Ah~ Nasıl başlasam ki?
Bangtan'ı bitirdiğim için hala tuhaf hissediyorum, olması gereken buyken, geciktirebildiğim kadar geciktirebilmişken.
Bangtan'ı yazmayı bıraktığım bir dönem oldu, kaldırmayı düşündüm ama bir türlü kıyamadım. Gerçekten yoğun olan hayatımda güzel bir kaçamaktı ve asla bu kadar okunmasını amaçlayarak yazmamıştım.
İlk yorumlarımı aldığım zamanı çok iyi hatırlıyorum, nasıl şaşırdıysam. İnternetin zar zor çektiği bir yerde, başka bir şehirde tatildeydim. Yaz mevsimiydi; ki bunun benim için çok özel bir manası var.
Buralarda uzun bir süredir takılıyorum aslında ama daha çok hayalet kullanıcı gibiyim sanırım. Sizlerle tanışmayı çok isterdim, inanın bana pek gösterememiş olsam da her birinizi çok seviyorum. Bangtan'ı bitirebilmiş olmam tamamen sizin sayenizde.
Uzun uzun teşekkür yazıları yazmakta çok iyi değilim, keşke olsam.
Tek bir şey söyleyebilirim, teşekkür ederim. Çok teşekkür ederim.
Cevap verebildiğim, veremediğim tüm yorumlarınız ve beğenileriniz için. Samimiyetiniz ve merakınız için. Güzelliğiniz için, benimle uzun süre devam ettiğiniz için. Var olduğunuz için.
Ah.
Böyle işte.
Sanırım burada bitirmeliyim.
Ama gitmeden önce son bir şey söyleyeceğim: Burada Bangtan sayesinde çok güzel arkadaşlar kazandım, biri de itsajuliet
Sana buradan özellikle teşekkür etmek istiyorum, hep yanımda olduğun, beni neşelendirdiğin için. En başta mesaj atıp tanışmak istediğini söylediğin için.
İyi ki varsın.
İyi ki varsınız.
Hoşçakalın, kendinize iyi bakın.
