Karanlığımdaki Işık (Tamamlandı)

Bölüm 40

Multi: Yaren

Gece saat 2 suları ve ben ağrılarımdan dolayı uyuyamıyordum. Gözlerimi kapattıkça ya da uykuya dalmak üzereyken ağrıyan yerlerim daha çok ağrıyordu. Ateş kollarını bana dolamıştı ve kendimi burada sıkışmış gibi hissediyordum. Yavaşça Ateş'i dürttüm, "Ateş." Dedim kısık sesle. Sıçrayarak uyandı. "Ne oldu güzelim?" Dedi uykulu sesiyle. "Canım acıyor. Uyuyamıyorum." Gözlerim dolmuştu. "Bekle sana ilaç getireyim ben." Alnımı öptü ve kapıyı açıp gitti. Birkaç dakika sonra yanıma bir bardak su ve ilaçla geldi. Hafifçe doğrulmama yardım etti. "İç bakalım bunu. Geçmezse hastaneye gideriz." "Hastane olmaz." Dedim kısık sesle. Bana verdiği ilacı içtim. "Neden olmaz?" Dedi Ateş. "Vücudumda ki morlukları sorarlarsa ne diyeceğim? Babamdan dayak yiyorum, dersem eğer bu sefer gerçekten öldürür."

"Hiçbir şey yapamaz." Dedi Ateş elimden bardağı alırken.

Ayak sesleri duyduk. Sanırım Burçin uyanmıştı. Kafasını odaya uzattı. "Bir şey mi oldu? Niye uyumuyorsunuz?" Dedi. "Zeynep'in ağrıları olduğu için uyuyamıyormuş. İlaç getirmemi istedi." Dedi Ateş. Burçin yanıma geldi. "İyisin dimi? Hastaneye gidelim ister misin?" Ben cevap verecekken Ateş benim yerime konuştu, "Ben de aynısını söyledim. Ama bu sefer babasının onu öldüreceğini düşünüyor." Burçin göz devirdi. "Hiçbir bok yapamaz. Hadi hastaneye gidiyoruz." Burçin giyinme odasından bir kazak ve bir eşofman çıkardı. "Ateş çık dışarı." Dedi ve pikeyi çekti üstümden. "Yardım edeyim. Kızın zaten canı acıyor." Ablası bir şey demeyince Ateş'de kaldı odada.

Burçin canımı acıtmamaya çalışarak çıkardı geceliğimin üstünü. Ardından kazağı giydirdi yavaşça. Canım acısa da sesimi çıkarmadım. Ardından yavaşça geceliğimin altını çıkardı. Ateş'in yardımı ile de eşofmanı giydim. Ateş ve ablası da üzerine bir şey geçirince Ateş abimi aradı.

*

Hastaneye geldiğimizde birkaç hemşire başımdaydı. Vücudumda ki morlukları inceliyorlardı. En sonunda ise doktor konuştu, "Darp izleriniz çok fazla. Eğer isterseniz darp raporu çıkartabiliriz." Ben konuşacakken Ateş konuştu yine, "Darp raporu çıkartın lütfen."

"Tamam o zaman. Size ağrı kesici serum takalım. Sonrada raporu çıkartalım."

Koluma serumu taktılar. Bir müddet sonra ağrılarım azalmaya başladı. Ama hâlâ canım acıyordu. Burçin saçlarımı okşuyordu bir yandan. "Ah be kuzum, sen bunları hiç hak etmiyorsun." Sağ gözümden bir damla yaş firar etti. "Su verir misin?" Dedim kısık sesle. Yanında ki suyu açtı ve dikkatlice doğrulmama yardım ettim. Suyu içtim ve geri yattım. Ateş gelmişti. "Hallettin mi canım?" Ateş başını salladı. "Serum bitince gideceğiz. Bir de ilaç falan verdi. Ağrılar için, morlukların geçmesi için falan. Yarın ilk iş olarak savcılığa gidip uzaklaştırma alırım."

Serum bitince eve gittik. Ben uyuyana kadar Ateş hiç uyumadı. Gözlerim kapandı yavaşça. Bilincim kapandı. Kendimi kâbuslardan birinde buldum.

Her yanım karla kaplı bir ormandayım. Çok uzaktan bir melodi duyuyorum. Ben o melodiye doğru ilerlerken ses azalıyor. Hiçliğe doğru yürüyorum. Bir uçurum karşıladı beni. Uğultular duymaya başladım. Uçurumdan aşağı baktım. Koskoca bir karanlık... Karanlık bir boşluk... Saçlarımın geriye çekilmesiyle çığlık attım. Onu gördüm... Babamı... Bir tokat indi yüzüme. Ardından boğazımda bir el. Zorlukla nefes aldım. Öksürmeye başladım. "Bırak beni! Ben, ben bir şey yapmadım!" Dedim zorlukla. Sinsi bir sırıtma oluştu yüzünde. "Ne olur bırak beni!" Hüngür hüngür ağlamaya başladım. Boğazımda ki el daha da sıklaştı. Beni kaldırıp uçurumun dışında tuttu. Ayaklarım havada sallandı. Bir an da ellerini boğazımdan çekti ve karanlığa hapsoldum.

Nefes nefese uyandım uykudan. Ateş beni göğsüne bastırdı. Yanaklarıma dokundum. Ağladığımı o zaman fark ettin. Gördüğüm kâbus geldi aklıma. Göz yaşlarım döküldü. Kan ter içinde kalmıştım. "Ateş." diye fısıldadım. "Korkma güzelim. Korkma." Kokusunu içime çektim. Ciğerlerim bayram ediyordu şu an. Saçlarımı öptü.

"Ölüyordum, öldürüyordu beni..." Dedim.

"Hayır, hayır. Ölmüyorsun. Yaşıyorsun Zeynep'im. Yanındayım, yanımdasın..." Elleri daha çok sardı bedenimi.

Yeni bölüm nasıl sizce? Hikayenin akışı sizce iyi mi, eklemem gereken şeyler var mı? Yorumlarınızı unutmayın bebeqler. Öpüldünüz 💜