Mijn heden en verleden 18+ ✅

36

Pov Maikel

Ik kijk naar Koen die onder me ligt. Zijn gezicht staat serieus er ligt een diepe frons op zijn voorhoofd en zijn lippen zijn op elkaar geperst. Hij probeert zich stil te houden wanneer ik mijn pik in zijn kont duw "je doet het heel goed" fluister ik. Ik druk kusjes over zijn hele gezicht en wanneer ik er helemaal in ben stop ik met bewegen.

Ik denk aan de laatste keer dat we dit deden en ik halverwege bang werd. Het is stom dat ik dat gevoel nu helemaal niet heb. Het lijkt wel of er door de informatie van Anthony een enorme last van mijn schouder is gevallen. Het voelt nog steeds raar om dit te doen, maar ik ben niet bang.

Ik voel me alleen echt heel erg verschikkelijk dat ik weer bij hem weg ga. En nu kies ik er zelf voor om dat te doen.
"Beweeg je alsjeblieft" zegt Koen "dit is een marteling" hijgt hij "sorry" mompel ik. Ik trek me een stukje uit hem terug en stoot terug naar voren en zo beweeg ik me.

We houden elkaar stevig vast alsof we allebei weten dat dit een afscheid is en we dit nooit meer los willen laten. Koen begint te snikken onder me waardoor ik stop met bewegen "ga alsjeblieft door" zegt hij. Ik veeg zijn tranen weg "je huilt" zeg ik "dat weet ik" zegt hij "ik ben gewoon zo blij en verdrietig te gelijk" zegt hij.

Mijn bewegingen worden wat wilder wanneer ik bijna bij mijn hoogtepunt ben. "trek jezelf af Koen" zeg ik. Hij doet wat ik vraag en komt tegelijk met mij klaar. Ik trek me uit hem terug haal het condoom van me af en trek hem in mijn armen. Wanneer ik zijn tranen op mijn lichaam voel hou ik het zelf ook niet droog. "Ik hou van je Koen" fluister ik "ik ook van jou" komt er zacht uit zijn mond.

We houden elkaar stevig vast en blijven zo liggen tot Koen zich van me los maakt "wanneer ga je?" vraagt hij "over een uur komt Anthony me halen" zeg ik "kom je nog terug?" Ik schud mijn hoofd niet in staat hardop te praten "Koen ik vind het echt verschrikkelijk wat ik je aan doe" zeg ik "dat weet ik, maar je moet het voor jezelf uitzoeken en als Tony je daar bij kan helpen dan moet je gaan" zegt hij.

Ik zucht "ik heb nog nooit iemand ontmoet die zichzelf zo verdrietig zou maken om iemand anders te helpen" zeg ik zacht "wat moet ik zeggen, ik ben een idioot" zegt hij "nee Koen dat ben je niet. Je bent het beste dat mij is overkomen" zeg ik. "Ik zal ons moment voor altijd koesteren" zeg ik "je bent echt mijn allerbeste vriend."

"Je moet gaan voor ik weer ga janken als een kleine baby" zegt hij waardoor ik in de lach schiet. "Vind je het erg als ik hier afscheid neem?" vraagt hij "nee dat is niet erg" zeg ik  "zodra ik antwoorden heb kom ik je opzoeken" beloof ik hem. "Ik hou je eraan" zegt hij.

Ik trek mijn kleren terug aan. Stop mijn spullen in mijn tas en druk nog een kus op zijn lippen voor ik de tent uit ga. Ik zie de rest bij de tafel zitten. Anthony is er ook al zie ik "hey, ga je mee?" vraagt hij "ja wacht, laat me even gedag zeggen" zeg ik. Ik loop langs mijn vrienden en neem van iedereen afscheid met de belofte dat ik ze op zoek.

Max laat me beloven dat ik op zijn bruiloft kom. Sander fluister ik in zijn oor of hij goed op Koen wil passen voor me. Hij knikt en zegt dat hij me op de hoogte houd. De meisjes krijgen ook allemaal een knuffel zelfs Anne. Die in mijn oor fluister dat ze een kutwijf is "dat weet ik" zeg ik waardoor ze in de lach schiet.

Ik loop naar Anthony met mijn tas in mijn hand "letten jullie alsjeblieft op Koen voor me. Hij heeft jullie nodig" vraag ik ze. Ze knikken allemaal "tot over een paar maanden" zegt Max. Ik steek mijn hand naar ze op en loop met Anthony naar zijn auto. Mijn blik valt op de tentjes. Koen staat naar me te kijken, zijn gezicht staat verdrietig, zijn ogen rood. Hij glimlacht klein en steekt dan zijn hand op.

Ik laat mijn tas vallen en ren op hem af. Ik kan dit niet. Ik kan hem niet zo achterlaten. Ik sla mijn armen om hem heen en barst in tranen uit "het spijt me zo" zeg ik "ik ga je zo verschrikkelijk veel missen." Hij drukt een kus op mijn wang "ik jou ook Jozef" zegt hij. Ik haal mijn gezicht uit zijn nek en kijk hem lang aan "de persoon met wie jij oud gaat worden is de grootste geluksvogel ooit" zeg ik.

"Ga nu maar, Tony staat op je te wachten" zegt hij. Ik weet dat hij zich groot houdt voor mij en op dit moment waardeer ik het enorm. Ik druk nog een laatste kus op zijn lippen en loop van hem weg. Elke stap die ik zet voelt ontzettend zwaar, maar ik moet dit doen. Ik moet weten wat er met mijn moeder is gebeurt en wat Anthony allemaal heeft gedaan toen ik weg was.

Ik stap in en wanneer Anthony weg rijdt kijk ik nog één keer naar Koen. Sander en Joost zijn bij hem gaan staan en hebben een arm om hem heen geslagen. Dit is het moeilijkste afscheid dat ik ooit heb gehad. Ik zwaai nog een laatste keer en dan zijn ze uit het zicht. Anthony pakt mijn hand vast "ben je er klaar voor Jozef?" vraagt hij "nee, maar als ik door wil met mijn leven zal het wel moeten" zeg ik. Hij knijpt in mijn hand voor hij me los laat en zich op de weg voor zich concentreert.