Gözyaşım "Yaprak Güzelim" Tamamlandı

43.Bölüm Gönül

Kitabevinin sessiz sakin bir köşesinde,boş bir masasında Asaf ve Eslem duygularını gözleri ile anlatıyordu .Bu güzel hediyeler için teşekkürler edilmişti.Her ikisi de birbirinin naif ruhuna hayran kalmıştı .

Asaf saati çok beğenmişti.Üzerinde kaligrafik yazı ile isimleri yazılmıştı.

Bir ömürü beraber geçiren akrep yelkovan misali huzurla bir arada bulunmak niyetleri .Eslem bu hediye ile bu niyeti temsil etmişti sanki.

Eslem ise sadece kendisi için değil tanımadığı çocuklar için bile hediyeler hazırlamasına,onları düşünmesine,ve böyle yüce gönüllülük ile destek oluşuna niyetinin ve davranışının güzelliğine yine eşine hayran kaldığı anlara yenisini ekliyordu.

Sevgiyi anlatmanın binbir çeşit yolu vardı belki ama onlar gözlerini konuşturmayı seçmişlerdi.Iki kahverengi göz muhabbetle söyleşiyorlardı adeta ...

Gün sonuna kadar Eslem Asaf 'ın yanında kalıp ona yardım etmişti .Beraber çalışmışlardı .Ara sıra bu güzel tabloyu gören Ömer Bey böyle bir yuva kurulduğu için Rahman'a şükrediyordu.

Asaf babası ve eşiyle eve ulaşmıştı.Akşamları erken çıkıyorlar ama geride mutlaka çalışanları bırakıyorlardı onlar da mesaisini bitirip kitabevini kapatıyorlardı .

Babası salonda kahve içen annesinin yanına geçerken Ayşe teyzeden yorgunluk kahvesi istemişti .Eslem ve Asaf da annesi ile biraz sohbet ettikten sonra odaya geçmişlerdi.

Eslem banyoya geçecekken;Asaf da eşinin hediyesi güzel saati sehpanın üzerindeki duvarın üstüne nikah fotoğraflarının çaprazına asarken eşine seslendi:

-Canım ya ders programını unuttum kusura bakma aklımdan çıkmış ilk ders günün ne zaman ?

Eslem de ilgili olan eşine yine ilgiyle cevap verdi :

-Ne kusuru Asaf ya sorman bile yeter .Perşembe günü yani yarından sonra inşallah .

-Sağol canım benim inşallah hayırlısı olur .

-Inşallah Asaf çok heyecanlıyım.Bir yandan da çocukları anlayamazsam diye korkuyorum .Hani demiştim ya üniversite öğrencisi bir kız vardı yetimhanede o da orada büyümüş şimdi hem okuyup hem de büyüdüğü yerde gönüllü olarak kalıp çocuklarla ilgileniyormuş. Adı Betül .Onunla konuştuğum da izne ayrılan öğretmenleri ile iyi anlaştıklarını söylemişti.Sonuçta öğrenciler önce Rabbimden sonra Inci Öğretmen'den emanet .

Asaf ise eşinin ellerini sıkıca tutup destek olurcasına :

-Inşallah canım benim emanetlere güzel sahip çıkacaksın .Eminim herbir öğrenci ile halleşip eğitimlerine özen gösterip öğretmenlerine güzelce bırakacaksın inşallah .

Eslem de eşinin desteği ile umutla konuştu.

-Inşallah Asaf .

-Benim güzel karım yapmaz mı hiç Allah'ın izniyle .Sen merak etme hiç,endişelenme .Rabbim lütfu çok büyük .

-Sen de büyük bir lütufsun benim için .😍Allah razı olsun.

-Cümlemizden inşallah hatun .Estağfurullah .Sen bir kendini sor bana .😉

Iyice utangaçlığa bürünen Asaf 'ın Eslem'i zaten namaz için abdest tazeleyecekti .Bununla beraber kaçışına güzel bir sebebe sığdırdı.

-Hadi bey bu güzel sohbete daldık namazı geciktirmeyelim .Rabbimizi,Sevgiliyi bekletmeyelim.

-Doğru dedin hatun hadi bakalım .

Güzelce abdestlerini tazeleyip namaza durdular.

Bir kaç haftadır annesinde Eslem 'e karşı olan değişikliğin Asaf farkındayken Meryem Hanım 'ın 35 yıllık hayat arkadaşı,eşi Ömer Bey de elbet fark etmişti .Ama yine de konuşmak için doğru zamanın daha gelmediğini düşünüyordu.Kim bilir belki de Meryem Hanım eşine kendi gelir anlatırdı .