Chapter 23
Someone's POV
I stared at my own reflection in the mirror. Maraming nagbago sa hitsura ko. Kung dati napakapormal ko manamit, ngayon ibang-iba na.
I tried copying the so called "bad boy image" just to hide my identity, to be able to protect her.
Noong una na wewerduhan ako sa ginagawa ko pero di nagtagal ay sinanay ko na yung sarili ko.
Hiraeth used to say to me before that eyes don't lie.
When we stare on each other earlier, my heart was racing so fast, the eagerness to be with her, to hug her, and to be able to kiss her forehead again. My heart is burning with so much emotion and pain.
Inayos ko muna yung buhok ko at naghilamos para di mahalatang umiyak ako.
Pero isang katok ang nagpatigil sakin.
"Hey, okay ka lang?" It was her voice. At talagang sinundan niya pa talaga ako dito.
"Sungit nandiyan ka ba? Alam kong nandiyan ka, kausapin mo naman ako oh, may problema ba? "
"I'm fine, please leave." i managed to sound cold.
"Ah ganun ba? ahm sige una na ako, at saka huwag kang magtatagal jan at baka magsimula na yung klase."
I didn't answer.
Hinintay ko siyang umalis at saka ako sumunod.
Napatigil ako sa paglalakad at napatingin sa grupo ng mga babaeng papalapit kay ayuri, it was Clipsera's group. And knowing Clipsera's group, they're the top bullies aside from Nuke's gang.
They pulled ayuri and pinned her in the wall, na alarma ako, susugod na sana ako pero nakita ko ang reaksyon niya. Ayuri just stared at them blankly.
A smirk was formed on Clipsera's lips.
"So you're the new student huh?"
"And?" ayuri answered coldly, walang bakas ng pagkatakot sa boses niya.
Tumawa si Clipsera at buong grupo niya.
"Ang tapang mo naman. Don't you know who i am?" nakangising tanong ni Clipsera.
Ayuri's facial expression didn't even change by her words.
"Do you think I care?" I smirked a little bit when i hear those words. So brave, my Hiraeth.
Napanganga ang bibig ni Clipsera at ng mga kagrupo niya, halatang nagulat sa naging sagot ni Ayuri. Sanay siguro sila na halos lahat ng mga estudyanteng napapadpad sa eskwelahang ito ay napapasunod nila.
Hiraeth is different, she is so far different. I feel sorry for them.
Anak si Clipsera ng isa sa mga nagpatayo ng eskwelahang ito kaya halos lahat ng estudyante ay natatakot sa kaniya, well, except me and my whole section.
We don't care about her parent's position in this school.
Nuke is her one and only brother, which is also using his parent's money to make all the students fall for his trap.
Lol, how pathetic.
Akmang ihahampas ni Clipsera yung kamay niya sa mukha ni Ayuri pero agad itong nasalo ni ayuri, nang hindi man lang inaalis ang malamig na titig nito kay Clipsera. Napaawang ang bibig niya sa ginawa ni ayuri.
"Don't you dare maam" ngayon ay sumama ang titig ni ayuri sa mukha ni clipsera. Her eyes were burning with anger.
"I'm gonna ask my mom to k-kick you out of t-this school" nanginginig na giit ni clipsera habang yung mga kasama niya naman ay nanglalaki ang mga mata na nakatingin kay ayuri.
"I can ask my brother to buy the whole school and your parents won't complain about it."
"Like you can"
"I can't- napatigil siya at tumingin ng diretso sa mga mata ni clipsera, sumilay ang ngiti ni clipsera na para bang nanalo siya sa away.
"But my brother can."
Nawala kaagad ang ngiti na suot ni Clipsera at napalitan ng takot. Maging ang mukha ng mga kasama niya ay parang gusto nang tumakbo palayo. Sa buong buhay siguro nila ngayon pa sila naka enkwentro ng ganito.
I'm so proud of her, she changed a lot.
"Don't talk to me like that kid! If you don't know me, I am Clipsera Smith, the one and only queen of Psyche National High School." Clipsera said confidently.
I feel embarrassed for her.
"Oh so you're the queen? Where's your title? May i see?" nakangising sagot ni ayuri, akmang sasampalin niya na naman si ayuri pero madali niyang nasalo ang kamay nito.
"Try to hurt me again and i will break your bones" madiin na sabi ni ayuri. Hindi niya binibitawan ang kamay ni clipsera at mas humigpit pa ang hawak niya dito. Hindi na maipinta ang mukha ni clipsera sa galit at takot.
Nagsitakbuhan narin ang mga kaibigan niya kaya mas lalong nanaig ang takot sa mga mata niya.
"Let go of my hands! ano ba!!!"
"You're the one who started this, what about you apologize to me?"
"No way! apologizing is for weak people!"
"And you're one of them lady." natatawang banggit ni ayuri.
"I'm not weak!!!!!!!" galit na sagot ni clipsera. Mas lalong humigpit ang hawak ni ayuri sa kamay ni clipsera.
"Prove it then"
"Okay i'm sorry"
"I'll accept your apology for now, but once i saw you bullying other student here, i'll make sure you'll regret everything." banta sa kaniya ni ayuri.
Binitawan niya ang kamay ni Clipsera at agad naman itong tumakbo palayo na para bang takot na takot.
Nakatitig lang si ayuri habang papalayo ito. Nang tuluyan itong mawala sa paningin niya ay gumuhit ang maliit na ngiti sa labi niya.
She's so brave. I'm so proud for her.
YOU ARE READING
When the moon howls [Season 1]
Ficção Adolescente"The problem is," he looked straight into my eyes as he leaned in, "if I kissed you, I don't think I'd be able to stop."