Mijn heden en verleden 18+ ✅

17

Pov Maikel

"Hoe weet je het?" vraag ik "ik heb familie bij de politie, dus toen ik zei dat je ineens verdwenen was en ik me zorgde maakte hoefde ik het alleen maar te vragen" zegt hij "nog geen week later belde een neef me op en die vertelde dat je onder getuigen bescherming valt en daarom steeds zomaar verdwijnt" verteld hij "maar je geheim is veilig bij mij. Ik zeg niks" hij steekt zijn hand uit die ik schud. "Gefeliciteerd met je verloving" zeg ik.

"Jij hebt ook onderzoek gedaan hoor ik" grijnst hij "ja, ik heb jullie hier en daar wat in de gaten gehouden" zeg ik "af en toe onder een valse naam één van jullie volgen op Social media. Dat soort dingen" zeg ik. Hij knikt "en waar ben jij geweest het afgelopen jaar?" vraagt hij "in Groningen, ik heb daar een klein appartement die ik kan gebruiken wanneer het nodig is" zeg ik. Ik kan maar net zo goed eerlijk zijn hij weet het toch al.

"Hoe is het met hem Max?" vraag ik terwijl ik naar Koen kijk "hij is veranderd" zegt hij "we zien hem niet zoveel, alleen op zaterdag avond" ik knik "is dat zijn vriendin?" Hij schudt zijn hoofd "nee hij heeft bijna elke week iemand anders. Het lijkt wel of het hem niet zoveel meer kan schelen" ik trek een wenkbrauw op "waarom?"

"Sinds jij weg bent gegaan en we allemaal geslaagd zijn van school is hij bij zijn vader gaan werken. Niet op kantoor, maar hij werkt buiten. Hij heeft zijn Mazda weg gedaan" zegt hij "dat meen je niet? Hij was helemaal gek op die wagen" zeg ik "dat weet ik, van de één op de andere dag was hij weg hij heeft nu een Lexus" verteld Max. "Elke zaterdag avond gaat hij helemaal los en elke zondag middag besteed hij met zijn zusjes in het park."

Aaah de meisjes, ik heb regelmatig aan ze gedacht de afgelopen tijd. Vooral Benthe dat is toch stiekem wel mijn lievelingetje. "Misschien dat ik hem morgen maar eens op ga zoeken dan" zeg ik "het lijkt erop dat hij me vanavond niet wilt zien." Ik draai me terug naar Koen en kijk naar hem. Hij staat met het meisje te zoenen en zo te zien heeft hij het naar zijn zin "ik geloof niet dat ik ooit een kans bij hem maak of wel" vraag ik "je weet het nooit Maikel" zegt hij.

Ik klets nog even met Levi en Jasper en besluit dan dat het genoeg is geweest. Ik heb de hele avond naar Koen lopen staren en niet één keer keek hij terug. Misschien was het beter als ik niet was terug gekomen. Misschien had ik al die jaren geleden nooit naar Eindhoven moeten komen, misschien was het dan beter geweest.

Ik stap in mijn auto en lach om mijn eigen gedachten, ach wie hou ik hier nu voor de gek. Natuurlijk had ik moeten komen toen. En natuurlijk zat het er dik in dat ik terug zou komen nu. En we weten allemaal waarom ik hier ben. Want als ik zeg dat het is omdat ik het hier leuk vind dan lieg ik dat ik barst. Ik ben hier maar voor één ding. Koen.

Pov Koen.

De dagen gaan snel voorbij het is mooi weer en dus is het lekker om buiten te werken. Mijn vader heeft een schildersbedrijf en ik ben nu bezig de kozijnen van een hoog gebouw te schilderen. Ik heb inmiddels mijn shirt uit gedaan. De zon staat op mijn rug, het zweet loopt over mijn lichaam naar beneden.

Wanneer ik een kozijn sta te schuren valt mijn blik op iemand die in het gebouw zit. "Fuck" mompel ik. Ik weet bijna 100% zeker dat het Maikel is die daar zit. Hij zit met zijn rug naar me toe en lijkt me niet op te merken. Ik doe mijn oortjes in en zet muziek op voor ik verder ga met schuren.

Ik denk terug aan de laatste keer dat ik hem zag. Zijn mooie lichaam onder het mijne, zijn lippen die zo zacht waren, zijn mond warm, zijn zachte kreunen. Shit ik moet hier niet aan denken straks sta ik weer met een boner. Denk aan iets anders Koen! Euh wat dan? Ugh weet ik veel denk aan dat meisje van zaterdag. Fuck dat helpt niet.

Ik lach om het gesprek dat in mijn hoofd plaats vind. Wat zou iemand anders ervan zeggen dat ik gesprekken voer met mezelf. Ze zouden me in het gesticht stoppen denk ik. Mijn telefoon gaat over

Onbekend: wat is er zo grappig?

Ik laat bijna mijn telefoon uit mijn handen vallen als ik dat bericht lees. Dat kan maar één ding betekenen, hij heeft me gezien. KUT! Heel langzaam haal ik mijn ogen van het scherm en kijk door het glas naar binnen. Ik zie Maikel staan, hij leunt tegen de tafel aan en kijkt naar me. Zijn blik serieus en nieuwsgierig. Zijn ogen die over me heen glijden en me in zich opnemen.

Voor ik iets doms kan doen laat ik het karretje waar ik in sta naar beneden gaan. Ik moet hier weg. Ik ben er nog niet aan toe om hem onder ogen te komen. Het is bijna een jaar geleden en er is niet veel van bijzonders gebeurd, maar het heeft me voorgoed veranderd. Door hem weet ik wat ik ben. En ik weet ook dat het voor hem niks betekende en dat heeft mijn ego flink gekrenkt.

Ik loop in één rechte streep naar mijn auto wanneer ik iemand mijn naam hoor roepen "Koen wacht nou" ik blijf als aan de grond genageld staan door die stem. Fucking 11 maanden heb ik hem niet gehoord en nu denkt hij dat alles koek en ei is? Dan heeft hij het mis. Ik draai me om en kijk hem recht aan. Zijn haar is iets donkerder waardoor het meer bruin is dan rood.

"Wat?" vraag ik "kunnen we praten?" vraagt hij "nee ik ben aan het werk" zeg ik "je kunt me niet blijven ontlopen Koen" zegt hij "ja dat kan ik wel" zeg ik voor ik me omdraai en mijn auto open maak. Zijn ogen worden groot als hij naar mijn wagen kijkt "is die van jou?" vraagt hij afgeleid van het onderwerp "ja" zeg ik. Ik wil in stappen maar word tegen gehouden door zijn volgende zin

"Ik ben je bereid een verklaring te geven voor het afgelopen jaar" zegt hij "en voor de laatste keer dat we elkaar zagen" komt er zacht achteraan. "En wie zegt dat ik het wil horen?" zeg ik "ik hoop dat het zo is" zegt hij. Hij geeft me een kaartje "hier is mijn nummer, bel me alsjeblieft wanneer je er aan toe bent. Het is belangrijk dat je het weet" zegt hij. Hij draait zich om en loopt naar een blauwe auto. Een Mazda zie ik wanneer hij voorbij rijdt. Een Mazda cx 3.