KORKAK | TAMAMLANDI

20

Uzun bir uykudan sonra artık uyanmıştım.   Saate bakmak için telefonu alınca 01.28 idi. Kilidini acinca cevapsız aramalar olduğunu gördüm.

Ece
Özel Numara
Özel Numara

Özel Numara derken? Bu kim yine aramış.  Geri dönüş yapıpta arayamıyorum. Üstelik açınca cevap falan da vermiyor. Bu özel numara mevzusundan oldukça korkmaya başladım. Olmayacak şeyleri düşünüyorum artık. Biri beni mi izliyordu? Geceleri eve biri mi giriyor?
Birileri şaka mı yapıyor? Korktuğum için ağlıyordum şu an. Furkana neden cevap verilmişti?

Tüm bunları düşünürken kendimi Furkanin evinin önünde bulmuştum. Neden geldim buraya ben? Korkumu yenmek için neden burayı seçtim şimdi?

Kapıyı çaldım. Kimse açmadı o an. Bir kez daha zile basıp etrafıma çaresizce baktım. Kapı açılınca karşımda Furkanı gördüm.

"Ne işin var bu saatte burda?"

"Ben. Ben korkuyorum."

"Buraya neden geldin? Korktuysan babanın yanına gitmeliydin buraya değil."

Elimdeki telefonu göstererek cevapsız aramaları gösterdim. "Özel Numara arıyor beni. Ben konuşunca yine cevap vermiyor. Ama sen konuşunca cevap verdi bir kere."

"Ben hiçbir zaman onunla konuşmadım. Uçaktaki olanlar aldatmacaydı."

"Nasıl yani?"

"Şöyle söyleyeyim. Seni yemeğe götürebilmek için arkadaşımdan seni özel numaradan arayıp cevap vermesini istedim."

"Ciddi misin?"

"Elbette."

"Ya ne salak şeysin sen be."

"Napabilirim. O yemek önemliydi benim için."

Cevap vermeden gitmek için arkamı döndüm. Ama tam o sırada titreşimdeki telefonum elimde titredi. Bir an irkilsem de arayan kişiye baktım. "Özel Numara "

Hemen geri önüme dönüp telefonu Furkana gösterdim.

"Sen cevap verir misin? Ben açınca cevap vermiyor korkuyorum. "

"Tamam sakin ol. Korkma. Ben açarım."

Telefonu elimden kaptığı gibi açtı. Bana sessiz olmam için işaret yaptı ve konusmaya başladı.

"Alo"

Karşı taraf konuşuyor muydu konuşmuyor muydu bilmiyorum.

"..."

"Alo"

"..."

"Kimsiniz?"

"..."

"Neden sürekli bu numarayı arayarak taciz ediyorsunuz?"

"..."

Sebep? "

"..."

Cesaretin varsa normalden arasana.

"..."

"Nerden görüyorsun?"

"..."

"Sikerim yalanını kapat şunu. Eğer bir daha bu numarayı arayacak olursan seni polise teslim ederim."

"..."

Furkan cevap vermeden kapatmıştı. Bu kez cevap verilmişti.

"Kimmiş o?" diye sordum.

"Salak herifin teki. Seni korkutmaya çalışmış. Ve sanırım başarmış."

"Aramaya devam edecek mi artık?"

"Orasını bilmiyorum. Ama istersen hattını senin için özel numaralara kapatabilirim."

"Lütfen." deyip telefonumu ona uzattım. Birkaç dakika içinde işini hal edince telefonu geri bana verdi.

Ben telefonumu aldım ve gecenin köründe nasıl geldiysem eve de öyle dönmeyi düşündüm. Kapının önündeki  merdivenlerden iki tane inince Furkan seslendi.

"Bu saatte eve tek başına mı gidiceksin?"

"Gabila. Çünkü başka şansım yok."

Biraz düşündükten sonra "Burda kalabilirsin?" Dedi.

"Kalamam babam sabah beni görmezse çıldırır. "

"Sabah erkenden eve bırakırım seni. Gittiğimizde onlar hala uyumuş olur."

Ben bir türlü Furkanin söylediklerinden başka mantıklı bir şey bulamayınca "Tamam. Ama rahatsız etmeyeyim şimdi."

"Hayır. Evde bir tek ben varım."

İçeri girince dışarda üşüyen kıçımı ısındırmaya başladım. Üstümde geceliklerim olduğu için kıyafet derdiyle ugrasmadik.

Furkan üst kata çıkıp geri geri gelince bana sorular sormaya başladı.

"Neden korkunca buraya geldin?"

"Bilmiyorum ama içimden bir ses buraya gelirsem daha da güvende olacağımı söyledi."

"Babanın yanında yeterince güvende değil misin?"

"Doğrusunu söylemek gerekirse hayır. Babamın üvey bir karısı var. Babamı baştan çıkardı. O yüzden babam bana pek de çok zaman ayıramıyor."

"İstersen uyuyalım artık. Zaten senin korkun yüzünden de uykusuz kaldık. "

"Ben mi san-" Derken beni kendine çekti. Birbirimize çok yakındık. Ellerimi dudaklarıma koyup sessiz bir şekilde "Sus artık tamam mı sus. Bendeki de kafa yani. Hadi gidip uyuyalım sabah erken kalkmamız gerekiyor. "

Kekeleyerek cevap vermiştim "Ta tamam."
Ben onun odasına gittim. O da babasının odasına gitti.

Kendimi yine yatağa atınca yerdeki siyah bir kıyafet dikkatimi çekti. Birazcık yaklaşıp don olduğunu görünce beni bir gülme tuttu.

Güle güle yatmaya çalıştım. Ama don odanın ortasinda bırakılmaz ki. Deli bu çocuk ya...

Lütfen okurken oylamayı unutmayın..😊