[Completed] Cold Eyes Saga 5: Bury The Hatchet

Chapter 2

Antonio Subiera
“MASAYA ako... d-dahil may kaibigan na ako,” sabi ni Antonio habang naglalakad sila ni Eva papasok sa loob ng residence ni Father Jude. “Si Ate Eva ay kaibigan ko.”
Tumawa si Eva, nagniningning ang mga mata nito. Napatigil sila sa paghakbang nang makasalubong si Father Jude. Sandali lang siyang sinulyapan ng pari bago inilipat ang tingin kay Eva.
“Eva, may ipapagawa ako sa'yo,” sabi ni Father Jude. “Masakit ang katawan ko ngayon kaya kailangan ko ng masahe. Ikaw, Antonio, pumasok ka na sa loob ng kuwarto mo at matulog. Maglilinis ka pa ng simbahan bukas.”
Tumango si Antonio at sinulyapan si Eva na nasa mukha ang pagtataka. Lumakad na palayo si Father Jude, kasunod si Eva. Hindi rin maintindihan ni Antonio kung bakit bigla ay nagpamasahe ang pari. Nitong nakaraang mga linggo, madalas niyang napapansin na palaging nakasunod ang tingin ni Father Jude kay Eva. Palaging ito rin ang inuutusan nitong papuntahan sa kuwarto.
Lumakad si Antonio patungo sa kanyang kuwarto pero hindi pa rin makatulog. Dahil nakaramdam ng uhaw ay lumabas uli siya para pumunta sa kusina. Pero napatigil siya sa paghakbang nang makarinig ng pag-iyak mula sa kuwarto ni Father Jude. Kilala niya ang iyak na iyon.
Maingat na lumapit si Antonio sa pinto ng kuwarto at marahang itinulak iyon pabukas. Ganoon na lang ang pagkagulat niya nang makita ang tagpo sa kama ng pari. Nasa ibabaw ni Eva si Father Jude, parehong walang saplot sa katawan ang mga ito.
Hawak-hawak ni Father Jude ang dalawang kamay ni Eva habang naglalabas-masok ang ari sa ari ng babae. Kitang-kita ni Antonio ang sakit sa mukha ni Eva, umiiyak ito at nagmamakaawa na tumigil ang pari.
Kumuyom ang mga kamao ni Antonio nang makita ang pagsampal ni Father Jude kay Eva. Ipinulupot nito ang mga kamay sa leeg ng babae bago binilisan ang pag-ulos. Gustong tulungan ni Antonio si Eva pero hindi naman maigalaw ang mga paa. Ano'ng gagawin niya?
Narinig niya ang malakas na pag-ungol ni Father Jude bago nangisay sa ibabaw ni Eva. Bumagsak ito sa ibabaw ng babae na hindi na gumagalaw. Hindi inaalis ni Antonio ang tingin sa mukha ni Eva.
Humakbang siya paatras at lumayo sa kuwartong iyon. Nahirapan si Eva. Nasaktan ito pero hindi niya ipinagtanggol. Hindi maintindihan ni Antonio ang nangyayari. Alam niya kung ano ang ginawa ni Father Jude kay Eva. Ginahasa nito ang babae. Hindi ba at kasalanan iyon?
Bakit ang isang tao na alagad ng simbahan ay hindi sumusunod sa mga kautusan? Napahawak na sa ulo si Antonio. Pakiramdam niya ay may umiikot na mga letra, mga salita sa kanyang utak – mga salita na nanggaling sa Bibliya.
Ipinikit niya ang mga mata at pinagpupukpok ang ulo. Ngayon lang siya nakaramdam ng ganoong sakit. Dapat niyang kalimutan ang nangyari. Siguradong may paliwanag si Father Jude. Hindi ito gagawa ng kasalanan. Dahil ang kabayaran ng kasalanan ay kamatayan...
NAKASUNOD lang ang tingin ni Antonio kay Eva nang lampasan siya nito na para bang hindi siya kakilala. Ilang linggo na ang lumipas mula nang makita niya ang panggagahasa ni Father Jude sa babae. Simula noon ay hindi niya na rin uli nakausap si Eva pero palagi niyang nakikita na pumapasok ito sa loob ng kuwarto ng pari.
Isang gabi ay inabangan niya ang paglabas ni Eva sa kuwarto ni Father Jude, pagkatapos ay sinundan ito hanggang sa kusina. “A-Ate Eva,” lakas-loob na tawag ni Antonio.
Tumingin sa kanya si Eva, walang kaemo-emosyon sa mukha ng babae. O baka hindi niya lamang iyon mabasa. Napatingin si Antonio sa mga pasa na nasa braso at mukha ni Eva. Siguradong nanggaling iyon kay Father Jude.
