My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 98 •

"Hey!" Roep ik vrolijk terwijl ik Nathan's huisje inloop. Het is er nog donker, maar ik hoor Nate hardop schrikken. "Ik schrok me kapot." Zegt hij zodra hij zich naar mij omdraait en een lampje aanklikt.

"Mila, wat doe je hier?"

"Ik wil bij jou slapen," zeg ik hem terwijl ik zijn bovenarm vastpak, "als je snapt wat ik bedoel."

"Je weet dat ik nooit misbruik van je zou maken als je gedronken hebt, toch?" Zegt hij terwijl hij mijn handen van zijn arm af haalt.

"Maar ik geef je de toestemming om misbruik van me te maken." Zeg ik alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Als ik eraan terug denk, was ik echt heel dronken...

"Dat kan me niet schelen," zegt hij met zijn armen over elkaar geslagen, "ik zou dat nooit doen."

"Voel je je niet meer tot me aangetrokken?" Vraag ik met een pruillip. Ik voel letterlijk de tranen achter mijn ogen prikkelen... Plots is mijn gedrag helemaal omgeslagen.

"Mila, doe dit nou niet. Natuurlijk voel ik me aangetrokken tot je, ik denk de hele fucking dag aan je." Zegt hij tot mijn grote opluchting. Dat was best schattig, maar nu ben ik moe.

"Ik ga slapen." Zeg ik Nate en ik loop naar zijn slaapkamer. Ik hoor hem nog vragen wat ik ga doen, maar ik loop gewoon door.

"Dit wordt een lange nacht." Hoor ik hem zuchtend zeggen.

Wat ik me ook nog herinner is van een paar minuten of misschien wel uren later, ik weet het niet meer. Julia heeft me terug naar de villa gebracht, omdat het Nate niet lukte. Wat niet zo gek is, aangezien ik plots heel erg boos op hem was...

Eerst was ik vrolijk, toen hitsig, daarna verdrietig, toen moe en nu ben ik weer boos. Diep van binnen weet ik namelijk dat hij niet van mij houdt en ik denk dat ik hem dat ook heb gezegd.

"Nathan houdt niet van me." Zeg ik zodra Juul en ik de deur van Nate's huisje uit lopen. Ze zegt dat ik stil moet zijn en dat we bijna binnen zijn, maar dan...

"What the hell gebeurd hier?"