Gözyaşım "Yaprak Güzelim" Tamamlandı

57. Bölüm Kırgınlık

Telefonu kapatır kapatmaz Eslemin bulunduğu hastaneye gitmek için hemen bir taksi çevirmeye karar verdim .

Bu haldeyken kendi arabamı kullanabileceğimi düşünmüyordum zaten .

Taksi şoförüne gideceğim yeri tarif ettikten sonra sabırsızlıkla yolun bitmesini istemekten başka yapabileceğim birşey yoktu.

Varana kadar kötü birşey olmadığına kendimi inandırmaya çalışıp ,Allaha dua etmeye devam ettim .

"Rabbim ne olur Esleme kötü birşey olmasın .Sen tüm dertlilere deva,hastalara Şafi isminle maddi manevi şifalar nasip eyle ."(Amin)

Hastane göründükten sonra taksicinin parasını ödeyip koşarak acil kapısına yöneldim .

Girişteki danışmada bulunan görevli hanıma :

-Eşim Eslem Günay buraya getirilmiş.Nerede acaba ?

-Bir saniye bakıyorum beyefendi.

Bir kaç bilgisayar işleminden sonra :

-Eşiniz acil müdahaleden sonra 117 nolu odaya alınmış .Ileride sağda numaraları takip edin .Geçmiş olsun .

-Peki çok teşekkür ederim.

Sağa doğru yönelip oda numaralarını kontrol ederken nihayet kendimi 117 nolu odanın kapısında buldum.

Ben içeriye girerken bir hemşire de odadan çıkıyordu .Karşısında tüm telaşesiyle beni görünce :

-Buyrun beyefendi .

-Bu odayı tarif ettiler .Eşimi görebilir miyim?

Anlayışla karşılayan hemşire odaya girmemde bir mahsur olmadığını belirterek bir kaç bilgi vermeye çalıştı .

-Eşiniz baygın bir halde buraya getirildi .Şu an tüm değerleri normal durumda birazdan kendine gelir .Daha detaylı bilgi için eşinizle ilgilenen doktor ile görüşebilirsiniz .

Allahım çok şükür iyiydi .Peki niye bayılmıştı o zaman .Yüreğim Eslem'i görmeden rahatlamayacak en iyisi onu görmek .Daha sonra doktoru ile görüşüp bilgi alırım elbet .

Hemşire Hanıma teşekkür edip odaya girmiş bulundum .

Ne kadar şükür etsem az Allah'ım .Çok şükür hali iyi .

Endişe,telaş ve korkunun getirileri ile Eslemin yatağının yanındaki sandalyeye oturmuştum bile .Şimdilik yapabileceğim tek şey eşimin ellerini sımsıkı tutup uyanmasını beklemekti.

-Hadi benim yaprak güzelim bak sen bana gelecektin ama ben sana geldim .Aç o güzel kahverengi gözlerini ki benim kahvelerim daha fazla yalnız kalmasın .

-Yine çok korkuttun beni .Çok şükür iyisin ya sana kızamıyorum bile .

Asaf eşine içini dökerken göz haznesinde daha fazla bekleyemeyen gözyaşı damlaları dökülmeye başlamıştı Asaf'ın Gözyaşının ellerine .

Nihayet bu sefer ki bekleyiş kısa sürmüştü .Eslem gözlerinde ne kadar büyük bir ağırlık hissetse de bir kaç kımıldayış ile açabilmişti.

Ellerinde hissettiği su damlaları yağmurdan değilde karşısında ağlayan eşindendi .

Ve yeni idrak edişi ile yağmur yağan sokakta değil de beyaz rengin hakim olduğu bir hastane odasındaydı .

Çok şükür ki tek kelime ile eşine sesini duyurabildi .

-A-Asaf .

Eşimin uyanmasını beklerken kafamı ellerine kapatmışken Eslemin duymak istediğim sesi ile kafamı bir hızla kaldırdım .