KORKAK | TAMAMLANDI

-52-

Kapıyı açtığımda beklenmedik bir manzara ile karşı karşıya geldim. Bu mümkün olamaz. Hayır, onun burda olmasını istemiyorum. Bu kadar zamandır ayak altında yoktun. Şimdi de olmamalısın. Bu bir hayal olsun lütfen.

"İlayda için geldim. Müsade var mı?" diye sordu. Kaşlarım çatık bir halde ona baktım. Pinti Darling Bey.

Hiçbir şey demeden şaşkınlık içinde yüzüne bakıyordum. Benim halimi görünce içeriye girdi. Ben ise kapıyı kapattım. Ellerimi yumruk yaptım.

"İlayda!" diye bağırdı.

"Sen onun adını nasıl o pis ağzına alırsın lan," deyip yumruk atmayı çok isterdim. Ama ben korkağın tekiyim. Asla böyle bir şey yapamam. Kapıdan çekilip Burak'ın yanına yaklaştım.

"İlayda!" diye tekrar bağırdı.

Sinirle, "Üstünü giyiyor," dedim. Ve kötü bir bakış attım.

Sonunda İlayda merdivenlerden indi ve ona aldığım kıyafetlerden birini giyinmişti. İçim o an çok rahatlamıştı. Hızlı adımlarla sevinçle bana doğru geliyordu. Bende kollarımı açtım ve bana sarılmasını bekledim. Ama...

Ama o, Darling Bey'e sarıldı. Mahçup oldum. Hiçbir şey belli etmemek için açtığım kollarımla esnemiş gibi yaptım. Aldığım kıyafetler için bana teşekkür edeceğini sandım. Nankör Safiye.

Onlar sarılmayı bitirince oturdular. Öylece onları izledim. İlayda gülüyordu onunla birlikte. Düşüncelerimi zilin sesi darmaduman etti ve kapıyı açtım. Tolga Abim, Cenk Abim ve Ece karşımdaydı. Ellerinde bir çanta ve büyük bir bavul vardı. Tolga Abim bana yaklaştı ve;

"Furkan sen bunları içeri yerleştir bende gidip babamı getireyim," dedi.

"Babam neden geliyor," dedim.

"Cenk Abi çağırdı. Nerden çıktıysa artık. Neyse, yemeği koymak için bizi bekleyin ona göre. Yengeme söyle," dedi.

"Tamam abi," deyip bavulları kenara yerleştirdim. Kapıyı kapattım ve kalabalığa doğru ilerledim. İlayda beni fark etti ve müsade alarak yerinden kalktı. Yanıma geldi, beni kolumdan tutarak mutfağa götürdü. Arkamızdan da kapıyı kapattı.

"Furkan bu kadar çok kişinin ne işi var şu anda? Bana neden söylemedin bu kadar kişinin geleceğini," dedi.

Omzumu kaldırdım ve, "Bende bilmiyordum ki İlayda. Tolga Abim çağırmıştır," dedim.

"O zaman sana bir görev vereceğim," dedi ve gözlerime baktı. Parmağını kaldırarak, "Benim yanımdan ayrılmayacaksın. Kalabalıktan kafan ağrısın istemiyorum," dedi.

Gülümsedim. "Memnuniyetle," dedim. Ve öylece birbirimizin gözlerine baktık. Bakışmanın ardından İlayda afalladı ve,

"Ne... Neyse. Sen şimdi oturma odasına geç ve otur, ben yemekleri hazırlayayım."

"Babam ve Tolga Abim de gelecek. Bizi bekle dedi."

"Tamam. Sen git ben geliyorum." dedi. Mutfaktan çıktım ve Cenk Abimden başlayarak herkesle selamlaştım. Sonunda Burak'ın yanına oturdum.

"Furkan, kafan nasıl oldu?" diye sordu Cenk Abim.

"Daha iyi," dedim. Sonra Burak arkamdan seslendi.

"Sargı kaymış biraz, izin verirsen düzelteyim," dedi.

"Cenk Abim düzeltir," deyince abim bana baktı. İlayda mutfaktan gelmişti ve Cenk Abimin yanına oturdu.

"Furkan. Burak bir doktor. İzin ver de sargını düzeltsin." dedi İlayda.

O böyle deyince Darling Bey'e döndüm ve düzeltmesine izin verdim. Kartviziti boynundaydı.