My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 155 •

Ik heb een jeans aangetrokken een draag een zwart shirt, dat ik half in mijn broek heb gestoken. Het is simpel, maar Kathy zou kleding gaan shoppen voor Juul en mij. Het feest is namelijk geen normaal, tienerfeest. Nee, het is iets eleganter dan dat. Ik loop naar de deur, want de deurbel gaat. Katherine ziet er zoals altijd prachtig uit: ze draagt een zwarte jeans met een bruin colbertje en een sjaal.

Ik begroet haar en zeg nogmaals dat het echt niet nodig was om kleding voor mij te kopen. Ze staat erop dat ik de outfits ga passen en dat ze wil dat ik vanavond het mooiste meisje op het feest ben.

Ik pas de jurken en besluit uiteindelijk om een zwarte, lange jurk met een diep uitgesneden decolleté te dragen. "Elegant en prachtig. En zwart is ook nog is Nathan's favoriete kleur." Complimenteert Kathy me op de outfit. Ik bedank haar voor het compliment en het feit dat ze me zo goed heeft geholpen met organiseren van het feest.

We bespreken nog één keer de planning. Ik zorg ervoor dat Nate en ik er precies om half zeven zullen zijn, want de gasten komen om zes uur.

Kathy gaat alvast naar de locatie van het feest en tot de tijd dat Nathan komt, heb ik mezelf beziggehouden in het huis. Natuurlijk heb ik mijn jurk daarvoor weer even uitgetrokken. Ik heb mezelf vermaakt door een boek te lezen, het was lang geleden dat ik dat gedaan had.

"Hey baby, ik ben thuis!" Klinkt er plots. Doordat ik zo in mijn verhaal zat, heb ik de voordeur niet eens open horen gaan. Ik werp een snelle blik op de klok en zie dat het al half zes geweest is. Ik spring op en huppel op hem af. "Hey, hoe was werk?"

"Wel prima, alhoewel Sawyer me echt op mijn zenuwen werkt." Beantwoordt hij mijn vraag. Ik zeg hem dat het maar goed is dat ik wat gepland heb om zijn gedachten even bij het werk vandaan te halen. "Trek je smoking aan en zorg dat je over een half uurtje klaar staat."

"Mijn smoking? Is dat niet iets te formeel?" Vraagt hij me terwijl hij naar antwoorden op mijn gezicht zoekt. "Niet voor waar we heen gaan, dus ga jezelf klaar maken."

"Oke, mevrouw." Zegt hij me plagerig. Ik geef hem een zetje richting de slaapkamer en ga zelf naar de badkamer om mijn haar en make-up te doen. Daarna trek ik mijn jurk aan en loop ik weer naar de woonkamer. Daar staat Nathan al in zijn smoking en perfect gestylede haar. Hij heeft zijn telefoon in zijn handen, maar zodra ik aan kom lopen kijkt hij op.

"Oh my, Mila, je bent-," stamelt hij, "helemaal perfect, Mila de Bruijn."

"Jij mag er anders ook wel wezen, meneer Koster."

"Die jurk," zegt hij waarna hij diep ademhaalt alsof hij eerst naar de juiste woorden moet zoeken, "wist je dat zwart mijn favoriete kleur is?"

Nate komt dichterbij me staan en zijn lippen zijn centimeters verwijderd van de van mij. "Iemand heeft me misschien een hint gegeven." Zeg ik plagerig. Met de meest lieve glimlach op zijn lippen vraagt hij me waarom hij zo veel geluk heeft gehad. Daarna drukt hij zijn lippen op die van mij. Ik zeg hem dat ik degene ben die geluk heeft gehad en vraag hem daarna of we kunnen vertrekken.

"Ja, maar ik heb even een paar seconden nodig om mezelf te fatsoeneren," zegt hij me met een blosje terwijl hij zijn smoking weer recht trekt, "nu ben ik klaar."

"Laten we dan maar gaan, baas."

Nathan grinnikt en begeleidt me dan naar één van zijn auto's. Ik instrueer de chauffeur waar we heen moeten en hij bracht ons naar de locatie.

Nate en ik waren allebei stil tijdens de rit. Ik was zo zenuwachtig, het was echt niet normaal. Ik hoop dat hij het leuk vindt wat we voor hem gepland hebben.

Mijn hart begint als een gek te kloppen als we aan komen rijden bij de locatie. Fuck, ik ben zo nerveus.