Gözyaşım "Yaprak Güzelim" Tamamlandı

68.Bölüm Elhamdülillah

Çocuklar ile geçirdiğimiz o güzel günün neşeli hatıraları kulağımda çınlıyordu .Ve doktordan aldığımız güzel haberin etkisiyle artık daha rahat hareket edebiliyordum .İçimden hareket etmek ile imtihan olanlar geldikçe onlara dualar ettim . Öyle ki bebeğimin sağlığı için 15 gün istirahat etmek , harekete alışkın bir bünye için farklıydı gerçekten çok farklıydı .

Bu yaşıma kadar her işimi Allah'ın izniyle kendim görmüştüm .Ama şu dönemde yemeklerin tabiri caizse ayağıma gelmesi ,kolay kolay hareket etmemek farklı bir hale koymuştu beni .

Gerek ailemin özellikle de Asaf'ın desteği ile güzelce sabredebilmiştim .Öyle bir durum ki insanoğlu bir salise sonrasını dahi bilemiyor.Hic aklımıza gelmeyen başa gelebiliyordu .Koşmaktan yatağa bağlı olmaya geçiş ,dünya gözlerinin önündeyken bir anda karanlık ile hemhal olmak ve nice imtihanlar ...Bunları düşünmek haşa isyan değildi hatta iman ile bir bütündü imtihanlar.Elbette zordu hem yaşayan için hem de yanındakiler için .Ama elbet vardı insanı bu imtihana tutan Rahman'ın bir bildiği.

Sayıların yetmediği nimetler insanoğluna bahşedilmişti . Nankörlük ve şükür arasında dengeyi kaybedebilirdi insan .Rabbim muhafaza buyursun .Hastalığın her hali şükretmek için bir vesileydi . Bencillik ile aciz bir insan olduğunu unutan,her şey benim ve benim gücüm her şeye yeter (haşa) edasıyla nankörlük çizgisinde hareket ettiğini fark etmeyen insanoğlu gözüyle göremediğini minicik bir mikrop hatırlatabilirdi .O koca dağ gibi insanı o gözüyle göremediği minicik mikrop yataklara düşürebilirdi .

Elhamdülillah derken Kur'an'ı Kerim'de geçen ayeti kerime zihnine ulaştı.

🌿İbrahim Suresi, 7. ayet:
 "Rabbiniz şöyle buyurmuştu: "Andolsun, eğer şükrederseniz gerçekten size artırırım ve andolsun, eğer nankörlük ederseniz, şüphesiz, Benim azabım pek şiddetlidir."🍁

Düşünce ile Allah'a şükür ile geçirdiği dakikalar maddi manevi hastalıklara şifa,dertlere deva , borçlulara eda ,yuvalara Halim İbrahim bereketi duasıyla ve bilhassa iman ve huzur ile bitirmişti zihin yolculuğunu .Kalbi ve ruhu huzur bulmuştu Allah'a şükür ve hamd ile .

Öğlene ulaşan zaman diliminde mutfağa inmeye karar vermişti Eslem .Yine de merdivenlerden inerken dikkat ediyordu .Sanki birazcık koşsa bir yerlerden Asaf çıkacak ,ona kaşlarını çatacak yine lisanı münasip ile uyaracakmış gibi geliyordu .

Tebessümle mutfağa girdiğinde dışarıya çıkmak için hazır bir biçimde bulunan Ayşe teyzeyi görmüştü .

-Ayşe teyze bir yere mi gidiyorsun ?

-Eslem kızım sen miydin?Pazardan , marketten alınacakların listesini kontrol ediyordum .Eksik gediklere bakıyordum .

-Kolay gelsin .Aslında çarşı pazar demişken ben de siz ile gelsem olur mu ?

-Ama kızım şimdi kalabalık ortam sen iyi olur musun ki .

-Olur olur Ayşe teyze hadi gidelim hem Mehmet Amca arabayı hazır etmiş bekliyordur bile .

-Aman kızım Asaf oğluma haber ver .Sonra koca oğlan telaştan dört dönüyor,seni bulamayınca hiçbir yere sığamıyor .

-Hih Ayşe teyze ne iyi dedin .Ben haber vermedim ki ona .Vallahi Allah razı olsun.

Allah'tan telefonunu aşağıya indirmişti .Ayşe teyze arabaya geçerken Eslem de Asaf'ı ikna etmeye çalışıyordu .

-Ama Asaf ya .Nesi varmış pazarın .Hem tek başıma değilim ki .Ayşe teyze de var yanımda Mehmet Amca da .

-Eslemim Allah aşkına iyi olmandan elbette çok mutlu oldum ama .Ya çok yorulursan,ya kalabalıktan başın döner, daralırsan -

-Asafım ne olur biraz sakin ol .Bak öncelikle Allah'a emanetim ,kendime de dikkat edeceğim .Hem ben ilk defa gitmiyorum ki pazara .Annemle hep giderdim .Sadece bu sene çok gitmedim o kadar .Ama yine de gönlün razı olmayacaksa sen de gel .Gelemem dersen ,işin yoğunsa ne yapayım gitmesem de -