My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 171 •

Je zou denken dat ik blij zou zijn om niet meer over romantiek met mijn biologische vader hoef te praten, maar dit onderwerp is nog vervelender. "Ik denk dat het goed met hem gaat," beantwoord ik zijn vraag, "en ja, hij woont ook nog in Rotterdam."

"Je denkt het? Zie je hem niet vaak?" Vraagt hij me vervolgens. Ergens wil ik hem de waarheid vertellen, maar hij is het niet waard. "Jawel, ik zie hem vaak genoeg," zeg ik hem, "wat voor werk doe je?"

"Ik werk als prive detective, maar ik ben nu op stand-by gezet," vertelt hij me waardoor ik mezelf afvraag wat hij gedaan heeft waardoor hij niet mag werken, "maar mijn vrouw, Monique, werkt als tatoeëerder."

"Oh, je bent getrouwd?"

"Ja, ik ben een paar jaar nadat ik bij jullie weggegaan ben getrouwd," zegt hij waarna hij ineens heel langzaam en twijfelend begint te praten, "We kregen zelfs twee kinderen, een jongen en een meisje."

"Je hebt nog twee kinderen?" Vraag ik hem geschrokken, "Ik heb nog een broertje en een zusje?" Mijn gedachten schieten alle kanten op, in eenpoging om al deze informatie te verwerken.

"Hoe heten ze?" Vraag ik hem. "Melanie en Daniel."

Ik vraag ook hoe oud ze zijn en hij vertelt me dat Daniel nu zeventien is en Melanie is bijna zestien. Daarna zegt hij dat hij het fijn zou vinden als we elkaar eens konden ontmoeten.

Vanmorgen had ik geen familie meer, maar nu kom ik erachter dat ik nog een broertje en zusje heb... Ik zeg mijn vader dat het me erg leuk lijkt om ze een keer te ontmoeten, maar dat ik nog wel de tijd nodig heb om dit allemaal te verwerken.

Ik kan niet geloven dat mijn vader hier in levende lijve zit. Nadat hij zo veel jaar niet in mijn leven is geweest, is hij eindelijk terug gekomen... voor mij?

Om het gesprek af te sluiten, zeg ik dat ik elk moment moet gaan omdat ik al had afgesproken met een vriendin. Hij zei me dat hij het leuk vond om met mij gesproken te hebben en dat we dit snel weer moeten doen.

"Waarom geef je me je telefoonnummer niet? Dan kunnen we met elkaar appen." Stel ik voor. Hij stemt in en zet zijn telefoonnummer in mijn telefoon.

We lopen naar de uitgang van het koffietentje en Fred bedankt me voor het feit dat ik hem nog een kans geef. Eenmaal buiten geeft hij me een knuffel en zegt hij me dat hij er alles aan gaat doen om zijn fouten recht te trekken.

Onze wegen scheiden en ik loop naar Julia's huis. Wat een dag...

Eenmaal bij Julia vertel ik haar alles wat er gebeurt is: dat ik mijn vader heb ontmoet, dat hij mij heeft opgespoord, dat we koffie hebben gedronken en dat ik nog een broertje en zusje heb. Julia schrikt ervan en vraagt me hoe ik zo dom geweest kan zijn om met hem af te spreken. Ze heeft gelijk... Het was dom. Hij liet me in de steek en dat gaat hij ooit weer doen.

"Luister Mila, ik ben er voor je en ik sta achter al je beslissingen," zegt ze me met een liefdevolle glimlach, "maar als hij je ooit ook maar pijn doet, sla ik hem in elkaar."

Ik lach en bedank haar. Daarna vertelt ze me dat ze het een goed idee vindt dat ik met mijn broertje en zusje ga afspreken, aangezien zij er niets mee te maken hebben. Ik stem daarin mee en daarna stelt Julia voor dat we wat sterke drank nodig hebben. Lachend volg ik haar.

Juul en ik hebben het nog even over de hele situatie gehad. Het was fijn om wat advies van mijn beste vriendin te krijgen. Ze heeft me in mijn dieptepunten gezien en we hebben alles met elkaar gedeeld, al sinds we klein waren. En ik weet dat ze nogal sceptisch is over de situatie met mijn biologische vader en zijn intenties, maar ze zal er altijd voor me zijn.

Na twee uur lang gesproken te hebben, besluit ik dat het tijd is om naar huis te gaan. Ik kan niet wachten om thuis op de bank neer te ploffen...