My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 16 •

Vrijdag. De laatste dag van deze vreselijk langdurende week, maar ook de dag van mijn tweede date met Stefan.

Ik heb de hele dag gewerkt, maar voor het eerst ging de tijd erg snel. Ik heb Natan de hele dag niet gesproken en eigenlijk zelfs ontlopen.

Ik kijk eigenlijk heel erg uit naar mijn date met Stefan vanavond.

"Hey, harde werkster," hoor ik Stefan zeggen, "heb je door dat het al kwart over vijf is?"

Ik kijk snel naar de digitale klok onderin mijn scherm en hij heeft gelijk. "Thank god, ik werd gek van al die cijfertjes." Zeg ik als ik me omdraai met mijn bureaustoel.

Stefan vraagt of we vanavond nog steeds op een date gaan. "Natuurlijk gaan we nog, hoe laat spreken we af?" Vraag ik hem met een glimlach. Hij vraagt of het goed is als hij me rond een uurtje of negen thuis ophaalt. Ik knik en pak ondertussen mijn spullen bij elkaar.

Samen lopen we het kantoor uit en als de bus aan komt rijden, geeft hij me een kus op mijn wang. "Tot zo." Zeggen we beiden. In de bus ben ik al ana het bedenken wat ik nou aan moet trekken. Ik zou graag een jurkje aan willen doen, maar als we uitgaan is dat niet heel handig. Misschien doe ik wel een simpele broek aan en daarop een simpel t-shirtje. Ik moet mezelf ook niet over the top gaan aankleden, want dat doe ik normaal ook niet.

Eenmaal thuis neem ik een heerlijk verfrissende douche, trek ik één van mijn favoriete blauwe jeans aan met daarop een zwart shirtje. Ja, dit is leuk. Ik zie er op zich wel leuk uit. Ik zou nooit van mijzelf kunnen zeggen dat ik er echt enorm goed uitzie, want ik heb die mentaliteit niet. Maar vandaag vind ik dat ik er prima uit zie.

De deurbel gaat precies om negen uur. Ik loop naar de voordeur en haal diep adem voordat ik hem open.

"Wow, je ziet er sexy uit." Is het eerste wat Stefan zegt. Ik voel mijn wangen warmer worden en complimenteer Stefan ook op zijn looks. Hij draagt een zwarte jeans, met een overhemd en daar overheen een nette trui. Precies zoals ik verwacht had.

We rijden met de metro naar de stad, want als je de auto daar neer gaat zetten ben je al je geld kwijt. Dat is namelijk enorm duur.

Ik wist nog niet naar welke bar we zouden gaan, want Stefan wou me verrassen. Als we aankomen zegt hij dan ook dat dit één van zijn favoriete bars is. "Ik hoop dat je het leuk vindt." Zegt hij twijfelend.

"De sfeer is leuk, en ik vind dat podium daar ook erg tof." Zeg ik hem, waardoor hij zo trots als een pauw gaat staan. "Ja, er zijn vaak live optredens," zegt hij met een grote glimlach, "wil je wat te drinken?"

"Ik dacht dat je het nooit zou vragen." Zeg ik lachend. We banen ons een weg door de dansende mensen heen en bestellen allebei een Bacardi cola.

"Je krijgt het altijd voor elkaar om me te verrassen. Ik dacht dat je aan de wijn zou gaan zoals de meeste meisjes."

"Wen er maar aan, knapperd. Je moet nog veel over me leren." Zeg ik terwijl ik hem met mijn wijsvinger op het puntje van zijn neus tik. "Ik kan niet wachten om je te leren kennen." Zegt hij speels terug.

We krijgen onze drankjes en proosten op een leuke avond. Na deze week is dit drankje precies wat ik nodig had. Ik neem slok na slok en begin al lichtelijk aangeschoten te raken. "Iemand heeft dorst," merkt Stefan lachend op, "doe je een beetje rustig aan met de alcohol?"

"Proost op het weekend!" Roep ik als antwoord op zijn vraag. Hij schudt lachend zijn hoofd en tikt zijn beker tegen die van mij. We dronken onze bekers leeg totdat er geen druppeltje meer in zat. Noem me maar een lichtgewicht, maar ik voelde me echt al aangeschoten.

"Zullen we dansen?" Vraag ik met mijn lippen bij zijn oor om zo boven de muziek uit te komen. "Leid de weg maar!"

We gaan vlakbij het podium staan waar een band live aan het optreden is. Ik wieg mijn heupen op de beat van de muziek heen en weer en daardoor complimenteert Stefan me. Hij zegt namelijk dat ik een goede dansen ben. "Je hebt nog lang niet alles gezien!" Roep ik terwijl ik mijn heupen wat harder heen en weer wieg. Ik ga iets dichterbij hem staan en sla mijn armen om zijn nek heen terwijl ik mijn heupen tegen hem aan schuur.

Stefan en ik dronken en danste voor uren. Ik voelde me zo op mijn gemak bij hem. We lieten elkaar lachen en onze gesprekken verliepen zo gemakkelijk. Ik had het zo naar mijn zin dat ik niet eens had gemerkt dat iemand de bar was binnengekomen...