“S-sinasaktan ka ba niya?” mahinang tanong ni Antonio. “N-nasasaktan ka na ba sa lugar na ito? H-hindi ko alam kung ano'ng gagawin ko. N-nakita ko noong unang beses na... na saktan ka niya at... at—”
“Mukha ba akong nasasaktan pa, Antonio?” tanong ni Eva. Ngumiti ito. “Noong una, oo. Pero nasanay na ako. Gusto ko na ang lahat ng ginagawa namin. Kaya huwag ka nang mag-alala, Antonio. At huwag kang magsasalita kahit kanino dahil ako mismo ang magagalit sa'yo, naiintindihan mo ba?”
Tumango si Antonio kahit hindi maintindihan ang nangyayari. Hindi ito nasasaktan? Pero bakit nakita niya itong umiiyak noon? Hindi ba tanda ang pag-iyak ng sakit? Naguguluhan na si Antonio pero nanatili na lang na tahimik.
Lumabas na ng kusina si Eva at sinundan niya ito ng tingin. Parang hindi na ito ang dating babaeng akala niya ay kaibigan. Siguro ay talagang nagbabago ang mga tao.
Bumuntong-hininga si Antonio at binuksan na lamang ang hawak na Bibliya para magbasa. Baka mapagalitan siya ni Father Jude kapag nalaman na wala siyang naiintindihan ngayon sa mga naging misa nito dahil iniisip niya ang nangyayari kay Eva...
NAGISING si Antonio nang marinig ang pagbukas-sara ng pinto ng kanyang kuwarto. Naaninag niya mula sa liwanag ng lampara si Eva na nakatayo na sa gilid ng kanyang katreng kinahihigaan. Naupo siya, kinusot pa ang mga mata. “A-Ate Eva... may kailangan ka ba? Bakit hindi ka ba natutulog?”
Tumitig sa kanya si Eva sa loob ng ilang sandali bago nito ipinatong ang isang kamay sa kanyang hita. “Dalawang araw nang wala si Father dahil may kailangan siyang asikasuhin sa Maynila,” sabi nito. “Hindi na ako makapaghintay.”
Nanlaki ang mga mata ni Antonio nang magsimulang maghubad sa harapan niya ang babae. Hindi niya maigalaw ang katawan nang maupo ito sa ibabaw niya.
“Pagbigyan mo na ako, Antonio,” pagmamakaawa ni Eva. “K-kailangan ko ito. M-mababaliw ako kapag... kapag hindi ko ito ginawa.”
“A-Ate... a-ano bang—” Hindi na naituloy ni Antonio ang sinasabi nang itulak siya ni Eva pahiga sa kama. Bahagya nitong ibinaba ang shorts na suot niya para ilabas ang kanyang pagkalalaki.
Nag-igting ang mga panga ni Antonio nang simulang ipagtaas-baba ni Eva ang kamay sa kanyang pagkalalaki. Ilang sandali lang ay ipinosisyon na ng babae ang ari sa ibabaw ng ari niya. Bahagyang ibinaba ni Eva ang katawan para maipasok ang kanyang pagkalalaki sa ari nito.
Malakas na napaungol si Eva habang nagtataas-baba sa ari niya. Ang mga kamay nito ay hinihimas ang sariling dibdib. “Ahh... ang sarap...” ungol ng babae.
Nakatitig lamang si Antonio sa babae bago ibinaba ang tingin sa magkarugtong nilang mga ari. Ano ang ginagawa nito? Mali ito! Bakit ito ginagawa sa kanya ni Eva?
“Antonio... ahh...” Ipinaikot ni Eva ang balakang at nagsimulang mangisay sa ibabaw niya, lalong lumakas ang pag-ungol.
Naramdaman ni Antonio ang bahagyang pagsikip ng ari ni Eva habang nangingisay ito sa ibabaw niya. Tumigil na sa paggalaw si Eva, nakatuon na ang mga kamay sa magkabilang gilid ng ulo niya.
Ini-angat ni Antonio ang tingin sa babae at nakitang nakatitig ito sa kanya. “Ano'ng ginawa mo?” mariing tanong niya. “Isa itong kasalanan.”
“Kasalanan?” Umiling si Eva. “Ginagawa ito sa akin ni Father Jude. Wala siya ngayon at hindi na ako makapagpigil.” Hinaplos nito ang kanyang pisngi. “Mapapasaya mo ako sa pamamagitan nito Antonio. Kapag wala siya, gawin mo ito sa akin. Hindi ako nasasaktan. Magiging masaya ako.”
Magiging masaya ito kapag ginawa nila ang ganito? Nakita ni Antonio ang pagngiti ni Eva – tanda na masaya nga ito.
“Pero mali... mali pa rin ang pagtatalik ng ganito, Eva,” pagpupumilit ni Antonio. Hindi niya maintindihan kung bakit taliwas sa mga kautusan ang itinuturo nito, maging ang nakikita sa ginagawa ni Father Jude.
“Hindi ko na kasalanan iyon, Antonio,” mariing sabi ni Eva. “Si Father Jude ang nagpasimula nito. At hindi na ako makaalis. Gusto kong maramdaman ang paulit-ulit na sarap kapag may umaangkin sa akin. Ito na ang gusto ko. Wala nang makakapigil sa akin...”