My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 181 •

"Sofia?" Vraag ik haar geschrokken. Ze begint te lachen en zegt: "Het is leuk om te weten dat Nathan het nog steeds over mij heeft."

In een opwelling van emotie zeg ik haar dat ze hier beter niet heen had kunnen komen en dat Nathan het vast niet fijn vindt dat ze hier is. Ze begint te lachen en zegt dat ik Nathan's hondje wel lijk. "Ik kan je vertellen dat zijn gedrag niet beter wordt, schatje, hij zal je altijd blijven rond commanderen," voegt ze eraan toe, "geloof me maar. Ik kan het weten."

"Hij commandeert me niet."

"Je bent een slechte leugenaar, schat," zegt ze me lachend, "ik hoop dat hij je niet ineens in de steek laat zoals hij bij mij deed. Maar dat gebeurd vast wel. In het begin is hij erg lief, toch? Hij probeert een relatie met je te nemen, vraagt je of hij bij je intrekt... Hij heeft het appartement trouwens niet veel veranderd sinds ik weg ben gegaan."

"Je hebt hier gewoond?" Vraag ik haar. Ik wik het haar niet laten merken, maar het doet me pijn om dat te horen.

"Ja, natuurlijk. Heeft hij je dat niet vertelt?"

"Dit is ongemakkelijk," zegt ze met een tevreden glimlach, "maar geen zorgen schat, ik zal niet meer met hem omgaan. Ik heb hem gezegd dat ik vanaf nu niet meer zal komen werken."

"Pardon? Wat bedoel je met 'werken'?"

"Heeft hij je dat ook al niet vertelt," vraagt ze me alsof het haar verbaasd, "ik ben gister begonnen bij Koster&Co, maar Nathan heeft me betaald om ontslag te nemen."

Dus dit is waarom Nathan zo gestrest was gister? Waarom zou hij tegen mij liegen? Waarom heeft hij het me niet gewoon vertelt?

Een enorme druk ontstaat in mijn borst en het resulteert in een blok in mijn keel. Ik kan niet huilen... niet waar zij bij is. Maar het feit dat Nathan recht in mijn gezicht heeft gelogen, doet mij zo veel pijn. Maar daarna veranderd de druk in mijn buik in woede. Ik ben razend...

"Sorry dat ik hierheen ben gekomen, Mila. Ik wou je gewoon met eigen ogen zien," vertelt ze me, "wat heb ik dat jij niet hebt?"

Sofia kijkt plots verslagen naar de grond, maar ik voel geen medeleven en kijk haar enkel boos aan.

"Luister wees gewoon voorzichtig, oké?," zegt ze me, "hij is niet zo lief als dat je denkt. Ciao Mila."

Ze sluit de voordeur weer achter zich en dat is het moment dat ik weer adem kan halen. Ik probeer te bevatten wat er zojuist is gebeurd, maar het lijkt allemaal zo onwerkelijk. Nathan's ex was in ons appartement... Ooit was dit hun appartement. En hij loog tegen me...

Ik ben zo... zo boos op hem. Hoe durft hij tegen mij te liegen? Fuck dit... Ik ga een dutje doen.