Karanlığımdaki Işık (Tamamlandı)

Bölüm 6

"Abimler iyi mi?" Dedim başımı eğerek. "İyiler." Dedi. "Onları ne zaman göreceğim?"

"Ben istediğim zaman." Hayretle yüzüne baktım. Hızla yanından ayrılarak kapıyı açıp gittim.

Hızlı hızlı merdivenleri indim. Kapıyı açıp evin dışına çıktım. Hızla koşmaya başladım.

Gitmek istiyordum bu şehirden. Kaçmak istiyordum her şeyden, herkesten.

Var gücümle koştum. Durmak istemiyordum. Onun yanında olmak istemiyordum. Sadece abimi istiyordum. Ailemi istiyordum.

Arkamdan koşma sesleri geldi. Daha da hızlı koştum. Nefesim tükenmek üzereydi. Ama yinede koşacaktım.

Özgür olabilmek için, istediğimi yapabilmek için tek çarem ona aşık olmak, olmamalıydı. Başka çareler bulana kadar kaçacaktım ondan.

Onun tam arkamdan koştuğunu hissediyordum. Arkama baktım. Gerçekten de oydu.

Bana o kadar yaklaşmıştı ki kalbim hızla çarpıyordu. Bir an da kolumu kavradı.

Kolumu geri çekmek için çırpındım. "Bırak kolumu!" Dedim sinirle. "Benimle geliyorsun." Sesi sinirli çıkmıştı.

"Beni bir eve hapsedemezsin! Özgürlüğümü kısıtlayamazsın! Bırak beni, hemen!" Dedim kolumu geri çekmeye çalışırken.

Bir an da bacaklarımdan tutup omzuna aldı bedenimi. Hızla sırtına vurdum.

Çırpınıyordum kafese kapatılmış kuş gibi. Ama o yinede eve doğru yürüyordu.

"Ateş beni bırak! Ben senin değilim! Senin malın değilim! Ben kimsenin değilim! Buraya ait değilim, benim gitmem gerek!"

"Biraz daha konuşursan popona şaplak yersin Zeynep!" Sesi sert ve sinirli çıkmıştı. Korkmuştum.

Bağırmaya devam ettim, "Allah Allah ya! Bana dokunamazsın. Bana zarar veremezsin!"

Birkaç dakika sonra kapının önüne gelmiştik. Kırarcasına çaldı kapıyı. Deniz açtı kapıyı.

Bir hışımla girdi içeri. Merdivenleri çıkmaya başladı hızlı hızlı. Yatak odasına girdi ve kapıyı kapattı. Ardından beni indirdi.

"Ya sen kimsin ya?! Beni burada zorla tutamazsın!" Dedim onu ittirirken. Sinirliydim ona karşı.

"Bir daha benden kaçarsan-" "Ne yaparsın? Öldürür müsün? Çekip vursana hadi! Pabucumun mafyası!" Dedi lafını bölerek.

Sabır dilercesine kaldırdı başını. "Benden kaçarsan seni bulurum. Senin yerin, benim yanım. Güvende olduğunu bir tek böyle bilebilirim." Dedi sert sesiyle.

"Ya siktir git! Ne güvenliği ya?! Bak ben normal bir kızım. Sen belki mafya olabilirsin, adamların çok olabilir. Düşmanların olabilir. Ama benim yok. Ben kendi güvenliğimi sağlayabilirim!" Dedim bağırarak.

"Düşmanlarım çok olabilir. Ama onlar seni öğrendi artık. Sana zarar verecekler! O yüzden buradasın Zeynep! Güvende olmak için!"

Yeni bölüm nasıl? Bölümler kısa olabilir. Ama bu aralar maalesef ilham perisi bana uğramıyor :) Çok öpüldünüz bebeqler💙