CHAPTER TWENTY TWO

4 0 0
                                    


Rianne's POV

"Nakakainis ka Rianne!!!" Sigaw na sabi ni Nikki. Hahaha nasira ko kasi ang napakaganda nyang lipstick.

"Hahahahahah!" Tumawa si Jess, na nakahawak sa tyan.

"Hahaha sorry na nga!" Tatawa tawa knong sabi. Pano kasi, tinulak ako, nahulog tuloy. Hahah

"Issssshh! Kainis! Ang ganda ganda neto! Inaalagaan ko, tapos sisirain mo lang! Tss." Maluha luha nyang sabi. Hahaha para lipstick lang!

"Hahaha sorry naaaa, tinulak mo kasi ako." ngiti kong sabi ng nakapuppy eyes. Kasalanan ko na! Ako na ang nagtulak sa sarili ko.

"Sorry-sorry ka dyan! Nasira mo na eh! Ako pa ang may kasalanan ngayon!" Irita nyang sabi. Hahahah di ko naman sinasadya. Ang sama ko ata. Pinagtatawanan ko ang kasalanan ko kay Nikki, eh pero hindi ko nga kasalanan! Sira talaga!

"Ibibili kita ng bago okay? Hahah" tatawa tawa kong sabi. Bibili na lang ako, baka kasi di na ako neto pansinin.

"Hahahah yung mahal ang ipabili mo dyan!" Utas ni Jess. Isa pa to! Alam nya naman wala ako kasalanan. Hahah

"Yung worth 1k ang price!" Inis nyang sabi sabay irap. Hahaha tag 100 lang ang bibilhin ko, yung mga pautang na cosmetics. Bwahahah

"Oo ba! Hahah" pahamon kong sabi.

"Talaga lang!" Tatawa tawa nyang sabi. Nag tawanan na lang kami nila Jess. Nasa bahay kami ngayon ni Jess, nabobored sya kaya pinuntahan namin. Manggugulo lang kami ng bahay. Sunday naman kasi ngayon, wala din naman ako kasama sa bahay, nasa bakery si mama. Si Andrew naman may pupuntahan sya kaya hindi kami nagkita ngayon. Baka galit pa sya kaya gumagawa ng rason na hindi kami magkita. Uhg kailangan kong bumawi bukas. Sakto Monthsary namin. Isusurprise ko sya, tama! Para naman hindi na yun magtampo, kapag kasi nagtatampo yun, kailangan ko pang maglambing, pero pag ako magtampo, bulaklak lang, okay na kami. Haay.. Pero ayus lang, mahal ko sya at tanggap ko kung paano nya ako mahalin. Nabasa ko kasi ang 7 different types of Love sa book na bigay ni kuya. And yung sa issue na baka raw may ibang nilalandi na si Andrew, well wala naman akong nakikita na kahina hinala sa tagal na namin. Ako kasi kailangan kong makita muna bago ako magreact eh. Dapat sariling mga mata ko ang makakakita. Ayoko rin agad-agad na prangkahin si Andrew, baka kasi magalit sya at gawin nya totoo, ganun kasi yun, kapag kasi raw binintangan mo ang isang tao, na wala naman katotohanan, tinotoo nila. Teka, ayoko lang ba na magalit sya, o baka takot lang ako na baka totoo? Uhgg! Hindi,hindi,hindi totoo yun! Dapat bukas kailangan kong isurprise sya para naman maging okay na kami. Kung ako natitiis nya, pwes ako hindi. Sabi nga nila, hanggat maaga pa, fight for it, before its too late, kaya kahit hindi kami masyadong sweet at laging magkasama, masaya pa rin ako kasi, kapag magkita kami, may surprise sya. Kahit hindi man lagi, nag eeffort sya. Kaya kahit man masakit para sakin kasi hindu kami laging nagkikita, pinparamdam nya na nag eexist sya.

Between Life and DeathTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon