My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 38 •

Nathan en Stefan lopen naar de receptie en gaan inchecken terwijl wij bij de koffers wachten. Lauren vraagt snel hoe het tussen Nathan en mij gaat sinds ik Emily uit zijn huis zag komen. "Wel oké, af en toe ene beetje awkward, maar ik overleef het wel. Ik had het alleen fijn gevonden als hij er niet zo knap uit zou zien vandaag."

Lauren begint te lachen en zegt dat ze me helemaal begrijpt. Daardoor begin ook ik te lachen. Ik wist niet dat ze Nate knap vond, want haar vriendje is een heel ander type jongen dan hij.

"Waar lachen jullie om?" Vraagt de bekende stem van Nathan. Lauren en ik kijken elkaar aan en zeggen in koor: "oh, niets."

Hij kijkt ons ongeloofwaardig aan, maar begint toch maar te vertellen dat we naar onze kamer toe kunnen. Stefan zal Lauren gaan rondleiden en Nathan loopt met mij mee. Lauren en ik zitten namelijk op een verschillende etage, helaas.

Ik sta met Nate in de lift en op de achtste verdieping stappen we uit. Eenmaal bij de kamer 8B houdt hij een pasje voor mijn kamerdeur waardoor hij open gaat.

De kamer is gigantisch en heeft overal blauwe accenten. "Dit is je kamer, ik hoop dat het een beetje goed is." Zegt Nathan twijfelend. Een beetje goed? Het is nog luxer dan elk hotel waar ik tot nu toe ben geweest.

"Het is meer dan een beetje goed, meneer Koster." Zeg ik hem dankbaar. We spreken morgen om 09.00 uur 's ochtends af om ons voor te bereiden op de presentatie die we morgen gaan geven. Maar nu is het tijd voor het strand.

Samen met Lauren loop ik naar het strand toe. Het is al bijna zonsondergang, waardoor het strand er prachtig uit ziet. We slaan onze handdoeken af en houden een wedstrijdje wie als eerste in het water is. We rennen en niet heel veel later vallen we allebei met ons gezicht in het water.

"Het is zo koud!" Gil ik uit terwijl ik op mijn tenen ga staan. Lauren zegt dat ik me niet zo moet aanstellen en spettert expres water over me heen. Ik, als het kind dat ik af en toe ben, spetter ook haar helemaal nat waardoor we een watergevecht hebben.

"Hey kijk, het zijn de jongens!" Zegt Lauren zwaaiend richting het strand. Ik draai me om en zie Stefan en Nathan in hun zwembroek staan. Nathan ziet er zo goed uit.

Lauren sleept me mee het water uit en loopt naar de jongens. Fuck, ik kan dit niet aan. "He, jullie ook hier." Zegt ze glimlachend. Lauren heeft een prachtig lichaam waar ze zich absoluut niet voor hoeft te schamen. Dat doet ze ook niet en dus staat ze met haar borsten naar voren en haar handen in haar zij.

"Ja wij wouden ook nog even genieten van onze tijd hier," beantwoord Stefan, "jullie zien er goed uit."

Ik bedank hem en zie zijn ogen naar mijn borsten staren. Rude!

"Komen jullie vanavond ook naar de bar?" Vraagt hij ons. Lauren is meteen enthousiast, maar ik zeg dat ik een paar uurtjes slaap ga pakken omdat ik nog erg moe ben van de vlucht.

"Jammer, maar begrijpelijk."

"Ja, ik ga maar eens naar het hotel," zeg ik terwijl ik mijn handdoek van de grond raap en om sla, "veel plezier vanavond jongens."

Ik loop in mijn eentje terug naar het hotel. Ik had het echt niet aangekund om naar de bar te gaan met Nathan en Stefan.

In mijn hotelkamer neem ik een lekkere warme douche en ga ik in mijn bed liggen. Ik sluit mijn ogen en besef me nu pas hoe moe ik eigenlijk ben.