Gözyaşım "Yaprak Güzelim" Tamamlandı

66.Bölüm Güzel Sevmek

Telaşla biten telefon konuşması yerini endişeli dakikalara bıraktı .Eslem için bir nevi kız kardeş olan Birgül'ün ortada olmayışı,ona birşey olmuş olma endişesi yüreğini sıkıştırıyordu .Tam Asaf'a haber etmeye karar vermişti ki yatağın yanındaki gri sehpanın üzerindeki telefonunu eline alacakken telefonu tekrar çalmaya başlamıştı .

Ekrandaki ismi görür görmez açtı telefonu ve kulağına götürdü tabi içinden "hayırdır inşallah" dilekleri ile :

-Efendim

-Eslem Birgül iyiymiş kızım çok şükür babası ile berabermiş .

-Ay çok şükür hala iyi olmasına sevindim .

-Kusuruma bakma kızım ana yüreği işte seni de boş yere telaşlandırdım .

-Olur mu hiç halacığım estağfurullah ne kusuru . Allah'a şükür bak beraberlermiş ,ikisi de iyiymiş .

-Öyle öyle çok şükür kızım .Hadi evdekilere selam söyle Allah'a emanet olun.

-Aleykum selam sen de selam söyle evdekilere .Siz de Allah'a emanet olun.

Endişe ile başlayan telefon görüşmesi nihayet huzurla ,selam ile tamamlanmıştı .

Az önce sakinleşmek için şu içerken yarım kalmıştı bardağı .Yarım bardak suyu bismillah lafzı ile içerken , şükür ile yudumlarken  elhamdülillah ile bitirmişti .

Küçüklükten beri tabağını, bardağını tamamen bitirme ve israf etmeme şuuru ile büyümüştü .Hatta bazen sofrada annesi ona dua ettirirdi .

Çocukluk aklıyla birkaç kelam hamd ve şükür ettikten sonra Allahım olmayanlara, bulamayanlara da nasip eyle derdi .

Geçmişi düşünürken , Birgül'ün iyi oluşunu idrak etmem ile tüm odak noktam daha çok küçük olan anne karnında misafir olan bebeğimize dönmüştü .

Yanıktan dolayı üzerinde bulunan sargı bezleri bebeğim ile arama engel oluyormuş gibi hissediyordum .Hiç bilmediğim bir konu ile hemhal olduğum içindi belki de bu tuhaf halim ve tuhaf düşüncelerim .

Bebekle ilgili daha çok şey öğrenmem gerektiği için geçen Asaf'ın kitabevinden alıp geldiği masanın üzerine yayılmış durumda olan kitaplara gitti aklım .

Bu seferki okuyacak olduğumuz kitabı Asaf seçecekti ve bebeği öğrenmemiz ile birlikte bebek gelişimi ,anne,baba olmak ve akabinde çocuk yetiştirmek ile ilgili kitapları önermişti bana .Ben bu fikri seve seve kabul etmiştim .

Ömrümüze bir emanet geliyor ;canımızdan , kanımızdan, yüreğimizden bir parça adeta .Tabiki emanetle daha iyi ilgilenebilmek için emanet hakkında öğrenmemiz gereken bir çok şey olacaktı .

Masadaki kitaplardan birini seçmiştim bile . Kayınvalidem ve annem ile okuduğumuz Kur'an'ı Kerim cüzleri haricinde okuduğum tek kitaptı şu an elimdeki .

Bırak sayfası çevirmeyi ,her cümleyi bitirdiğimde bile birçok yeni bilgi doluyordu zihnime .Hele hele anlamını bilmediğim o kadar çok tıbbi terim vardı ki .Kolay değildi bir insanın fiziken oluşumundaki anne karnı sayfasından başlıyorsunuz .

Lisede sayısal olduğum için aklımdaki kalan biyolojinin da faydası oluyordu anlamam konusunda .Tabi birde Asaf tıbbi bir sözlük bırakmıştı yanıma .

Aslında tüm bunları ayakta olup ben de araştırmak isterdim ama ilk kontrole kadar en iyi şekilde dinlenmem ,gerekmedikçe hareket etmemem gerekiyordu .

Annem ve kayınvalidem sık sık yanımda olsa da ara ara kendim için yalnız kalmama izin veriyorlardı .Tabi vitamin için benim ve bebeğin sağlığı için hazırladıkları yiyecekleri , pekmezleri ,kuru meyveleri artık neyin iyi geleceğini düşünüyorlarsa onu yanımda bırakıyorlardı .