My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 44 •

"Natuurlijk, wat is er?" Vraagt hij me terwijl hij mijn lippen bekijkt. Het is dat ik hem iets erg spannends ga vragen, anders had ik hem nu gezoend.

"Wat zijn we?" Vraag ik hem zenuwachtig.

Wanneer ik het eindelijk heb gevraagd, lijkt hij even een pauze te nemen. Alsof zijn gedachten niet meer aan mijn lippen denken, maar aan de vraag die ik hem net stelde.

"Ik weet het niet Mila," antwoord hij na een aantal beangstigend stille seconden, "je weet dat ik geen relatie wil."

Ik wist het antwoord al voordat ik de vraag stelde, maar het deed alsnog heel veel pijn. 

"Ik wil dit niet meer doen, Nate. Ik weet dat ik dat eerder heb gezegd, maar dit keer meen ik het," zeg ik hem met pijn in mijn hart, "ik weet dat je geen relatie wilt, maar ik wil als een spelletje gezien worden. Ik ben echt om je gaan geven."

Hij zegt me dat hij het begrijpt, maar verder niets. Die lustige blik in zijn ogen is weg.

"Ik denk dat ik maar eens ga." Zeg ik terwijl ik opsta. Nathan zegt nog steeds niets, ik voel alleen zijn ogen op mij branden terwijl ik mijn kleding aantrek.

Vlak voordat ik de kamer uit ga, wil ik nog achterom kijken, maar ik doe het niet. Ik wil niet zo'n scène uit een romantische film nadoen als ik weet dat het niet goed eindigt.

Ik ben letterlijk de gang uit gerend naar mijn hotelkamer.

Eenmaal in mijn kamer barst ik uit in tranen. Waarom was ik zo dom? Ik wist dat dit zou gebeuren en toch huil ik erom. Wat had ik verwacht? Dat er daadwerkelijk iets tussen ons zou gaan spelen? Alles wat ik voor hem ga zijn is een leuke tijd, meer niet.

Ik ga in bed liggen en huil mezelf letterlijk in slaap.