My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 180 •

De volgende ochtend wordt ik door Nathan wakker gemaakt, hij zegt me namelijk dat hij naar werk moet. Ik kijk op mijn klok en zie dat het al half acht is. Nathan belooft me dat we vanavond iets leuks gaan doen, waarschijnlijk een film kijken of ergens wat gaan eten.

"Ik zie je vanavond, baby." Zegt hij met een glimlach, net voordat hij zijn lippen op die van mij drukt. "Misschien moet ik vanavond maar weer dat lingerie setje aantrekken." Merk ik plagerig op.

"Ik sta volledig achter die beslissing," zegt hij met een grijns, "maar ik ben bang dat ik die gisteravond kapot heb gemaakt."

Ik schud lachend mijn hoofd en jaag hem ons bed weer uit. Tot mijn teleurstelling gaat hij echt naar werk en blijf ik alleen achter in bed. Ik verplaatst me naar de rechterkant van het bed, zijn kant, en het ruik zo lekker. Nog vijf minuutjes dan... dan ga ik uit bed.

Ik sluit mijn ogen nog heel even, maar ik bedenk me al het werk wat ik nog moet doen voor vandaag. En dus sta ik toch maar op...

Ik zet eerst de waterkoker aan om een kop thee te zetten. Nate heeft me echt gesloopt gisteravond... op meerdere manieren.

Ik werp een glans langs het aanrecht en zie een roze, met hageltjes versierde donut liggen. En er ligt ook een briefje bij. Ik lees de woorden in mijn hoofd.

Noodgevallen donut! Mocht je verdrietig worden omdat je me te erg mist. X Nathan

Doordat ik het briefje las, smolt mijn hart. God, ik hou zo veel van die jongen. En hij heeft gelijk: donuts lossen inderdaad een heleboel op.

Met de donut en mijn kop thee ga ik op de bank zitten en begin ik met het verwerken van de wekelijkse cijfers. Maar wat mij meteen opvalt is dat er een bedrag van dertigduizend euro mist. Alles in mij zegt dat dit niet goed zit en ik vraag me af wat er met het geld gebeurd zou kunnen zijn.

Mijn gedachten worden verstoord doordat er aangebeld wordt. Ik twijfel nog even of ik wel moet open doen, want ik loop nog steeds in mijn niet erg charmante pyjama, maar dan bedenk ik me dat dat me echt niet uitmaakt. Misschien is het Julia wel die spintaan langs wil komen... of Liam?

Met enige hoop sprint ik naar de deur, maar als ik hem open doe, staat er iemand die ik niet ken. Het is een Italiaans uitziend meisje met roodgeverfd haar en roodgekleurde lippenstift op. Ze is erg mooi, ondanks alle make-up die ze op haar gezicht heeft gesmeerd.

"Ben jij Mila de Bruijn." Vraagt ze meteen als ik de deur geopend heb. Het is het moment dat ze me in mijn ogen aankijkt, dat ze zich het één en ander lijkt te beseffen. "Wacht jij bent dat meisje waar Liam altijd mee omgaat. Mio dio, waarom bedenk ik me dat nu pas?" Ratelt ze aan één stuk door.

"Sorry, maar kennen wij elkaar?"

"Oh nee, gelukkig niet," zegt ze me met opgeheven wenkbrauwen, "draag je Nathan's shirt?" Ik kijk het meisje raar aan en vraag haar wat ze in vredesnaam mijn appartement doet.

"Ik ben hier om je te waarschuwen," zegt me me, "mijn naam is Sofia."

Bij het horen van die naam bevriest mijn lichaam. Haar prachtige zongebruinde huid, haar Italiaanse accent...

Ik sta oog in oog met Nathan's ex...