Mijn heden en verleden 18+ ✅

30

Die vrijdag werk ik maar een halve dag zodat ik op tijd naar de Ardennen kan. Ik heb afgesproken Maikel rond 13.00uur op te halen bij zijn huis. Hij hoeft op vrijdag altijd maar tot 12.00uur omdat dan het kantoor dicht gaat. Wat dus super lekker is.

Mijn tas staat al klaar bij de deur. Dus ik hoef me alleen even te douchen en kan daarna gelijk de deur uit. Maikel staat al op me te wachten. Zijn ogen groot als hij mijn wagen ziet "ik moet er nog steeds aan wennen jou niet in je Mazda te zien" zegt hij "ik weet het" mompel ik. Ik zet de muziek aan zodat hij verder niks meer kan zeggen.

De rit duurt iets minder dan 2 uur dus we mogen nog even "hoe laat komt de rest?" vraagt hij "Euh Joost en Sander zijn er al geloof ik en Max en Levi komen vanavond" zeg ik "ik geloof dat Mandy wat vriendinnen mee neemt, maar die gaan morgen avond weer naar huis" vertel ik. Hij knikt "is er ook iemand die ik nog niet ken?" vraagt hij.

"Ik weet dat je zenuwachtig bent Maikel, maar dat is echt niet nodig. Ik vertrouw die mensen met mijn leven" zeg ik "dat weet ik Koen, maar het is gewoon dat ik er niks aan kan doen. Ik ben nu eenmaal zo" zegt hij "ik weet het,maar vertrouw me het komt wel goed. En volgens mij heb je de meeste wel een keer gezien" zeg ik. Hij mompelt nog iets maar ik kan niet verstaan wat hij zegt dus laat het maar gaan.

Na 2uur komen we eindelijk aan bij onze eindbestemming. De rit was lang en stil en ik weet dat de spanning die in de auto hing er nog wel even blijft omdat maikel zich zorgen maakt. Ik trek hem tegen me aan "het word tijd dat je je gaat ontspannen maik" zeg ik voor ik hem kus. Hij draait mijn hoofd een beetje zodat hij de kus kan verdiepen. Zijn tong gaat langs de mijne in een rustige zoen. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Zijn zoenen voelen zo goed.

"Kom, laten we gaan" ik pak zijn hand en neem hem mee naar onze plek. Joost en Sander zitten er al allebei in een zwembroek omdat het behoorlijk warm is buiten. Als we dichterbij zijn zie ik Mandy, Nora, Joanna en Anne zitten.

Joost komt omhoog wanneer hij ons ziet "wat doet Anne hier?" vraag ik "sorry ze heeft zich soort van opgedrongen aan Mandy" zegt hij. "Mandy en Joanna zijn roommates bij de Unie dus Joanna wilde ook mee" verklaard hij. "Eerlijk gezegd was ik er ook niet zo blij mee, maar goed ze gaan morgen weer weg" zegt hij "dus we doen het er maar mee."

Nora staat op en loopt op Maikel af ze geeft hem drie zoenen op zijn wangen en kijkt hem dan aan "hey, ik hoorde al dat je terug was. Hoe is het?" Hij bloost een beetje door haar aandacht denk ik "goed en met jou?" vraagt hij. Ik zie dat hij een kleine stap naar achter zet "goed, druk met de studie" reageert ze.

Ze draait zich naar mij "hey jij!" Ook ik krijg drie zoenen "kun je mij uitleggen waarom je me nooit meer belt?" vraagt ze. Ik wijs naar Maikel "sorry, het is druk op mijn werk en hij houdt me bezig" zeg ik. Nora kijkt naar hem en glimlacht "ik ben blij dat je terug bent Maikel" zegt ze. Ze loopt terug naar de meisjes en gaat met hun kletsen.

Maikel pakt mijn hand vast en rijgt zijn vingers door de mijne. Hij trekt me wat naar zich toe en fluistert zacht in mijn oor "ik vind het niet leuk hoe Anne naar je kijkt" ik kijk haar kant op en zie haar uitdrukking vol hoop staan. Ik weet niet waarom ze hier is en wat ze probeert te bereiken, maar ik heb geen interesse. "geen zorgen maik, ik wil haar niet wat ze ook probeert" stel ik hem gerust.

Joost verteld ons welke tent voor ons is en verteld er achter aan dat Tony zometeen nog wat extra stoelen komt brengen. "Zullen we het water in gaan?" vraag ik Maikel "ja, ik heb het echt bloedheet" zegt hij. "Kom er ligt een klein eilandje net om de bocht daar gaan we heen" zeg ik. We trekken onze zwembroek aan en lopen het water in "gaat er nog iemand mee?" vraag ik. "Nee bedankt, dat eiland jaagt me de stuipen op het lijf" zegt Mandy.

Samen zwemmen we door het water. Mijn handen raken net steeds niet zijn lichaam als ik ze naar achter achter beweeg we zwemmen de bocht om en kijk naar het eiland wat daar steeds dichterbij komt. "Dat is inderdaad best een creepy eiland" zegt Maikel waardoor ik moet lachen "het valt wel mee. Er loopt één pad over het midden en dat is het" zeg ik.

Het water word ondieper en het duurt niet lang voor ik er kan staan. Ik loop de laatste meters door het water naar het eiland. Ik klim erop en wacht tot Maikel naast me staat "kom, dit moet je gezien hebben als je hier komt" zeg ik. Ik loop voorop richting het pad wanneer ik een vogel hoor die in de bomen zit. Hij fluit zijn lied en vliegt dan weg. Zijn vleugels fladderen extra hard door de stilte die hier hangt.

"Koen, ik vind het hier doodeng" zegt Maikel "het lijkt wel of er iets naar me kijkt" ik pak zijn hand en trek hem naast me tegen me aan "het is maar een bos maik, als hier al iets zit dan kan het nooit groot zijn" zeg ik. Wanneer we halverwege het eiland zijn hoor ik iets ritselen aan de zijkant in een struikje. Maikel pakt mijn hand en knijpt mijn vingers bijna fijn "auw"

"Sorry, kunnen we terug gaan?" vraagt hij "vind je het zo eng?" Hij knikt "ja" ik neem hem mee naar de andere kant waar blijkbaar wel zand ligt en loop met hem het water in. "We zwemmen er wel omheen" zeg ik "of wilde je dezelfde weg terug?" Hij schudt zijn hoofd en stapt het water in. "Dit is prima."