Aşkı nerede bulacağınızı bilemezsiniz. Belki bir kütüphanede, belki okulda, belki de iş yerinde...Peki ya o sizi bulursa?
Benim hikayemde de o beni bulmuştu. Mafya olan bir adam ve onun karanlığına ışık olan bir kadın...
•11.12.2020
•Küfür içerir!
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kapının çalma sesiyle aşağı indim. Kapıyı açtığımda beklediğim kişi vardı. O içeri girmeden sıkıca sarıldım ona. "Güzelim, dur bir içeri geçeyim, istediğin kadar sarılırsın sonra." Dedi beni kendinden uzaklaştırırken. Gülümsedim ve içeri girmesi için yana çekildim. Kapıyı kapatıp ayakkabılarını çıkardı. "Sen geç otur, benim yukarı çıkmam gerek. 5 dakikaya yanındayım." Dedim ve Ateş'in yanağını öpüp yukarı çıktım koşarak. Çekmeceye sakladığım testi alıp cebime koydum. Heyecanla aşağı inen merdivenleri indim. Tahmin ettiğim gibi koltukta oturuyordu. Testi avuç içimde saklayacak şekilde alıp arkasından boynuna sarıldım. Eliyle kolumu okşarken ufak bir öpücük bıraktı koluma. "Ben de senin için bir şey var." Dedim kulağına fısıldarken. Çatık kaşlarla kafasını çevirip bana baktı. "Neymiş o?" Dedi dudaklarımı öperken. Avuç içime gizlediğim testi çıkardım. Gözlerimle göğsüne dayadığım ellerimi işaret ettim. Bakışları ağır ağır benden ellerime çevrildi. Birkaç saniye teste baktı. Sonra eline aldı. Ben de heyecanla yanına oturdum. Bir bana bir teste bakmaya başladı. "Zeynep... Bu... Bu ne demek o-oluyor?" Sesi o kadar heyecanlıydı ki içimi titretmişti. "Çift çizgi, yani pozitif. Bu sefer negatif değil." Bana sıkıca sarıldı. "Hamilesin..." Diye mırıldandı birkaç defa. Ufak bir kıkırtı kaçtı ağzımdan. "Evet hamileyim. Ateş hamileyim!" Beni de kendisiyle birlikte ayağa kalktı. Dudaklarıma defalarca öpücükler kondurdu. "Baba oluyorum." Dedi alnını alnıma yaslayarak. "Evet, baba oluyorsun." Ellerim Ateş'in sakallarına gitti. Onları okşadım uzun uzun. "Ne yapacağız şimdi? Hamile olduğuna göre doktora gitmemiz gerek. Hadi hazırlan Zeynep. Doktora gidelim. Öğrenelim durumu." Gülerek başımı geriye attım. "Ateş, sakin ol hayatım. Doktora gideriz, tamam. Ama sakin ol. Sonra sana sakinleştirici yapmak zorunda kalmasınlar." Gülümsedi ve birkez daha öptü dudaklarımı. "Seni seviyorum Zeynep. Seni her şeyden çok seviyorum..." Dedi fısıltıyla. "Ben de seni seviyorum Ateş. Her şeyden çok hemde..."
"Hadi hazırlan. Gidiyoruz. Bakalım ufaklığın durumu neymiş?" Gülümseyerek yukarı çıktım. İçimde hem korku hem sevinç barındırıyordum şu anda. Onu koruyamamak yüreğimi ağzıma getirirken, ona sahip olmak ağzımı kulaklarıma getirtiyordu. Tam bir labirentin içinde gibi hissediyordum. Nereye varacağımı, yolun sonunu nasıl bulacağımı, bilmiyordum.
Üstümü değiştirip hızla aşağı indim. "Hadi gidelim." Dedim Ateş'in elini tutarak. "Sana söyledim güzelim. Geç ya da erken, bizimde bir bebeğimiz olacak ve sen şu an ufaklığımızı içinde taşıyorsun." Ona gülümsedim. Saçlarımı öperken arabanın kapısını açtım. Ben emniyet kemerimi takarken o da arabayı çalıştırıyordu. Yarım saat kadar sonra hastanenin önündeydik. Heyecanla arabadan indik ikimizde. Beraber randevu alıp asansöre bindik. Asansörde ikimizden başka kimse yoktu. "Çok heyecanlıyım." Dedim fısıldayarak. Gülümsedi, "Bende." Dedi sadece. Asansörün kapıları açıldı ve koridora adım attık. Doktorun odasının önüne gelince kapıyı çaldım. İçeriden "Gir." komutu gelince girdik.
40 yaşlarında, sarışın, uzun boylu bir kadın vardı. "Hoşgeldiniz." Dedi kadın bize gülümseyerek. Bende aynı şekilde gülümsedim kadına. "Merhaba, ben bu gün test yaptım ve sonuç pozitif çıktı. Biz emin olmak için bir de kontrole gidelim diye düşündük." Kadın bana samimi bir bakış atıp eliyle sedyeyi gösterdi. "Buyurun lütfen. Siz karnınızı açın ben geliyorum." Ben sedyeye uzanıp karnımı açtım. Ateş başımda saçlarımı okşarken doktor geldi. Ultrason makinesine jel döküp karnımın üzerinde gezdirdi. Cihazın ekranında bakmaya çalıştım, ama görebildiğim tek şey karartıların arasında ki beyazlardı. "Tebrikler, hamilesiniz." Dedi kadın. Heyecanla Ateş'e baktım. "Bebeğiniz şu anda sağlıklı görünüyor. Hiçbir sıkıntınız yok." Doktor bana peçete uzattı karnımı silmem için. Bende aynen karnımı silip üzerimi düzelttim sedyeden kalkarken. Doktor birkaç şey söyledikten sonra çıktık hasteneden. "Canın bir şey istiyor mu güzelim? Eğer istiyorsa söyle, alalım." Ateş'in direksiyonun üzerinde ki elini tuttum. "Hayır, canım hiçbir şey istemiyor. Sadece uykum var hayatım. Eve gitmek istiyorum." Bana içten bir gülümseme bırakıp eve yol aldı.
