Kırgın Çiçekler

47.Bölüm - Zaman Makinesi

5 yıl sonra....
Kızlar, Serkan, Güney ve Cenk okullarını bitirdi.
Selim de Masal da kocaman oldular.
Cenk avukatlık yapıyor.
Kader, tıp'ı bitirdi. Uzmanlık için okula devam ediyor. Cenkle mutlu bir ilişkileri var. 2 senelik evliler. Cenk'in işi ve Kaderin okulu sebebiyle Ankara'dalar. Kader kızları çok özlüyordu.

Demir ve Meral ilişkilerini ilerlettiler. Ama Demir de Meral de henüz evliliği düşünmüyor. Meral'in istediği çok ünlü olmak. Şuan Meral, Demir ve babasıyla turnedeydi. Demirle yaptıkları albüm yok satmıştı...

Cemreyle Kuzey, kendi moda tasarımlarını yapabildikleri bir ofis açtılar. Kuzey, Cemre'ye evlenme teklif etti. Cemre de kabul etti. Şuan nişanlılar, yakında düğünleri var.

Nazan ve Sadullah çocuklarının da rızasıyla evlenir, 4 senedir evliler.

Atakan kefaletle, iyi halden serbest bırakıldı. Eylül ve Serkanın bundan haberi yok.
Kemal ve Atakan, iyi bir ikili oldu. İkisinin de amacı Serkandan kurtulmak. Atakanın istediği oğlu, Kemalinki de Eylül...

Mesude, desteklerle zar zor yürümeye başladı. Her işini kendi yapabiliyor.

Serkan, babasının Güney'e batmaktan kurtarması için verdiği ufak bir şirkete ortak oldu. Kendi işlerini kurdular. Şirketi batırmaktan kurtarıp, büyütmeye başladılar.

Songül, iyi bir avukat oldu. Güney ve Serkanın şirketinin avukatlığını yapıyor. Masal'dan dolayı fazla iş almıyor. Ama bir dava geldi ki, bunu geri çeviremedi.

Eylül, bu sene öğretmenliğe başladı. Ortaokulda öğretmenlik yapıyor. Tüm öğrencilerini seviyor, onlar da Eylül öğretmeni seviyor.Ama bir öğrencisi var ki, çok suskun, kimseyle iletişim kuramıyor. Eylül'ün aklı onda.

Nazan ve Sadullah, çocuklarını ve eşlerini yemeğe davet eder. Eylül, Serkan, Selim, Güney,Songül, Masal ve Defne yemeğe gelir. Yemekten sonra herkes bir kenara çekilir. Nazan, Defneyle sofrayı toplar. Erkekler de oturma odasına geçerler. Songül, babasının sevdiği tatlıyı yapmak için mutfağa geçer. Eylül de kahve yapmak için Songülün yanına gelir. Ama ağız tadıyla dedikodu yapamazlar, Nazan ve Defne sürekli girip çıkıyorlardı. Sofrayı topladıktan sonra Nazan ve Defne de erkeklerin yanına gider. Nazan artık Eylülü sevmeye başlamıştı. Oğlunu mutlu ediyordu ve mutluluğun paranın önüne geçtiğini öğrenen Nazan, artık çok iyi biri olmuştu. İçeriye geçip Defneyle gizli gizli konuşur.
Sadullah kucağında Masal, onunla oynuyordu. Güney de kenarda Selimle futbol oynuyordu. Sadullah ve Serkan, bir baba oğul misali iyi anlaşıyorlardı. Sadullah, Serkan'la havadan sudan muhabbete başlar, konu aileye gelir. Sadullah "yaptığın çok güzel birşey ama kendi çocuğun da olsun istemez miydin?". O sırada kahveleri getiren Eylül konuşmaları duymuştu. Eylülü farketmeyen Serkan da cevap verir " ben Selim'in babasıyım, doğumuna şahit oldum, ben ilk baba kelimesini ondan duydum. Kendi kanımdan, bir çocuğum olsun isterim tabii. Ama Eylül çok zor şeyler yaşadı, o buna hazır değilse, ben onu zorlamam. Onu bunu ne zaman isterse ben beklerim...". Sadullah "aferin oğlum, belki de Eylül, kendi çocuğunu daha çok seveceğini düşündüğü için, istemiyordur hiç düşündün mü?" diye sorar. Serkan da şaşırarak " Hayır, öyle birşey olmaz. Hatta ben Selim'i hep ön planda tutarım. Sırf bunu hissetmesin, unutulduğunu hissetmesin diye ben ona bir veriyorsam, Selime on veririm, o geri planda kaldığını hissetmesin diye ben onu kendi çocuğumdan üstün tutarım..." der. Sadullah Serkanın sırtını sıvazlar. Eylülün gözünden yaşlar süzülüyordu...