Kırgın Çiçekler

15. Bölüm - Yeni Bir Hayat

Doktorun verdiği haber oldukça üzücüdür. Cam, Feridenin karnına oldukça kötü saplanmıştır. Ve Feridenin rahmi oldukça zarar görmüştür, ve almak zorunda kalmışlardır. Bunun anlamı Feridenin artık çocuğu olamayacaktı...

Eylül doktorun odasına girecekken arkasından gelen Serkanı farkeder. Serkan içeri gelmeye kararlıdır. Eylül kabul etmese de dinlemez, içeri gelir. Eylül doktora çocuğu aldırmak istediğini söyler ağlayarak. Serkan şok olmuştur. Doktor tekrar düşünmesini ister. Eylül ısrar edince de ameliyatı 2 gün sonra yapabileceğini söyler. Eylül kabul edip odadan çıkar...

Eylül, Serkana , "madem yüzüme bile bakamayacak kadar iğreniyorsun benden, neden hala yanımdasın?" diye sorar. Serkan da yüzüne bakamamasının sebebinin iğrenmesiyle alakası olmadığını, herşeyin, Eylülün tüm yaşadıklarının kendisi yüzünden olduğu için utançtan yüzüne bakamadığını anlatır...
Eylül, Serkanın böyle düşündüğüne inanamaz. Yaşananların sorumlusunun o olmadığını ve bunun için suçlu hissetmemesini, hep yanında olması gerekmediğini söyler. Serkan da bunu zorunluluktan değil onu sevdiği için yaptığını söyler. Eylül uzun zamandır bunları duymak istemişti. Ama artık Serkanla olamazdı, onun da hayatını karartamazdı.
"Şimdi ben katil olmuş olucam Banudan bi farkım yok benim de" der. Serkan Eylülü sakinleştirmeye çalışır. Gözlerine bakar, istemiyorsa aldırmasına gerek olmdığını söyler. "İstemiyorsan aldırmak zorunda değilsin, ben onun babası olurum Eylül, çalışırım, birlikte oluruz, beraberken güçlü oluruz, sen mutlu olucaksan, ben de mutlu olurum, yeter ki yanımda ol, ben ikinize de bakarım..."

Toprak, aldığı haberle yıkılır ve Ferideye bunu nasıl söyleyeceğini düşünmeye başlar. Feride ayılmıştır, eli karnına gider, bebeğim der. Toprak onu sakinleştirerek doğum olduğunu anlatır. Feride, o daha çok küçük ne doğması diyip ağlamaya başlar. Kalkıp oğlunu görmek ister. Toprak zar zor tutar, oğullarının iyi olduğunu, endişelenmemesi gerektiğini söyler.

Cemre, hastanede en son bu kadar durduğunda bu Gökhan içindi. Feride hanımı beklediği her dakika aklına Gökhan gelir, kalbinin duruş anı, örtüyle üstünü örttükleri an, hepsi birden aklına gelip ağlamaya başlar. Kuzey ne olduğunu anlayamayıp sorar. Cemre de sinirlerinin bozulduğunu ve dışarıda biraz hava almaya ihtiyacı olduğunu söyler. Dışarı çıktığında nefes nefesedir. Gökhan'ı hala unutamamıştı...

Eylül, Serkanın hayatını mahvetmeyecektir. " bu sandığın gibi kolay birşey değil, ne paramız var ne de işimiz üstüne üstlük başkasının çocuğuna babalık yapacağını söylüyorsun. Ben bu çocuğu istemiyorken, sen nasıl kabul ediyorsun? "
Serkan sarılır, herşey gecicek der, "herşey geçicek Eylül, sadece izin ver yanında olayım, lütfen..."

Hemşire, bebeği görebileceklerini söyler, Güney Songülün elini tutarak onu bebeğin yanına götürür. Birlikte bakarlar. Güney, bizim de bebeğimiz olsun Songül der. Songül, Güney'in koluna vurarak "oğlum daha yeni evlendik, hemen ne bebeği? Ayrıca daha okuycaz biz" der. Güney de gülerek "tabii kızım okuycaz ama baksana şöyle minnak birşey olsa hayatımızda, güzel olmaz mıydı? Böyle saçları senin gibi olsun, gözleri de... özellikle gözleri sana benzesin, çok güzeller çünkü " der. Songül gülümseyerek Güney'e bakar ve başını omzuna yaslar. Kızlar da arkadan gelir, bebeğe bakmak isterler, Songülle Güney de kenara geçer.
O sırada Eylülle Serkan da gelir. Eylül, bebeği izler , eli karnına gider ve ağlamaya başlar...
Toprak, Feridenin uyandığını haber verir, kızlar ve Güney geçmiş olsun demek için yanına giderler. Eylül hala bebeğe bakıyordu...

Toprak, hemşireye oğlunu kucağına almak istediğini söyler. Hemşire sadece 1dk alabileceğini söyler çünkü çok küçüktü ve küvezde kalması gerekiyordu. Ve doktorlar, bebeğin yaşayıp yaşamayacağından emin olamadıkları için ailenin bağlanmasını istememektedir. Toprak, oğlunu kucağına alır, elini doldurmamıştı, ufacıktı, kırılacak gibiydi, sadece baktı, sonra da ağlamaya başladı...

Nazan, bilmediği bir numaradan telefon alır. Telefonu açar, bir hastaneden aranıyordur...