My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 42 •

Die avond ga ik samen met Lauren vieren dat mijn presentatie goed is gegaan. Max, Lauren's vriend, is ook ingevlogen naar hier en hij is ook naar de club toe gekomen.

Naast Max staat een erg knappe jongeman. Lauren vertelde me net dat hij ook bij ons weekt, maar ik heb hem nog nooit eerder gezien. Ik denk dat hij iets ouder is dan ik, hij is lang en heeft een klein beetje een kleurtje van de zon. Ik voel me lichtelijk geïntimideerd nu ik naast hem sta.

"Hey, ik heb jou nog niet eerder gezien, wil je wat drinken?" Zegt hij met een diepe, mannelijke stem. Erg aantrekkelijk en enorm sexy. "Ja, graag."

Samen lopen we naar de bar en eenmaal daar vraagt hij wat ik wil drinken. "Iets sterks alsjeblieft." Antwoord ik.

Hij haalt zijn wenkbrauwen op en besteld een Bacardi Cola voor mij. "Een dame die verstand heeft van drank, ik vind je nu al leuk."

Hij krijgt twee drankjes van de barman en geeft er één aan mij. We nemen allebei een slok, maar hij is een stuk sterker dan ik verwacht had. Het alcohol brandt door mijn keel.

We gingen dansen en het was oprecht heel gezellig. Hij is grappig en speels, heel verschillend vergeleken meneer Koster. Ik voelde me echt op mijn gemak bij hem. En ik had zelfs een enorm zelfvertrouwen gekregen. Ik weet alleen niet of het door de alcohol komt of omdat deze jongeman mij dat gevoel gaf. Maar daarnaast was ik ook erg aangeschoten.

"Je bent een leuke meid, ik kan me niet voorstellen waarom ik je nog nooit op het kantoor heb gezien." Zegt hij bedenkelijk.

"Dat komt omdat ik de hele dag achter slot en grendel in mijn kantoor zit." Grap ik terug. Hij moet lachen om mijn grap en vraagt me dan waar ik precies werk. Ik vertel hem dat ik meneer Koster's persoonlijke assistent ben.

De jongen schrikt en verslikt zich bijna in de slok alcohol die hij net wou gaan drinken. "Shit, jij bent de assistent? Mila?"

Hij wist mijn naam...

Ik vraag hem wat er aan de hand is, maar hij zegt dat we beter niet meer kunnen praten. Hij wilt weggaan, maar ik wil een antwoord. Waarom zou hij beter niet meer met mij kunnen spreken? Wat is dat voor belachelijk antwoord.

"We hebben de opdracht gekregen om uit jouw buurt te blijven."

Ik begrijp het niet helemaal, waarom zou iemand dat zeggen? En daarnaast wie zou dat zeggen?

"Meneer Koster zei dat jij verboden terrein bent," zegt hij tegen mij, daarna begint hij in zichzelf te praten, "dit had ik kunnen zien aankomen, je bent beeldschoon."

Ik begin boos te worden. Nathan heeft iedereen gezegd uit mijn buurt te blijven, hoe durft hij? Ongelofelijke klootzak dat het is. Dit gaat echt niet gebeuren.

"Hij is mijn fucking baas niet," zeg ik boos tegen de jongeman, "ik beslis zelf wel met wie ik wel of niet omga. En weet je wat, dat ga ik hem eens goed wijs maken!"

Ik druk mijn lippen tegen die van hem. Hij kan erg goed zoenen en weet me precies op de juiste plekjes aan te raken. Als onze lippen weer van elkaar af zijn, neem ik afscheid van hem. Ik zeg hem dat ik hem vast nog wel een keer zie dit weekend, maar dat ik nu eerst iets moet regelen.

Ik heb namelijk een afspraak met een klootzak genaamd 'Nathan Koster'.

Vol woede verlaat ik de bar, onderweg naar het hotel. Wie denkt hij wel niet dat hij is? Hij komt hier echt niet mee weg.