Bölüm 35

8.2K 264 41
                                    

Multi: Model - Ağlamam Zaman Aldı (İnkar)

Eve geldim. Kapıyı açtığımda sanırım herkes uyumuştu. Evin ışıkları yanmıyordu. Montumu çıkarıp askılığa astım. Mutfağa ilerleyip bir bardak suyu kafama diktim. Camın kenarına oturdum. Ayaklarımı da kendime çektim. Öylece oturdum. Geceyi izledim. Ateş'in söylediklerini düşündüm. Öylece dalıp gittim. Telefonumun zil sesiyle mesajın Ateş'ten geldiğini gördüm.

Ateş: Seni özledim... Dayanamıyorum sensizliğe. Ne olur beni de anla be güzelim!

Zeynep: üzgünüm... Ama yapamam. İkimiz içinde en iyisi bu şimdilik.

Ateş: ikimiz için en kötüsü bu. Ama bunu anladığında, iş işten geçmiş olursa diye korkuyorum.

Zeynep: Ateş, beni de anla. O kadar çok şey yaşadım ki... Kendimi dinlemem lazım. Bir an olsun kalbimi değil beynimi dinlemem lazım.

Ateş: bir tek sen acı çekmiyorsun Zeynep. Bende acı çekiyorum. Ama sen bunu göremiyorsun.

Ateş: çok korkuyorum birine kapılıp gidersin diye. Ellerin bir başkasına, gözlerin, gülüşün... Bunlar beni ne hâle getiriyor ah bi' bilsen!

Zeynep: üzgünüm, seni bu denli korkutmak istemiyorum. Üzmek istemiyorum. Seni de anlıyorum.

Ateş: hayır Zeynep, anlamıyorsun. Anlasan bunları yapmazdın. Bizi ayrı düşürmezdin. Evet, seni bu belaya ben sürükledim. Ama hiçbir zaman senden vazgeçmedim. Vazgeçmem de.

Zeynep: biliyor musun Ateş, benim kalbim sadece sana atıyor. Sence niye sen? Ben sence çok fazla erkek tanımadım mı? Tanıdım. Ama hiçbirinde bu duyguları hissetmedim. Ben bir tek sana karşı böyle hissettim... Ve sen şimdi gerçekten benim senden vazgeçtiğimi mi ima ediyorsun?

Zeynep: çok yanlış düşünüyorsun. Ben senden hiçbir zaman vazgeçmem. Çünkü sen olmadan nasıl nefes alırım, bilmiyorum. Sen olmadan nefessiz kalırım ben. Nefesim kesilir...

Ateş: peki ya ben? Ben ne olacağım? Sen benden gittiğin zaman kalbim durur benim. İşte ben o zaman ölürüm. Yürüyen bir ölüden farkım kalmaz.

Ateş: içinde taşıdığın o can benimde bir parçamdı. O bebeğin alınması benim yüzümdendi. Evet, ben bunu kabul ediyorum. Ama bu gerçek kalbimi nasıl acıtıyor bir bilsen... Bu konuları daha fazla konuşmak istemiyorum. Bir an önce yat. Çok oturma. Saat epey geç oldu. Bir daha da olur olmaz sokaklara girme güzelim.

Ateş: iyi geceler bebeğim.

Zeynep: iyi geceler...

Telefonu kapattım ve abimin odasına gittim. Boş bir oda yoktu ve abimle yatmam gerekiyordu. Abimin yanına kıvrıldım ve kendimi uykuya bıraktım.

Pazartesi

Salı

Çarşamba

Perşembe

Cuma

Cumartesi

Pazar

Karanlığımdaki Işık (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin