MERAF

2. Bölüm: Yeni kız

Donuyorum, şu anda resmen tir tir titriyorum.
Dün gece balkonda uyuya kalmanin etkisi bana çok acı bir şekilde yansımıştı.
Her yerim tutulmuş, bel mel kalmamıştı.

Sandalyeden çektiğim acı yüzünden inleye inleye kalktım.
Komidinimde duran telefonuma elimi attım.

Hay aksi şarjı bitmiş. Telefonumu şarja takar takmaz okul üniformalarımı üstüne giyindim ve odamın kapısını açıp dışarıya çıktım.

Mutfaktan yine sesler geliyordu.
Anlamıyorum onu sevmediğimi bildiği halde neden bana bu kadar iyi davranıyo amcamın da beni sevmemesi gerekmez mi?

Mutfağa girdim ve

"Günaydın amca."

"Günaydın Afracım. Tam zamanında kalkmışsın, sana omlet yaptım."

"Saol amca ama benim iştahım yok ben direk okula gidicem."

"Olmaz küçük hanım kahvaltı günün en önemli öğünüdür, etmezsen zihnin açılmaz derslerini anlayamazsın."

"Ama amca.."

"Aması maması yok küçük hanım, lütfen beni kırma ve sofraya geç omletini tabağa koyup geliyorum. "

Bana babam gibi davranması beni şaşırtıyor ve her geçen gün amcam beni daha da çok şaşırtıyor. Bana her gün yemekler yapıyor, beni kızı Deniz'den ayrı tutmuyor.
Amcami sevebilir miyim bilmiyorum babamın ona en ihtiyaç duyduğu zamanda babama yardım etmedi ve onu geri çevirdi kendi yaşamına devam etti.
Peki ya beni neden bu kadar çok önemsiyor anlamadım.
Aslında şu anda babamın amcamdan hiç bir farkı kalmadı. Babam da bizi arayıp sormuyo. Ikisini de sevmiyorum ne babamı ne de üvey amcamı.

Sofraya oturdum o sırada amcam elinde iki tane omlet tabağı ile geldi.
O da sofraya oturdu ve kahvaltımızı etmeye başladık.

"Deniz ne zaman geliyo amca?"

"Bu sabah uçağa bindi. Bi kaç saate iner herhalde. Neden sordun?"

"Hiiç öylesine. Onun okulu nasıl olacak amca yani nerede okuyacak?"

"Seninle aynı okulda okuyacak Afracığım."

"Harika."
Dedim ve derin bir nefes alıp ekledim.

"Amca sana bir şey söyliycem."

"Söyle Afracığım. "

"Ben okula gitmeyeceğim."

"Ne demek okula gitmeyeceğim?"

"Gitmiycem işte amca canım istemiyor. "

"Olur mu öyle şey kızım gideceksin, okula gitmemekte neymiş eğitiminden geri kalamazsın, hem annen çok üzülür."

"Annem duymazsa üzülmez."

"Olmaz Afra lütfen ısrar etme, okuluna gideceksin."

"O okulu sevmiyorum amca anlasana ben o okula gitmek ıstemiyorum. Zaten kayıdımı yeni yaptırdık alırız hemen, annem gitmeden önce yazdırdı beni o okula, buraya taşındıktan bi kaç ay sonra yani."

"Biliyorum annen bana buraya ne zaman taşındığını ve taşındıktan sonra neler yaptığını hepsini bir bir anlattı Afra, peki hiç sordun mu annem neden bizi böyle büyük görkemli bir eve taşıttı diye, annem neden benim kaydımı özel okula aldı diye, hiç düşündün mü Afra? "

"Hayır düşünmedim. Madem biliyosun sen söyle o zaman amca annem neden bizi böyle bir eve taşıttı neden benim kaydımı özel okula aldı hı?"

Ortam biraz gerginleşmişti. Amcam biraz sinirleniyordu sanki, ama ben de sinirleniyodum zaten onu sevmiyodum kendisinden iyice soğutuyordu insanı bu halleriyle.