Chapter 28

39.7K 3.1K 368
                                    

လင္းထိန္ေနေသာ လမ္းမီးတိုင္မ်ား...

China Town MRT ေျမေအာက္ရထားအ၀င္ ဆိုင္းဘုတ္တစ္ခု...

မွိတ္တုတ္လင္းလက္ေနေသာ ေၾကာ္ျငာဆိုင္းဘုတ္ ႏွင့္ စာတန္းမ်ား...

လ်ွပ္စစ္မီးေရာင္မ်ားျဖင့္ အံတုထားေသာ ညအေမွာင္တြင္ ခပ္သြက္သြက္ ေလ်ွာက္လွမ္းေနသူမ်ား...

ကမၻာတစ္ခုလံုး ေရြ႕လ်ား လွုပ္ရွားေနသည့္ၾကားတြင္ ျငိမ္သက္ေနသူဟူ၍ ေနရွင္းခ တစ္ေယာက္သာရွိမည္ထင္သည္။

ခဲနက္ေရာင္ အစက္အေျပာက္မ်ားႏွင့္ ေက်ာက္စရစ္ ေလွကားႏွစ္ဆင့္တြင္ ထိုင္ေနခဲ့သည္မွာ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ သူ႔ကို ခလုတ္တိုက္သြားသူမ်ားရွိသည္။ ဆဲသြားသူမ်ားရွိသည္။ ေအာ္ေငါက္သြားသူမ်ားရွိသည္။ အရူးတစ္ေယာက္လို ၾကည့္သြားသူမ်ားရွိသည္။

သူ မသိ။

ဘာဆိုဘာကိုမွ သတိမထားမိ။

ေနရွင္းခအသိတြင္ တစ္ခုပဲရွိသည္။

သူ႔လက္ထဲမွ အခုအခ်ိန္ထိ တင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ ဆြဲၾကိဳးငယ္ႏွင့္လက္စြပ္ကြင္းမွ ပူေလာင္မွုသည္ သူ႔အေရးျပားမ်ားကို ထိုးေဖာက္ကာ ရိုးတြင္းျခင္ဆီကို လွိုက္စားေနသည္။

နာက်င္လြန္းသည္။

နာလြန္းလွ၍ ထိုအသိမွလြဲ၍ တျခားဘာကိုမွ သူ သတိမထားမိျခင္းျဖစ္မည္ထင္သည္။

"ရွင္း...."

Yi Ling ကားကိုထိုးရပ္ကာ ေနရွင္းခကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္။

ညေနကတည္းက ဧည့္သည္အတြက္ ရွန္ပိန္ယူသြားေပးေသာ ေနရွင္းခ လူေသေကာင္တစ္ေယာက္လို ျပန္ေရာက္လာသည္။ နီရဲေသာ မ်က္လံုးမ်ားႏွင့္ ပ်က္ယြင္းေသာ မ်က္ႏွာ။

အလုပ္အတူတူလုပ္ခဲ့ေသာ အခ်ိန္ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း ေနရွင္းခ ဒီေလာက္ မ်က္ႏွာပ်က္သည္ကို သူမ တစ္ခါမွ မေတြ႔ဖူးခဲ့။ ေနရွင္းခ အေပၚ ႏိုင္ခ်င္လြန္းေသာ၊ ၾကည့္မရလြန္းေသာ second chef ၏ အႏိုင္က်င့္အလုပ္ခိုင္းမွုမ်ား၊ ရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိုင္း ဆူသံမ်ားေအာက္မွာပင္ ေနရွင္းခ ဘယ္ေတာ့မွ သတိလက္လြတ္မျဖစ္ခဲ့။

ကြယ်တွေကြွေသောညWhere stories live. Discover now