17.Bölüm: Öğrenme Vakti

1.8K 87 6
                                    

Biz Uyumsuzuz..

"Benim ol ufaklık.. Sonsuza kadar benim ol."

Boynumu öptü kokumu içine çekti..

"Mert. Sana bir şey diyeceģim."

"Söyle ufaklık."

"Ben seni ailemle tanıştırmak istiyorum.
Yani ailem demişsem. Deniz ile amcam.
Deniz'i taniyorsun zaten."

"Tamam sen nasıl istersen ufaklık ne zaman geliyim."

"Gerçekten mi gelmeyi, tanışmayı kabul ediyor musun yani?"

Heyecanlı ve meraklı bir şekilde sordum Mert'e.

"Evet ufaklık neden olmasın ki."

Yüzünü yüzüme yakınlaştırdı ve sessizce söyledi.

"Sonsuza dek benim olacak bir insanın ailesiyle tanışmak benim için onur ve gurur verici."

Ne yapıyım, yani ki sarıldım.

"Teşekkür ederim. O zaman bu akşam amcamın her şeyi öğrenme vakti."

"Akşam haberleşiriz o zaman ufaklık. Gel seni eve bırakıyım."

~○~○~○~○~○~○~○~○~○~
1 saat sonra.
~○~○~○~○~○~○~○~○~○~

Mert beni eve bıraktı.
Eve girdim bir kaç dakika sonra da Deniz geldi.
"Deniz hemen odaya."

Eve girer girmez hemen odaya sürükledim Deniz'i.

"Ne oldu Afra anlatsana çatlatma insanı."

"Ben... Ben amacama her şeyi anlatıcam Deniz. Ona Mert'i söyleyeceğim. Mert de tanışmayı çok istiyor zaten. Sende ancak kızar mı?"

"Yaaaaa kızııım!!! Deli misin ne kızması, seni mutlu eden birini buldun diye alnından bile öper seni manyaaak!!"

Sevinç çığlıkları atıp birbirimize sarılıyoruz ve odada karaya vurmuş balinalar gibi hunharca tepiniyoruz.

Amcam aşağıdan bize seslendi yemeğe çağrıyor.

Deniz ile birlikte sofraya indik ve oturduk yemek yemeye başladık.

Deniz ile sofrada mal mal bakışıyoruz. Deniz bana gözleri ile işaret yapıyor, artık söyle, dercesine.

"Amcacım sana bir şey söylemem gerekiyor."

"Tabi Afra'cığım söyle."

"Şey bu konuda senin iznin olmadan herhangi bir şey yapamam. Sonuç olarak benim bir babam yok ve sen bu evde Deniz ile benim babamsın."

Amcam duygulandığını belli ediyordu. Babamsın dedim ya, içi ediyordur şimdi onun.

"Amca ben birini seviyorum. Yani aslında sevgiden de öte. Onun yanındayken her şeyi unutuyorum.
Beni mutlu ediyor. Üzülmek istesem bile üzülemiyorum onun yanında.
Yani amca senin de iznin olursa onu seninle tanıştırmak istiyorum."

Utançtan başımı öne eğdim amcanın yüzüne bakamıyordum.

Amcam konuştu.

"Afra..."

Amcam daha lafını bitirmeden lafını kestim ve devam ettim.

"Yeni amca düşünsende sonra cevap versen hemen düşünmek zorunda da degilsin.
Hem sonuçta sen..."

Ben de henüz lafımı bitirmedim ve heyecandan ne dedigimi bile bilmiyordum. Amcam lafını kadro ve.

"Gelsin."

MERAFHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin