When the moon howls [Season 1]

Chapter 24

Chapter 24

Ayuri's POV

Ba't di niya ako pinapansin? Nakasimangot kong tanong sa sarili habang naglalakad papunta sa cafeteria.

Kanina pa talaga ako gutom kaya napagdesisyonan kong kamain ng marami lalo na ngayon na lunch break.

Pero kahit naman hindi ako gutom marami pa rin yung kakainin ko, food is life kaya to.

Pero nakakainis talaga, bakit parang iniiwasan ako ng jeonghan na yun? there's something about him i can't explain.

He's a very cold man, masyado siyang seryoso. Pero nagtataka parin ako kasi simula nung natumba kaming dalawa ay di niya na ako pinansin pa, parang sinasadya niya talaga na huwag akong pansinin kaya naiinis talaga ako.

Maraming tumatakbo sa isipan ko  pero nawala yun nang makasalubong ko ang grupo ng babaeng yun.

May halong pagkagulat ang mukha nila nang makita ako. I just stared at them blankly.

I don't care about their position in this school. As long as i'm right, i will continue to fight for myself.

Nang makarating ako sa counter ay agad na akong umorder nang pagkain. Marami akong inorder at tiyak naman akong mauubos ko lahat ng yun kasi gutom na gutom talaga ako. Parang mapapalaban talaga yung tiyan ko dito.

Agad akong umupo sa isang lamesa nang makuha yung mga pagkain.

Madaming tao sa cafeteria, may sari-sarili silang mundo. Yung iba napapatingin sakin, but i already excpeted those things, it's common for someone like me who's a transferee.

Di ko nalang sila pinansin pa at nagsimula ng kumain.

Napatingin ako sa cellphone ko ng magvibrate ito. Agad ko itong dinampot nang makitang nagtext si kuya.

Kuya Zayn: How was your school my princess? is everything okay? It's already lunch time so eat a lot. Susunduin kita mamaya.

Napangiti ako sa nabasa. Kahit kailan ang sweet talaga ng kuya ko. Agad akong nagtype ng reply sa kaniya habang ngumunguya.

Me: I'm already eating kuya, ikaw din kumain ka na. Okay lang din ako dito.

Siyempre di ko sinabi na medyo napaaway ako sa babaeng yun. Hindi rin naman big deal sakin yun. I can handle it.

Nagpatuloy lang ako sa pagkain habang naghihintay sa reply ni kuya. Napapatingin din ako sa ibang estudyante, yung iba mukha namang mababait. Minsan pa nga ay ngumingiti sakin yung iba kaya ngumingiti din ako sa kanila.

Di nagtagal ay nagvibrate ulit yung cellphone ko, nag reply na si kuya.

Kuya: Okay, take care out there.

Napangiti ako.

Naagaw ang atensyon ko sa lalaking pumasok sa cafeteria, halos lahat ng mga babae ay napalingon sa kaniya.