My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 40 •

De volgende ochtend sta ik om 09.00 uur klaar bij de lift. Nathan zou hier elk moment moeten zijn, want we hadden op dit tijdstip afgesproken. "Goedemorgen, mevrouw de Bruijn." Zegt Nathan die gedoucht is en een net pak draagt. Hij ziet er heel anders uit in tegenstelling tot vannacht. Het lijkt bijna alsof er niets gebeurd is.

"Goedemorgen, meneer Koster."

Goed, dit is heel erg ongemakkelijk.

"Sorry van vannacht," zegt hij zodra de deuren van de lift dicht zijn. "Het is helemaal oké." Zeg ik snel. Dat was ons hele gesprek, heel ongemakkelijk. Ik was dan ook enorm blij toen we op de juiste etage aan kwamen en we uit de lift konden stappen.

Nathan laat me de zaal zien en vraagt of ik helemaal voorbereid ben voor de presentatie. Ik ben enorm zenuwachtig, want presenteren is niet mijn sterkste punt, maar ik wil dit zo graag doen.

Nathan zegt dat de gasten er elk moment zouden moeten zijn en dat hij in het publiek zit als er wat aan de hand is.

Als iedereen eenmaal zit, krijg ik een seintje dat ik mag beginnen met presenteren. In het begin kom ik niet goed uit mijn woorden, maar Nate schenkt me een klein, hoopvol glimlachje waardoor ik mezelf weer bij elkaar raap en de presentatie vervolg. Het ging precies volgens plan en na mijn presentatie begonnen de toeschouwers te klappen.

Zo snel als ik kan, loop ik het podium af om weer op adem te komen. Ik had geen idee dat ik zo veel adem inhield.

Nathan gaat op het podium staan en bedankt mij voor mijn presentatie. Vervolgens gaat hij zelf verder met een aantal punten dat hij nog wilt bespreken. Opgelucht neem ik plaats op mijn stoel.

Ik heb het overleefd.