10.Bölüm:Öpücük

3.1K 122 2
                                    

Gözlerimi sabahın sekizin de açtım.
Heyecandan uyuyamadım.
Mert ile sevgili miyim ben şimdi.

Her şeyin bir ilki varmış gerçekten de.

Evde ruh gibi dolaşıyorum resmen herkes uyuyor bir ben ayaktayım.
Ve odama gidip Deniz'i uyandırmaya karar verdim.

"Deniiiiz uyansanaaa bak burda ne vaar."

Tabi ki de hiç bir şey yoktu uyandırmak için öyle söylemiştim.

Deniz hemen gözlerini açtı ve arkasını dönüp heyecanlı heyecanlı bana baktı.

"Ne varmış?"

"Süpriiiiz ben varım.
Hadi kalk okula hazırlayalım."

"Offf Afraa offf saat daha sekiz buçuk yaa uyusana daha dersin başlamasına iki saat var. "

"E işte bende onu diyorum ya sen iki saate anca hazırlanıyorsun hatta senin üç saat önce kalkmak lazım hazırlanmak için."

Deniz yataktan kalktı ve lavabonun yolunu tuttu. Ben zaten çoktan hazır kıta bekliyordum.

Deniz lavabodan çıktı ve üstünü giyindi çantasını hazırlandı.

Eyvah az kalsın resim ödevimi unutuyordum.

Hani şu Mert'i çizdiğim ödev.
Çok güzel olmuştu yaptığım resim. Herkesten gizli tamamlamıştım sonunda.

Acaba Mert ne çizmişti?

Deniz hazırdı.

"Hadi Deniz çıkıyoruz."

"Bari kahvaltı yapsaydık Afra."

"Dışarda yiyecez bu gün."

"Tamam."
Evden hemen çıktık ve okulun o yakınında ki kafeye oturduk.
Kahvaltı söyledik

"Afra resim ödevini yaptın mı? "

"Evet."

"Göstersene."

"Hayır Deniz olmaz hocaya verirken görürsün herkese süpriz olsun."

"Ama Afra benden de mi saklıyorsun.
Hem sen çok güzel resim çiziyorsun o yüzden merak ettim ne yaptığını."

"Allah sabredenlerle beraberdir Denizciğim."

Dedim ve karşılıklı ufak kahkahalar patlattık.
Kahvaltılarımız da geldi zaten hızlıca yemeye koyuduk.

~○~○~○~○~○~○~○~

1 saat sonra

~○~○~○~○~○~○~○~

Kahvaltımızı ettik ve Deniz ile sohbet ediyorduk.
Gözüm okulun kapısına kaydı ve okulun bahçesinden içeriye giren araba dikkatimi çekti.
Bu Mert'in arabasıydı.
Nedensiz bir şekilde karnım hareketlenmeye başladı.
Hiç inanmazdım bir gün karnımda o herkesin söylediği kelebeklerden uçuşacağını ama oldu işte ben de yaşadım.

Deniz ona olan bakışımı görmüştü galiba, ki baktığım yere doğru kafasını çevirdi.

"Oooo yılın eniştesi de kapıdan giriş yapmış bulunmaktadır."

"Deniiiz."

"Bir şey diyim mi yalnız var ya çok romantik birisi kendisi.
Şahsen dün kendi gözlerim ile şahit oldum."

Deniz beni utandırmaya devam ediyordu.

Bense bir an önce okula gidip onu görmek için can atıyordum.

MERAFHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin