MERAF

30. Bölüm: Sevgi Her Şeyi Düzeltir

Aşklarım siyah ekran yapmayı unutmayıııınn.. ♥

Mert ile mezarlıktaydık hala, yağmur git gide hızınu arttırıyordu.

"al bu montu giyin üzerine sevgilim yağmur bastırdı."

"üşümüyorum."

"üşüyor musun demedim, giyin dedim, ayrıca hastalanmanı istemiyorum hadi."

Mert elimden montu aldı ve giyindi.

"montumu almadığımı nereden anladın ki?"

"ben değil Burak verdi."

"Burak mı?"

Yağmur git gide hızını arttırıyordu ve biz çoktan sırılsıklam olmuştuk.

"sevgilim çok yağmur yağıyor arabada anlatırım olur mu?"

"Bi saniye."

Dedi ve kardeşinin mezarına döndü ve mezarını öptü.

"seni seviyorum."

Dedi. Ve ellerini açıp duasını okuduktan sonra bana döndü elimden tuttu ve,

"hadi gidelim." dedi.

Ya senin o dua eden küçük ellerini yerim..

Arabaya doğru ilerlerken nedensiz bir şekilde aniden Mert'in elini sıktım, tabi farkında değilim. Mert dönüp bana,

"ne oldu iyi misin?"

"iyiyim iyiyim, neden öyle bir şey yaptım bilmiyorum aniden oldu kusura bakma."

"bakmam."

Diyip gülmeye başladı.
Tam da gözlerimin içine bakarak, benden gözlerini kaçırmayarak.

ALLAH'ım ne harika bir çiftiz mezarlıkta bile romantizm yaşıyoruz..

"Ateş mi o?"

"evet. Lütfen ona kızma onun bir suçu yok."

Arabaya geldik ve Ateş arabadan inip bizi karşıladı. Mert bi anda elimi bırakıp hızlı adımlarla Ateş'in yanına gitti, kavga edicek diye korktum.
Ben de onun arkasından koşturacak gittim.
Ateş ile burun burunalardı.
Birbirlerine çok sert bakıyorlar ve,
Ateş gülümsedi ardından Mert gülümsedi ve birbirlerine sarıldılar..

Ohhh!! Kavga edicekler diye çok korktum.

"ya siz kafayı mı yediniz? Kavga eceksiniz sandım!"

"biz mi?"
Diyip histerik Bi gülüş attı Ateş,

"kardeşler kavga etmez."
Diye ekledi ardından Mert.

"kardeşim benim."

Diyip tekrar birbirlerine sarıldılar.
Sonra ayrıldılar arabaya bindik ve Uyumsuzlar ın kökünün yolunu tuttuk..

~o~o~o~o~o~o~
1 saat sonra
~o~o~o~o~o~o~

Uyumsuzlar'ın köşküne vardık.
Kapıya gittik ve zile bastık, kapıyı Arda açtı.

" Çok şükür be, neredesiniz merak ettik."

"Geldik kardeşim, geldik. Bizim Uyumsuz yine Bi kaçamak yapmış."

Diyip sırıttı Ateş, Mert ile ben de öyle.
Salona girdiğimiz anda Burak yarısına oturduğu siyah deri koltuktan Bi anda fırlayıp koşturacak Mert'in boynuna atladı.

"Oğlum neden yaptın lan böyle bişeyi, öldük meraktan."

"A ben.."

Mert konuşmasına devam edemeden Burak lafını kesti.

"Oğlum ben Bi daha kimseyi kaybedemem bilmiyor musun he? Ölürüm lan Bi kişi daha kaybedersem hayatımdan."

Burak Uyumsuzlara döndü ve konuşmasına devam etti.

"Hiç birinizi kaybedemem. Anlıyo musunuz beni? Sakın bir daha kimse böyle bir şey yapmasın.. SAKIN.."

Dedi ve ağlamaya başladı.

Biz Uyumsuzlar ise hep beraber Burağa doğru toplanıp sarıldık..

Aile sarılması..

Sevgi Her Şeyi Düzeltir..

Ayyy aşklarım, bu bölüm Bi öncekinden sonra iyi geldi..
Sizce nasıldı? 😄🍁

Burak yine yaptı yapacağını..
Onunda hayatının gizemi farklı, ama onuda çözeriz yakında..

Neyse spoileri vermiyim.. 😊😊😊

Sizleri çoooook çok ama fazlası ile çoook seviyorum ve yorum ve beğenilerinizi bekliyorum..

Canım pudra şekerlerim benim.. 🍁❤❤