My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 97 •

Uiteindelijk bij het huis, branden er nog een paar lichten.

"Oké, Mila, je moet je even sober gedragen." Zegt Nate zodra we achter de heg wachten zodat niemand ons kan zien.

"Ik ben sober."

"Als je ons dekmantel verraad, vermoordt Liam ons allebei."

Ik schrik even, heel even voel ik me echt sober. Maar dat duurt niet lang.

"Kunnen we dan begraven worden in matchende kisten?" Vraag ik bloedserieus. Dat zou toch cool zijn?

"Ik hoop echt dat het niet zover komt," zegt Nate lachend, "maar als jij dat wilt, doen we dat."

Vrolijk klap ik in mijn handen, maar begin daarna te gapen. "Laten we maar gaan slapen." Stelt Nate voor.

Zuchtend laat ik me tegen Nate's borst aanvallen en sla gapend mijn armen om zijn middel. Hij drukt een kus bovenop mijn hoofd en zegt dat we morgen weer teug naar huis gaan.

"Oké, ik ga wel naar bed."

"Slaaplekker, baby." Zegt hij terwijl hij naar zijn eigen huisje loopt. Ik blijf alleen achter. Ik wil niet alleen zijn...

Ik wil bij Nathan zijn.
Ik wil bij Nathan slapen.