12.Bölüm: Oyun

2.7K 111 6
                                    

Uyumsuzlar'a gideceğimizi söylemişti Mert.
Bense yorgunluktan arabada uyuya kalmışım.

"Uykucu, hey uykucu geldik uyan.."

Gözlerimi azıcık araladım ve Uyumsuzlar'a çoktan gelmiştik.

Mert beni elimden tuttu ve arabadan indirdi.
Evin kapısına doğru yürüdük ve Mert zile bastı.
Kapıyı açan kişi yine Ela'ydı.

"Hoş geldiniz.
Girsenize kahve yapmıştım size de yapıyım."

Mert önden içeri girdi ve ben arkasından o sırada Ela boynuma atladı.

"Hoş geldin Afracığım nasılsın?"

Şaşırmıştım aslında, çok tatlı bir kız zaten, Ama öyle sert, kabadayı, asarım,  keserimcilerden değil.

"Hoş bulduk Elacığım ben iyiyim sen nasılsın?"

"Ben de iyiyim. Ya Afra ben seni çok sevdim bundan sonra daha çok buraya gel.
Tek ben değil burada ki herkes seni çok sevmiş."

Bunu duyduğuma gerçekten çok sevindim.
Mert'in ailesinden öte insanlar tarafından sevilmek beni oldukça mutlu etmeye yetiyorda artıyordu bile.

"Ben de hepinizi teker teker çok sevdim.
Ayrıca sevildiğimi duymak güzel bir şey. "

"Bize daha çok yakın olmaya bak kaynaş yani aramıza daha çok gir. Hepimiz seni seviyoruz ve bizler Uyumsuz olaraktan hep beraber takılırız. Utanmana gerek yok bizden, bizimleyken tek bir kural var o da rahat olacaksın başka kural yok. Sadece rahat."

"Tamam. Utandığımın farkına vardın galiba?"

"Tabi ki de herkes ilk geldiğinde çok utangaçtı. Beni bir görsen süt dökmüş kedi gibiydim ama sonradan alışıyorsun ve kaynaşıyorsun. Hadi gel içeri geçelim."

Ela ile salona geçtik ve ben hemen Mert'in yanına oturdum. O sırada Ateş.

"Hoş geldin Afra."

"Hoş bulduk Ateş. Nasılsınız görüşmeyeli epey oldu. "

"Hepimiz iyiyiz sorduğum için saol. Bizim koca oğlan ne yapıyor?"

Dedi Mert'e göz kırparak.

"Sizin koca oģlan benim ellerimde büyüyor.
Annesi oldum kendisinin. "

Dedim sırıtarak. Yalnız tek sırıtan bendim sanırım . Diğer herkes bir anda yüzünü düşürdü.

"Ne oldu yanlış bir şey mi dedim?
Eğer yanlış bir şey dediysem özür dilerim."

"Yoyo hayır demedin neyse bakınn burdaaa ne vaaarr."

Dedi Burak yanından bir şişe çıkararak.

"Şişee."

Dedi Bensu alaycı bir şekilde.

"Oyun işte hadi herkes masaya oyun oynuyoruz."

Dedi Burak ardından hemen Mert atladı.

"Olmaz Burak az yavaş ol istersen Afra bu oyunu oynayamaz."

Ben söze girdim.

"Neden oynayamıyım canım alt tarafı bir şişe çevirip sorulari cevaplayacaksın ya da isyedikleri bir seyi yapacaksın bu kadar basit."

"O iş sandığın kadar basit değil Afra.
Bak bu oyun Uyumsuzların en tehlikeli oyunudur. Sana bir görev verirler yapmazsan cezası görevden de beter olur hiç bir şekilde geri dönüşü olamaz."

"Burada ki herkes bu oyundan geçti mi Mert ya da burada ki herkes bir Uyumsuz olmak için bir şey yaptılar mı?"

Mert biraz düşündü ve bana söylemek istemediği bir şey vardı sanki.

MERAFHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin