My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 151 •

Na een aantal uur is Julia naaf huis gegaan. Ik heb haar veel plezier gewenst tijdens haar date die ze dit weekend heeft en ben toen in bed gaan liggen aangezien Nathan nog niet thuis zou komen voor een heel uur.

Ik was weggedommeld in het heerlijke bed, want ik schrok wakker toen ik zijn sleutels in het slot hoorde. Zo vrolijk als een puppy ben ik dan ook naar de deur gerend om Nate in zijn armen te springen. "Heb je me gemist?" Vraagt hij me verbaasd.

"Je moest eens weten." Zeg ik hem. Hij slaat zijn armen nog iets steviger om me heen en zegt dat hij mij ook heel erg heeft gemist. Ik voel zijn spieren gespannen staan en vraag hem of hij een stressvolle dag heeft gehad. "Dat kan je wel zeggen, ja." Antwoordde hij.

"Ik denk dat we dat op kunnen lossen met pizza en wijn." Zeg ik hem terwijl ik blozend heen en weer draai. "Dat klinkt perfect," zegt hij met een glimlach, "dus waar is die beroemde pizza zaak waar je het over had?"

Ik zoek op internet het menu van mijn favoriete pizzazaak op en Nate bekijkt hem zorgvuldig. "Dat ziet er," even twijfelt hij over zijn woordkeuze, "interessant uit. Ik weet een betere pizza zaak."

"Interessant? Wat is er mis met Don's Pizza?" Vraag ik hem met mijn armen over elkaar heen. Hij kijkt van mij, naar het menu en dan weer naar mij. "Het is nogal goedkoop."

Ik besluit dat we pizza gaan bestellen bij mijn pizza zaak vandaan en zeg: "Niet judgen voordat je het hebt geprobeerd, rich boy."

"Noemde je me nou een 'rich boy'?" Vraagt hij me lachend, Maar duidelijk iets wat beledigd. Ik knik en zeg hem dat ik dat inderdaad deed, omdat hij zich zo gedraagt. "Dus welke pizza wil je?" Vraag ik hem alsof er niets aan de hand is.

"Ik wil geen pizza van dat restaurant." Zegt hij me plagend. Met mijn armen over elkaar vraag ik hem wat voor pizza hij wilt en dat ik mezelf niet nog een keer ga herhalen.

"Geen idee, verras me maar." Zegt hij met een grijns. Ik rol met mijn ogen en bel de zaak op om twee overheerlijke pizza's te bestellen. Ze zouden er over een half uurtje al moeten zijn.

Als ik weer terugkom in de woonkamer staat Nate met zijn telefoon in zijn handen, maar bog altijd op dezelfde plek. "De pizza's worden gemaakt, ben je er klaar voor om de lekkerste pizza ooit te proeven?" Vraag ik hem waardoor ik zijn aandacht krijg.

"Ik hoop voor jou dat je me niet vergiftigd, mevrouw de Bruijn," zegt hij me terwijl hij zijn beide handen om mijn middel legt en me dicht tegen me aantrekt, zijn lippen dicht bij die van mij, "zullen we in de televisiekamer gaan zitten?"

Televisiekamer? Ohjaa, die kamer met enkel een bank en een televisie. "Ik vergeet de hele tijd hoe damn veel kamers dit appartementje heeft," zeg ik hem lachend, "we kunnen een film kijken."

Onze gezichten zijn nog steeds centimeters van elkaar verwijderd en ik zie dat Nate mijn lippen wilt zoenen. Voor de grap steek ik mijn tong uit waardoor hij me van de schrik loslaat. "Ik zoek een film uit!" Roep ik terwijl ik alvast naar de kamer huppel.

"Jij en je verdomde films altijd." Mompelt hij, maar hij volgt me naar de kamer. Ik heb de afstandsbediening al in mijn hand en zoek een serie op terwijl Nate alvast plaatsneemt op de zachte sofa. "Welke film gaan we kijken?" Vraagt hij terwijl hij klopt op de bank en daarmee gebaard dat ik naast hem moet komen zitten.

"The conjuring." Zeg ik vastbesloten. 

"Is dat niet die ene met geesten die iedereen willen vermoorden?" Vraagt hij me met een opgeheven wenkbrauw. Lachend zeg ik dat dat inderdaad deze film is. "Moet ik me zorgen maken?," vraagt hij me, "je wordt toch niet ineens 'de gekke vriendin die me wilt vermoorden', he?"

"Misschien wel. Je haalt soms echt het bloed onder mijn nagels vandaan, Koster." Zeg ik hem terwijl ik me dicht tegen hem aan nestel. Hij lacht en op datzelfde moment gaat de bel. Ik spring op van de bank en ren zowat naar de voordeur toe, Nate volgt me nadat hij de film op pauze heeft gezet.

Ik neem het eten aan en betaal er met mijn eigen geld voor. Nate vroeg nog of ik hulp nodig had, maar dat had ik natuurlijk niet. Samen lopen we naar de keuken om daar de pizzadozen te openen.

Ik voel Nate's ogen ik mijn rug branden terwijl ik ze vluchtig open maak. "Nathan Koster, ben je er klaar voor om de beste pizza ooit te eten?" Vraag ik terwijl ik hem een stuk van zijn peperoni pizza geef. "Jawel."

Hij staart er een poosje naar en dus zeg ik hem dat hij gewoon een hap moet nemen. Hij zet zich erover heen en neemt een hap van mijn goedkope, maar overheerlijke pizza.

"Ik zei toch dat hij lekker was." Zeg ik hem als hij een tweede hap neemt. Moeizaam geeft hij toe dat ik gelijk heb en dus zeg ik dat het tijd is voor een fles witte wijn. Ik open de koelkast, maar er ligt er geen één. "Ik loop wel naar de kelder," zeg ik hem terwijl hij aan zijn tweede stuk begint, "ik ben zo terug."

Ik loop naar beneden en zoek in de bar naar een fles witte wijn. Plots valt mijn oog op een fles Pinor Noir die er vast erg lekker bij smaakt.   Het enige probleem is dat hij erg hoog in het wijnrekje staat. Ik rek me helemaal uit en kan net de hals van de fles vastpakken. Ik geef hem een par tikjes, maar plots glijdt hij uit het rek.

Ik probeer hem nog te vangen, maar hij landt toch op de grond. Omdat hij net kapot springt als ik hem wil pakken, snij ik mezelf erg lelijk aan het kapotte glas.

"Fuck."