🌿🍁🌿🍁🌿
"Burası dünya!
Ne çok kıymetlendirdik ...
Oysa bir tarla idi ;
Ekip biçip gidecektik."
(Abdurrahman Cahit ZARİFOĞLU )
🍁🌿🍁🌿🍁
Zamanın hızını yaş aldıkça anlıyor galiba insan . Küçücükken bir an önce büyümek isteyenler, zamanın çabucak geçmesini isteyenler aslında ne istediklerini bilmiyorlar ya da farkında değiller.
Belki de küçüklükten, çocukluktan geliyor bu telaşsız hevesler.Ah o umutla baktığımız büyüklüğümüz.
Mesele hiç de öyle çocukken düşündüğümüz, hayal ettiğimiz gibi eğlenceli değilmiş ki .
Özleyeceğimiz günler olarak kalacakmış küçüklüğümüz.
Kimisi için başlangıçtan büyük bir hayal kırıklığı olan , kimisi için de en güzel hatıra olan çocukluk ; bak görüyorsun değil mi bizi öyle ya da büyüdük işte .
Artık ne kadar seni çağırsak ,sana özlem duysak da gelemeyeceksin değil mi ?
Gözlerimiz ne vakit yenilere değil de eskilere dalar oldu , işte o vakit farkına varamadan büyüdük ...
Aslında sadece çocukluğumuz ile de bitmiyor özlemimiz . Belki de o masum mutluluğu arıyor ayazlarda çatır çatırdayan , kendini unutan yüreğimiz.
O yüzden ah o mutlu olduğum yıllar,size sesleniyorum.Adınız ister çocukluk olsun ister gençlik.Hangi dönem olursanız olun.Ne olurdu bir kerecik geliverseniz ?
Ama olmaz değil mi ? Geçmiş geçmişte kaldı .Elinde bir bugünün bir de Allah'u âlem ( bilir) geleceğin var.
Bırak artık geçmişte yaşamayı.Bugünle kavgalı olmadan , yarına umutla uyanacağın anları da özlem dolu geçmişte bırakmak istemiyorsan!
Silkelen ve kendine gel !
Zor da olsa kolay da olsa büyüdün...
Eslem okuduğu sayfaların içinde kaybolmuşken ; yazarın ömür ipliği üzerine kurulmuş geçmiş,bugün ve gelecek çatışmasına kulak veriyor.Gelecek için tamamen ön yargılı davrandığımız konusuna oldukça hak veriyordu .
Kitaptan ayrılmasına neden olan ise Elif Zümra'nın annesine seslenişi idi .
-Anne !
-Efendim kızım.
Salondan çıkıp bahçeye geçen Eslem Elif Zümra'nın ne yaptığını anlamaya çalışıyordu.
Her ne kadar kendini kitaba verse de annelik iç güdüsü ile bir gözü de Elif Zümra'daydı.Az önce bahçede küçük minder ve yastıklar ile bir şeyler ile uğraşıyordu.Ses etmeden bitirmesini , kızının ona haber etmesini beklemişti.
-Anne bak ne yaptım ?
-Ne yaptın bakalım anneciğim ?
-Anneciğim ,babam ve arkadaşları okulları tamir ediyorlar ya ?
-Evet kızım?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gözyaşım "Yaprak Güzelim" Tamamlandı
Spirituale-Hoşgeldin gözyaşım. -Hoşbuldum Asaf'ım.Merak ettiğim bir şeyi sorabilir miyim? -Tüm sorularına özenle cevap vereceğimi biliyorsun. -Bana neden gözyaşım diyorsun? -Sen benim ömrüme verilmiş emanetsin. Sen benim sevincimin gözyaşısın. Şükür ederken...
