My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 91 •

Hij lijkt even na te denken, maar zegt dan dat hij wist dat ik deze vraag ooit ging stellen. Hij zegt dat het een lang verhaal is en neemt plaats op één van de barkrukken. Ook ik ga op een kruk zitten en leun met mijn ellebogen op de tafel om aandachtig te kunnen luisteren.

"Zoals je weet ben ik niet echt iemand die relaties heeft." Begint hij te vertellen. Ik wil hem echt zijn verhaal laten doen, maar ik kan het niet laten om een opmerking te maken: "het is maar goed dat je vriendin dat niet hoort."

Hij begint te lachen en verbeterd zijn vorige zin door te zeggen dat hij geen persoon was die relaties heeft. "Hoe dan ook... op de middelbare school was ik nogal..."

"Een klootzak?"

Hij begint weer te lachen en zegt dat dat waar is. Ik lieg ook niet, want hij was echt een klootzak op de middelbareschool. Ik zat niet op dezelfde school als hij, maar een vriendin van mij wel en ze vertelde me altijd verhalen over hem. Daarnaast gedroeg hij zich ook altijd als een klootzak als ik bij Julia thuis was.

Hij rolt met zijn ogen, maar lacht en geeft toe dat ik gelijk heb. "Zoals ik je al eens eerder verteld hebt, raakte ik in contact met een aantal verkeerde mensen. Ik deed dan ook domme dingen en uiteindelijk stal ik van Dante, daardoor liep alles uit de hand. Ik starte mijn bedrijf op en begon met het afbetalen van mijn schulden aan Dante."

Ik probeer het te laten bezinken, maar ik snap niet goed wat Dante met zijn ex vriendin te maken heeft.

"Ik begon ook veel te feesten," vertelt Nathan verder, "ik gedroeg me als een fucking rockstar ofzo. Ik ging elke avond uit en werd elke ochtend wakker naast een andere meid. Mijn leven was echt ene puinhoop totdat ik Sofia ontmoette..."

Ik zie dat hij zijn tanden op elkaar zet terwijl hij haar naam met moeite uitspreekt. Ik voel een lichte twijfeling door mijn lichaam schieten, want ik vraag me af of hij boos op haar is of dat hij haar mist.

"Ze was een drukke zakenvrouw. Ik heb haar ontmoet toen ik zaken aan het doen was voor het bedrijf. Ze was anders dan alle andere meiden die ik had ontmoet. Ze liet me inzien dat ik me moest gaan gedragen als een echte man en dat mijn manier van leven nog dommer dan dom was."

Oké, dat is meer informatie dan ik verwacht had. Ergens doet het pijn.

"Waren jullie serieus met elkaar?," vraag ik met pijn in mijn hart, "Als in een echte relatie?"

"We woonde samen."

Ik wist niet wat ik moest verwachten toen ik hem die vraag stelde, maar dit deed pijn. Enorm veel pijn. Hij woont niet samen met meiden. Dat doet Nathan Koster toch niet?

"Ik vond haar heel leuk. We hebben samen veel tijd doorgebracht, maar ze werd obsessief," vervolgt hij zijn verhaal, "ze liet me nooit alleen, volgde me. Toen ik een zakelijk gesprek voerde met een zakenvrouw werd ze gek en heeft ze mijn fucking auto bekrast. Ze heeft zelfs een keer ingebroken in mijn moeder's huis terwijl Julia alleen thuis was."

"What the fuck, was Julia in orde?"

"Ze heeft haar geen pijn gedaan, maar ze heeft wel mijn kamer overhoop gegooid." Zegt hij met een ingehouden woede.

"Ze klinkt als een bitch." Zeg ik kill. Ik mag haar oprecht niet. Wie aan mijn beste vriendin komt, komt aan mij.

Hij lacht en zegt dat ik gelijk heb. "Ze is gewoon heel jaloers, dus misschien moet je een oogje in het zeil houden als je haar ooit tegen komt," zegt hij met een grappige ondertoon, "ze houdt niet zo van delen."

"Beter houdt ze haar handen van je af, want ik hou ook niet van delen." Zeg ik met mijn armen over elkaar geslagen.

Hij lacht en legt zijn hand op mijn bovenbeen. "Ik vind het leuk als je jaloers bent," zegt hij met een grijns, "zolang je mijn auto maar niet bekrast, oké?"

"Ik kan niets beloven," zeg ik lachend, maar ik meen het. Nathan kan zich maar beter gedragen en zijn ex kan maar beter uit mijn buurt blijven. "Dus hoe zijn jij en Sofia uit elkaar gegaan?"

"Ik probeerde voor een tijdje om onze relatie te verbreken, maar ze kon me maar niet los laten. Op een gegeven moment wou ze me jaloers maken door seks te hebben met één van mijn beste vrienden."

"Dat is verschrikkelijk."

Nate haalt zijn schouders op en zegt dat hij het niet zo erg vond, want dat was voor hem een goede reden om het eindelijk uit te kunnen maken.

"Is zij ook de reden dat je geen relaties weer wou?"

"Nee Mila, zij was niet de reden. Ik kan anderen gewoon niet geven wat ze van me willen."

Ik schud mijn hoofd en zeg dat dat absoluut niet waar is. Ik meen het, want hij heeft me echt alles gegeven wat ik nodig had.

"Ik kan je niet geven wat je wilt Mila, ooit wil je meer. Dit is alles wat ik kan geven," zegt hij met een duidelijk schuldgevoel, "trouwen, kinderen, vrolijke gezinnetjes... Ik kan dat gewoon niet."