MERAF

8. Bölüm: Çok Güzelsin

Uyumsuzlar..

Artık ben de bir uyumsuzdum, ama neden?
Evet Mert'i seviyorum ama ona kendimi kaptırmaktan korkuyorum..

Mert..

O..o çok başka bambaşka birisi ona takıldım mı peşinden sürükleniyor kendini kontrol edemiyor insan.

Çok merak ediyorum Mert bu kadar kısa sürede bana nasıl bu kadar çok bağlandı?

Ben daha onu tanımıyorum bile ve biz onunla şu anda sevgiliyiz. Aklım almıyor ama ona karşı içimde çok büyük bir aşkın olduğunu hissediyorum.
Bu nasıl olur anlamıyorum.
Ama her şeyi yoluna nasıl koyacağımı iyi biliyorum.

Kendimi Uyumsuz'a bırakıcam.

O nereye sürüklerse oraya gidicem, onunla olucam çünkü beni bu hayatta hiç bir erkek bu kadar sevmedi, babam bile..

Mert beni seven ilk adam.
Ben de onu seven ilk kadın.

Uyumsuzlarla biraz oturup sohbet ettikten sonra Mert eve geç kalmamam için yola koyulmaya karar verdi.

Tüm Uyumsuzlar bizi ağırladıktan sonra Mert yine elimi tuttu ve beni arabaya doğru götürdü.
Ön koltuğun kapısını açtı ve ben içeriye oturdum tam kapıyı kapatacak iken onu durdurdum.

"Mert!"

"Efendim ufaklık."

"Şeyy..biz nasıl olduk? "

Mert histerik bir gülüş attı sonra bana doğru eğildi nefesi nefesimi kesmekteydi.
Sonra sessizce sanki kulağıma bir şeyler fısıldar gibi söyledi.

"Çok güzel olduk."

Dedikten sonra gözleri gözlerimi tekrar delme işlemine koyuldu.

"Sen benim sihirimsin ufaklık, ve ben büyülenmeye alışık değilim.
Nefes alışın bile beni sana bağlıyor."

ona hiç kimseye güvenmediğim kadar güveniyorum gibi bir his yer etti içimde.

Beni bu denli düşünen bir adam sevilmeyi haddinden fazla hak ediyordu..

Peki anlamında kafamı salladım ve Mert alnıma zarif bir öpücük kondurdu. Sonra kapıyı kapattı ve şoför koltuğuna geçti.
Arabayı çalıştırdı ve eve doğru gitmeye başladık.

Deniz kesin bana ulaşamayınca delirmiştir umarım amcama haber vermemiştir.

Yine ıssız yollardan gidiyorduk ama ben çok seviyorum bu yolları sessiz huzur verici oluyor sadece sen oluyorsun..

Güneş batarken yeryüzüne gönderdiği o görkemli, fevkalade, büyüleyici sarı ışınları yanımda oturan kusursuz adamın yüzüne çarpıyor ve yüzüne çarpan sarı ışınlar onun simsiyah gözlerini adeta gece gibi göz önüne seriyor.

Her şeyi geçtim de,
bu adam beni sevecek, bana aşık olacak kadar fazla kusursuzdu.
Ona bakmak bile içime huzur veriyordu.
Ben nasıl sana bi anda böylesine bağlandım Uyumsuz?
Nasıl?
Kafamı koltuğun başlığına yasladım ve onu izlemeye başladım.

Bir kadın bir erkeğe sihir gibi bakabilir mi?
Ben bakıyorum.
Bana yapılan en güzel sihir o.

Mert gözlerini yoldan ayırdı ve bana döndü ona öylece baktığımı anlamıştı galiba.

"Ne oldu?"

Yaslandığım koltuktan doğruldum ve ona yaklaştım bu sefer o değil ben ona yaklaştım, hem de fazlasıyla.
Onun bana yaptığı gibi sessizce fısıldadım.

"Çok güzelsin."

Mert'in yüzünde bir gülücük oluştu.
Onu ilk defa bu kadar yakından gülerken gördüm.
Ve çok ince bir detay fark ettim..