဆန္ေအာင္ ရွုပ္ရွက္ခက္ေနသည့္အခ်ိန္။
ေနရွင္းခ လည္ဂုတ္တစ္ေလ်ွာက္ ေခၽြးမ်ားျဖင့္ စိုရႊဲေနကာ ေက်ာျပင္တစ္ေလ်ွာက္ စီးက်ေနသည္။ ပူျပင္းေသာ မီးေငြ႔ရိုက္သျဖင့္ မ်က္စိမ်ားက်ိန္းစက္ေနေပမယ့္ သူ႔ေရွ႕မွာ ပြက္ပြက္ဆူေနေသာ ေရေႏြးအိုးထဲသို႔ spaghetti ေခါက္ဆြဲေခ်ာင္းမ်ား ပစ္ထည့္လိုက္သည္။
"မက်က္တက်က္ေနာ္. ေခါက္ဆြဲကို ေပ်ာ့မသြားေစနဲ႔.."
"ဟုတ္ကဲ့.."
Chef ၏ညႊန္ၾကားမွုကို ေခါင္းညိတ္အေျဖေပးရင္း နဖူးမွ ေခၽြးမ်ားကို ေနရွင္းခ အက်ီၤလက္ျဖင့္ ဖိသုတ္လိုက္သည္။
ပူသည္ထက္ပိုကာ အိုက္စက္ေနေသာ မီးဖိုခန္းသည္ ငရဲခန္းတစ္ခုႏွင့္ ဆင္ဆင္တူေနသည္။
"ရွင္း..."
အျဖဴေရာင္ ရွပ္အက်ီၤလက္ရွည္၊ ေဘာင္းဘီရွည္ အနက္ေရာင္ႏွင့္ ကုတ္အနက္ေရာင္ တြဲ၀တ္ထားေသာ Yi Ling ကို မီးဖိုခန္း၀မွာ ေတြ႔လိုက္ရသည္။
"501 ကို ဒါ သြားပို႔ပါတဲ့.."
Ling လက္ထဲတြင္ ေရခဲစိမ္ထားေသာ ရွမ္ပိန္ပုလင္းႏွင့္ ဖန္ခြက္ႏွစ္ခုရွိေနသည္။
ေနရွင္းခ နားမလည္။
သူ႔တာ၀န္သည္ kitchen မွာသာျဖစ္သည္။ service ႏွင့္မဆိုင္သလို room service ပိုင္းႏွင့္လည္း မဆိုင္။
"GM ခိုင္းတာ.. နင္ ပဲသြားပို႔ရမယ္တဲ့.. အထူးဧည့္သည္လို႔ေျပာတယ္..."
General Manager မွပို႔ခိုင္းသည္တဲ့လား။ ေနရွင္းခ အံ့ၾသသြားကာ သူ႔ေဘးမွ Chef ကို တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"GM ခိုင္းတာဆိုရင္ သြားလိုက္ .. မင္းေနရာ ငါ အစားထိုး၀င္ထားေပးမယ္.."
"ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ..."
ေနရွင္းခ Ling ကမ္းေပးလာေသာ ဗန္းကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ယူကာ ဓါတ္ေလွကားရွိရာသို႔ ေလ်ွာက္လာခဲ့သည္။ အခန္း 501 သည္ ငါးထပ္ေျမာက္တြင္ရွိကာ အေပၚဆံုးထပ္အခန္းျဖစ္သည္။ သူတို႔ဟိုတယ္တြင္ အေကာင္းဆံုး VIP အခန္းဟု ေျပာ၍လည္း ရမည္ျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
ကြယ်တွေကြွေသောည
Romance(Unicode & Zawgyi) ကြယ်ကြွေချိန်ဆိုတာ တကယ်တော့ ခဏလေးပါ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီအချိန်မှာ အရမ်းကိုပူပြင်းလောင်ကျွမ်းခဲ့တာလေ။ နေရှင်းခ.. ငါတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ဆုံစည်းမှုတိုင်းဟာ ကြယ်ကြွေချိန်တွေလိုပဲဖြစ်ခဲ့တယ်။ ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ခဏေလးပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအ...